Het was de cover van The Human Target #1 die mij over de streep trok. Het was een combinatie van de opvallend zachte kleuren en het speelse ontwerp dat het hem hier deed. En goed, ik heb een zwak voor het concept van deze reeks. Ik heb helaas geen zwak voor schrijver Tom King die te veel op zijn paradepaardje blijft zitten. Er zijn ook andere zaken om over te schrijven dan mentale problemen.
Zijn naam is Christopher Chance. Je huurt hem in om jou te zijn. Jij kunt dan achter de coulissen zien wie je genoeg haat om je te willen doden. Jij blijft leven en hij sterft. Een duidelijkere definitie van The Human Target is er niet. Een duidelijkere haak om een comic aan op te hangen is er niet. Als je het goed uitvoert, dan zit je als lezer vanaf het begin op het puntje van z’n stoel.
Jij bent de menselijke schietschijf
Deze comic begint met een scène in een hotelkamer. Christopher Chance mijmert wat in zichzelf. Twaalf dagen geleden gebeurde er iets wat hem hier bracht. Iets teistert Chance en doet hem pijn. Het dwingt Christopher om een slok te nemen en op bed te gaan liggen om daar te wachten op het einde. Welkom bij het mysterie van zijn naderende dood.
Chance werd door de industriële tycoon, en gekende bad guy, Lex Luthor ingehuurd voor een klus. Op een podium houdt “Lex” een speech waarna hij door een activist wordt neergeschoten. De man begint in een microfoon te blaten over het feit dat hij iets deed wat Superman niet lukte: Lex Luthor uitschakelen. Je raadt het al… Christopher was voorbereid en schakelt deze naarling uit.
Het zegt dat onze held goed is in zijn werk en een flexibel geweten heeft.
Toch begint de ellende dan pas echt. Hij wordt geteisterd door een hoestje en dat komt niet door de inslag van de kogel. Er is sprake van gif en de vermoedelijke daders komen uit een wel heel onverwachte hoek. Hoe dat zit? Daar gaan we dus achter komen in deze miniserie.
The Human Target begint goed
Het idee om een verhaal aan het einde te beginnen om vanaf daar naar het begin toe te werken is niet nieuw. Het helpt hier wel om de sfeer goed neer te zetten. In feite wordt de hele premisse deels verraden door de cover en de eerste pagina’s. Als lezer weet je al dat dit simpelweg niet waar kan zijn. Je wil nu toch weten hoe dit in elkaar steekt.
Wat helpt is het prachtige tekenwerk van Greg Smallwood. Zijn stijl en kleurgebruik doet denken aan de getekende filmposters uit de zestiger jaren. Hij maakt ook opvallend vaak gebruik van close-ups. En kijkend naar de wijze waarop deze close-ups worden toegepast kun je zien dat ze een doel dienen om het verhaal te ondersteunen.
Het geeft deze comic het gevoel van een degelijke thriller zoals deze al even niet meer worden gemaakt. Het is zowaar retespannend en een van de beste openingsissues sinds tijden. Krijgt Tom King toch weer een kans om mij als lezer binnen te hengelen?
The Human Target #1 is geschreven door Tom King, getekend door Greg Smallwood en uitgegeven door DC op 3 november 2021.
