Netflix lijkt de bezieler te willen worden van een heropleving van de romantische komedie. Ze hebben er de voorbije maanden al drie uitgebracht, terwijl de enige noemenswaardige studioromcom, Crazy Rich Asians, ons land niet eens bereikt. Kan na het geslaagde Set It Up ook To All The Boys I’ve Loved Before ons bekoren?
De verfilming van het gelijknamige boek van Jenny Han is samen met Crazy Rich Asians wel uniek, doordat er een Aziatisch-Amerikaanse vrouw de hoofdrol speelt (CRA wint bonuspunten omdat het de eerste studiofilm is met een voornamelijk Aziatisch-Amerikaanse cast sinds The Joy Luck Club 25 jaar geleden. Maar daarover hopelijk meer als de film op een of andere manier toch bij ons in de zalen komt). To All The Boys I’ve Loved Before is eerste YA-verfilming met een Aziatisch-Amerikaanse hoofdactrice. Het boek was een bestseller en kreeg twee sequels. En deze film verdient die ook wel.
Just a boy standing in front of a girl…
Lara Jean Song Covey (Lana Condor, X-Men: Apocalypse) kunnen we eerder omschrijven als een huismus. Sinds de dood van haar moeder spendeert haar tijd het liefst met haar gezin: grote zus Margot (Janelle Parish), kleine zus Kitty (Anna Cathcart) en vader Daniel (John Corbett). Ze leest graag en vangt zo haar eerste glimp op van de liefde. Ze is wel al verliefd geweest, maar heeft er nooit iets mee gedaan behalve brieven schrijven naar de jongens in kwestie. Brieven die ze nooit verstuurde. Je raadt het misschien al: dat gebeurt na al die jaren toch. De grootste complicatie daarbij: een van die brieven is geadresseerd aan het lief van haar zus, toevallig ook hun buurjongen. Om een confrontatie met Josh (Israel Broussard) te vermijden, schakelt ze de hulp in van een van haar andere vroegere crushes, Peter Kavinsky (Noah Centineo). Hij komt net uit een relatie met de jeugdvriendin van Lara Jean. Ze besluiten dan maar om te doen of ze een koppel zijn en zo lastige vragen te vermijden. Na een aantal maanden kunnen ze dan weer hun eigen weg gaan. Maar loopt dat wel af zoals gepland?
Fake dating, y’all! Zo cliché, maar geweldig als het goed uitgevoerd wordt.
Kijk, als ik het begin van het plot zo beschrijf, lijkt To All The Boys I’ve Loved Before voorspelbaar. Het blijft natuurlijk een romantische komedie. Maar als je helemaal niks over de film of het boek weet, word je eerst op het verkeerde been gezet. Je verwacht dat het verhaal rond Lara Jean en Josh zal gaan. Uiteindelijk wordt To All The Boys een schoolvoorbeeld van één van mijn favoriete tropes (voor een uiteenzetting van wat dat precies is, verwijs ik je graag naar mijn review van Set It Up). Fake dating, y’all! Zo cliché, maar geweldig als het goed uitgevoerd wordt. En naar mijn mening slaagt de film er volledig in. Het is een ideale trope om personages samen te brengen die anders waarschijnlijk nooit of amper met elkaar in aanraking zouden komen. Peter is alles wat Lara Jean niet is: populair, cool, sociaal, ervaren in de liefde. En tegenpolen trekken elkaar aan.
To All the Books I’ve Read Before
Ik zal met de mindere puntjes beginnen. In vergelijking met het boek lijkt de relatie tussen Lara Jean en Peter wel snel te gaan. Je krijgt wel wat achtergrond bij hun geschiedenis, maar ik kan begrijpen dat mensen die het boek niet lazen dat een beetje ongeloofwaardig vinden. De film duurt iets meer dan anderhalf uur, dus 20 extra minuten om de opbouw wat langer te laten duren had wel gemogen. Zware romantici zullen hier misschien minder moeite mee hebben.
Één van de belangrijkste aspecten van een romcom zijn de vertolkingen, en dat zit hier helemaal goed.
Lara Jean is een echt thuismens, maar dat komt ook net iets te weinig naar voren. De restje met haar zussen is hier niet zo uitgediept. Wel belangrijk: de zussen Covey zijn half-Koreaans, dus die cultuur krijgt wel de nodige aandacht. Best eigenaardig: Yakult is blijkbaar niet zo bekend in de VS als hier bij ons. De film heeft ook nog een paar mooie dingen te zeggen over verdriet, rouwen en de gevolgen daarvan. Dus ondanks de weglatingen heeft regisseur Susan Johnson een erg goede verfilming gemaakt.
Één van de belangrijkste aspecten van een romcom zijn de vertolkingen, en dat zit hier helemaal goed. Lana Condor bewijst dat ze crimineel ondergewaardeerd werd in X-Men. Ze maakt Lara Jean herkenbaar (toch voor mij, alleszins) en niet de cliché saaie muurbloem die graag thuis is omdat ze niet tegen anderen durft praten. Condor zou je buurmeisje kunnen zijn maar heeft iets magnetisch dat haar de ideale lead maakt. Ze heeft bovendien geweldige chemie met Noah Centineo, misschien wel de Mark Ruffalo van zijn generatie. Zijn Peter is geen typische jock, maar een zachtaardige jongen die om die reden populair lijkt. Hij geeft duidelijk om Lara Jean, zelfs aan het begin van de film, wanneer ze eigenlijk enkel oude kennissen zijn. Dat geldt ook voor zo goed als alle andere personages. Eén valse noot misschien: Geneviève, de ex van Peter, is niet veel meer dan een jaloerse ex. Ook Set It Up kon dat heikel punt niet vermijden. De eerste romcom die dat voor elkaar krijgt, kudos!
Play. Pause. Repeat.
Verder heb ik weinig aan te merken op To All The Boys I’ve Loved Before. De film wil ook niet meer zijn dan het is. Een zoet anderhalf uur dat je meesleept met het relatief rechtlijnige maar kwetsbare bestaan van tieners en de relaties die ze hebben met elkaar. Het script van Sofia Alvarez bevat genoeg humor en volledig realistische dialogen. Er wordt ook rekening gehouden met de technologische veranderingen sinds 2014, toen het boek verscheen. De moderne “datingetiquette” wordt vermeld: elkaars foto als smartphoneachtergrond en foto’s op Instagram en Snapchat enzovoort.
Ook de cinematografie draagt bij tot de warme sfeer. Levendige pastel- en primaire kleuren maken de wereld aantrekkelijk en uitnodigend. De soundtrack zit vol nummers die je op een indie mixtape zou vinden. Al het voorgaande maken van To All The Boys I’ve Loved Before zoals een warme knuffel van warme mensen. Romcoms zijn op hoogtepunt populair geweest omdat we mensen graag verliefd zien worden, en dan vooral gewone mensen zoals jij en ik. Dat soort films geeft hoop, afleiding, plezier en rust. Een Belg won net 107 miljoen euro met Euromillions en ik ben het niet, de aarde warmt op, Trump is er nog steeds… Ja, ik ga nog eens herbekijken hoe Lara Jean en Peter voor elkaar vallen.
To All the Boys I’ve Loved Before is nu te zien op Netflix.
