Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

Spider-Man: Blue review: de pijn blijft

In de periode dat Spider-Man: Lost Hunt verschijnt en John Romita Sr van ons heenging, is het bijna passend dat Marvel Comics weer een gouwe ouwe uitbrengt met de Jeph Loeb/Tim Sale Spider-Man Gallery Edition. Een oversized hardcover die is uitgegeven met twee covers: een opgeblazen tekening van Sale en de normale versie.

Dit is het verhaal dat Peter Parker op een avond vertelt terwijl hij eenzaam op zolder verstopt zit met niets meer dan een paar cassettes en een recorder. Het is Valentijn en gaat over de herinnering aan iemand die zo bijzonder was dat hij zijn hele leven met haar had willen doorbrengen. Helaas zou Gwen Stacy slechts de rest van haar leven met Peter doorbrengen, waarna hij alleen verder moest.

Deze strip is opgebouwd uit 6 delen waarin Spider-Man het opneemt tegen een collectie van zijn klassieke tegenstanders zoals The Rhino, The Green Goblin, The Lizard, The Vulture en de mysterieuze kwibus die het allemaal op de achtergrond lijkt te organiseren. Iemand die de oplettende lezer van deze website natuurlijk al vrij snel in de smiezen zal hebben.

©Marvel Comics

Op de achtergrond speelt het verhaal van Peter Parker die het huis van Aunt May verlaat en samen met Harry Osborn zijn intrek neemt in een oud pand van diens vader. En de vriendengroep die zich als vanzelf rondom hen vormt.

Het is een terugkeer naar de vroege jaren zeventig toen Peter een student was en de grotemensenwereld ontdekte. In deze periode speelde het befaamde verhaal waarin Harry verslaafd raakt aan drugs en zich bemoeit met de erfenis van zijn vader Norman Osborn, die niet alleen een industrieel is maar ook de mantel draagt van de Green Goblin. Dat zal uitmonden in een van de tragische periodes in het leven van de webspinner. Het bijzondere is echter dat dit verhaal teruggrijpt naar nog oudere delen en deze op een geheel andere wijze in het grotere verhaal weet in te passen.

Het is ook een periode die zal resoneren bij veel lezers, zelfs als ze de oorspronkelijke comics nooit lazen. Velen van ons hebben namelijk hetzelfde meegemaakt als de mensen die je hier voorbij ziet komen. Het gevoel van de wereld ontdekken, het gevoel van student zijn. Dat geeft dit verhaal automatisch al een trekje van weemoed en dat wordt tijdens het lezen alleen maar sterker.

Loeb & Sale

Jeph Loeb is iemand die in 1991 vanuit de grotemensenwereld in de comicwereld verzeild raakte. Loeb is bekend als (co-)schrijver van films als het Schwarzenegger-vehikel Commando, de titel Teen Wolf met Michael J. Fox en Burglar. Een film die op zijn beurt Whoopi Goldberg een van haar eerste rollen bezorgde omdat Bruce Willis afhaakte. Hij debuteerde als stripmaker bij DC Comics met de miniserie Challengers of the Unknown, die Loeb met Tim Sale zou opzetten.

Beide heren hadden een klik en zouden elkaar nog vele malen opzoeken voor een succesvolle samenwerking. Hun bekendste creatie was Batman: The Long Halloween, wat deels als inspiratie diende voor de eerste Batman-film van Christopher Nolan. De basale structuur van deze miniserie zou een blauwdruk worden voor veel van Loebs latere werk. Het belangrijkste werk dat ze op stripgebied hebben gemaakt, was bij DC Comics. Toch lieten ze zich ook gaan bij Marvel Comics.

Hier maakten ze de kleurenreeksen. Een Marvel-held werd gekoppeld aan een kleur en er werd rondom deze kleur een thema gebouwd. Blauw staat in dit verhaal voor de gemoedstoestand van Peter Parker, die zich ‘blue’ voelt omdat hij ondanks alles Gwen Stacy mist en aan haar denkt.

Waar staat deze Spider-Man ?

spider-man

Het behoeft geen betoog dat deze comic toch echt wordt gedragen door Tim Sale. De tekenaar kan heel veel. Zijn lijnen hebben substantie. Alles wat hij tekent, ademt realisme. Kijk bijvoorbeeld naar de bovenstaande keuken. Het gebruik van perspectief, kleuren en de wijze waarop de ruimte is voorzien van details zorgen er voor dat je als lezer bijna wil aanschuiven aan tafel. Het grotere formaat van deze comic helpt zeker.

Qua verhaal is het oké. Jeph Loeb schrijft een paar uitstekende scenes en laat daar het verhaal omheen kronkelen. Het verloopt via de gebruikelijke manier waarop elke mogelijke schurk het pad van de held kruist waarna er weer verder wordt gebouwd aan het lopende verhaal.

Het speelt duidelijk in 2003 aangezien Peter en Mary Jane nog getrouwd zijn. Zoals gezegd maakt dit verhaal gebruik van een breed stuk continuïteit. Als onervaren lezer hoef je jezelf hier niet door af te laten schrikken. Als dit verhaal je interesseert, dan moet je deze editie hebben.

4/5
Total Score

Raak

  • Dat tekenwerk is soms adembenemend
  • Er zitten wat fraaie scenes in

Braak

  • Het verhaal moet het wel echt van de plaatjes hebben
Total
0
Shares
Gerelateerde artikels