Het doek is finaal gevallen. Onze Mol, ontmaskerd. Uit de diepe grond gehesen. De finale van De Mol kwam als een blikseminslag op onze schermen terecht. Heel Vlaanderen aan zijn beeldbuis gekluisterd, al was het meestal lichtjes uitgesteld. Lloyd, Baha of Pieter. Het was één van hen. Maar wie?
Zo begint de omineuze finale van De Mol. De Drie Caballeros, die goedlachs naast elkaar lopen, beginnen aan de laatste fase van hun speurneuzerij. Althans, twee van hen, want de derde speelt al heel de reis lang een meesterdubbelspel. Ze verzamelen voor de laatste keren bij Gilles, oh Gilles, om de laatste proeven te doorstaan.
Water, Aarde, Vuur, Lucht. Lang geleden leefden de vier naties in harmonie samen. Maar dat veranderde allemaal wanneer de Vuurnatie aanviel. Enkel De Mol, meester van de vier elementen, wist het juiste antwoord. De eerste proef van de finale kwam bijna rechtstreeks uit het slechtere repertoire van M. Night Shyamalan. Want in deze proef werden de Caballeros op de proef gesteld door de vier elementen. Dát, en chocolade.
Je smaakpapillen tot het uiterste drijven terwijl er een stelletje paaldansers op de achtergrond onverbiddelijk doorgaan met hun act? Onze drie caballeros doen het allemaal correct en binnen de tijd. Hun proef en giswerk elimineert Aarde, Water en Vuur, zodat enkel Lucht overblijft als winnend element. Sorry Gilles, maar we hebben genoeg The Last Airbender gezien om dat te weten vanuit onze luie zetel.
Maar goed gedaan señores, jullie hebben jullie positie als Molsterkhouders bewezen, tijd voor de volgende marteling proef. Maar eerst waant Baha zich nog even een Mudkip en geniet hij ten volle van de plezieren die Mexico te bieden heeft. Juist ja, een mooie moddergezichtsbehandeling. Muy bien.
Tot we plotsklaps aan de Eyipantla-watervallen staan. Een prachtig wonder van de natuur, dat onze Mollenjagers nu uiteraard moeten trotseren. Als ware airbenders moeten ze omhoog gehesen in de lucht zo correct mogelijk tot 95 tellen, al dan niet Mississippi-ly om dan zelf te beginnen aan hun eigen versie van luchtballet. Of in Lloyds geval, primale-oerschreeuw-doodsangst-luchtballet. Maar het legt hem geen windeieren, want Lloyd had ook de juiste inschatting gemaakt in tijd en dat leverde hem een digitale één-op-één met De Mol op.
En die Mol, die dropte net een joekel van een tip in Lloyds schoot, door te bekennen welke proef hij bevolen had in de aflevering met de kweltafel. De laatste sprint naar de eindstreep is ingezet en dit gaf Lloyd misschien het winnende lot in handen. Maar eerst even dineren op het strand met Gilles, uiteraard.
En toen, toen bleef enkel de arena over. O tempora, o mores! De drie vrienden bevonden zich nu in de zandcirkel, met slechts één overwinnaar die op het einde overblijft. En één geniepigaard. Enkel hun antwoorden op de moeilijkste Molvragen als finaal verdedigingsmiddel. Er kan er echter maar één de beste zijn. De witgemaande student? De vloekende priester? Of de recruiter met meer financiële kennis dan je gemiddeld kan verwachten van recruiters?
De spotlight loog er niet om. De winnaar van De Mol, maar ook onze harten, is bekend. Lloyd wint verdiend. Held der helden, beirestraffe gast, wi.
En De Mol? Tja, wie had kunnen denken dat priesters nu eenmaal niet te vertrouwen waren? Niemand minder dan de goedlachse Pieter is onze eigenste Judas. De gevallen Lucifer. We zien al een glimp van zijn schelmenstreken, maar volgende week zullen we weten welke tips echt waren, welke tweets uit Café De Mol profetisch en bovenal, hoe Vier in hemelsnaam die leegte in onze zondagavond gaat vervangen. Als het meer Gert Late Night is, gaan we rellen.
En dat, mijn beste amigo’s, is het einde. Het was weer een geslaagd Mollenseizoen. Pieter is eindelijk ontmaskerd als De Mol en Baha… Baha zijn huid zag er tenminste het mooist uit. Sorry, Gilles.
