Dag beste Geeksters! In Geekster Speelt gaan we kort in op het spel waarmee we ons de laatste veertien dagen mee bezig gehouden hebben. Soms is dat een grote release, soms is dat een kleintje dat misschien tussen de mazen van het net is geglipt, of een spel dat al jaren geleden is uitgekomen. Een videospel, een bordspel of nog iets anders: het kan allemaal. De voorbije weken kon het volgende ons boeien:
Marvel’s Spider-Man: The City that Never Sleeps
Michiel: Na een bijzonder positieve ervaring met Marvel’s Spider-Man, was het reikhalzend uitkijken naar The City that Never Sleeps, een collectie van drie stukken DLC. Elk stuk beloofde een nieuw verhaal en nieuwe pakken voor onze muurklimmer. Intussen zijn er al twee de revue gepasseerd, The Heist en Turf Wars. Zijn ze de moeite waard? Voor het grootste deel wel, maar toch blijven we soms op onze honger zitten. Het goede nieuws eerst: het is meer Spider-Man, meer webswingen, meer combat, twee nieuwe vijandensoorten, een leuk nieuw baasgevecht, nieuwe collectibles en uitdagingen, meer JJJ… Bij de nieuwe pakken zitten er ook een aantal heel goede bij, met bijvoorbeeld het Iron Spider-suit en Spider-UK uit de comics, Spider-clan uit een manga-versie en het originele Resilient-suit.
In The Heist wordt Peter geconfronteerd met zijn oude vlam Black Cat, en hoewel het verhaal voorspelbaar is, is het allemaal goed gedaan. Vooral de reactie van MJ op de vroegere relatie tussen Peter en Felicia is best grappig. In Turf Wars probeert Hammerhead in een bendeoorlog de controle over New York weg te snoepen van de andere bendeleden, wat voor een donkerder en (voor Spider-Man alleszins) meer down-to-earth verhaal zorgt. Jammer genoeg negeert deze tweede DLC wel zo goed als volledig het verhaal van de eerste, wat toch een beetje raar is. Benieuwd hoe de derde DLC, Silver Lining, alle verhaalelementen zal oplossen. Ook zijn beide DLC’s, zelfs als je voor 100% gaat met alle uitdagingen erbij, eigenlijk best kort. Op een goede 3-4 uur ben je erdoor, nog minder als je enkel voor de verhaalmissies gaat.
Pokémon Let’s Go Eevee
Louis: Vorige week was het zover. De nieuwste Pokémon-game kwam uit, en wees maar zeker dat we er hier bij Geekster naar uitkeken! Ondertussen zijn we een weekje verder en heb ik al drie gyms en al de channelers in de Pokémon Tower achter de kiezen. En ik moet toegeven, Pokémon Let’s Go is een plezier om te spelen. Helaas is het niet de open wereld-revolutie waarop velen indertijd hoopten maar het leven spat er wel vanaf! Het gekende vogelperspectief van de vorige games keert weer terug maar ziet er op de Switch beter uit dan ooit. Het feit dat ook echt alle Pokémon gewoon zichtbaar rond je bewegen en je kan kiezen of je die al dan niet wil vangen, is gewoon zalig. Het brengt niet alleen leven in de wereld maar zorgt ook voor minder frustratie dan wanneer je nog maar eens een die zoveelste Rattata zou tegenkomen.
Ik moet wel nog iets bekennen. Ik ben verre van een diehard-/competitieve speler dus veel van de weggelaten zaken zoals bijvoorbeeld het breeden heb ik nooit eerder gedaan en mis ik dus totaal niet. Ik moet ergens ook toegeven dat ik het wel positief vind dat het vangsysteem van Pokémon Go zijn weg gevonden heeft naar het spel. Ik heb er dus net de Pokémon Tower in Lavender Town opzitten en heb na al die trainers wel eventjes genoeg van gevechtjes en dan is het ‘makkelijk’ vangen van Pokémon een welgekomen afwisseling! Hoe het spel zich verbindt met de mobiele game kan ik helaas nog niks over kwijt. Het verhaal heeft me namelijk nog niet tot op het juiste punt daarvoor gebracht. Maar wees maar zeker dat ik na het nostalgisch verslaan van Jessie, James en Meowth door een donderschok van mijn Pikachu het hele Pokémon Go-gegeven uitgebreid ga testen!
Waar ben jij de voorbije week mee bezig geweest? Was er een videospel waardoor je je console of je pc-scherm niet kon verlaten of heb je met vrienden een leuk bordspel uitgeprobeerd? Laat het ons weten via Facebook, Twitter of Discord.
