Op ons nachtkastje en in onze rugzak tijdens het pendelen is er altijd een plekje vrij voor een boek. Een fysiek boek, een luisterboek of een versie op een e-reader. Zoveel opties dat je eigenlijk geen reden meer hebt om niet te beginnen lezen! Ontdek welke boeken wij de laatste maand hebben opengeslagen.
A Court of Thorns and Roses trilogie – Sarah J. Maas – (Kyria)
Ik ben eindelijk de A Court of Thorns and Roses-trilogie beginnen lezen en heb beseft dat ik veel vroeger had moeten doen. Het romantische fantasyverhaal over een gewoon mensenmeisje die de Fae-wereld Prythian ontdekt, had me meteen mee. Tamlin van de Spring Court en zijn goede vriend Lucien verleidden mij samen met Feyre om toch de Fae te vergeven voor alles wat ze de mensen hadden aangedaan.
Maar wanneer een hele tijd later de charismatische Rhysand geïntroduceerd wordt, ben ik Tamlin en Lucien helemaal vergeten. Spring Court? Nee hoor, geef mij maar Night Court! Zeker als je daarbij nog eens de Sirius Black-achtige Cassian en de Remus Lupin-achtige Azriel krijgt.
Veel kan ik niet vertellen zonder te spoilen, maar ik raad deze reeks zeker aan. Negeer gewoon af en toe de ietwat cringy dialogen.
Vriendschap in tijden van eenzaamheid – Selma Franssen – (Elien)
Boeken over liefde kan je haast niet meer tellen. Boeken over kinderen en familie ook niet. Maar wie zijn (hopelijk) een constante in je leven, van je kinderjaren tot je oud bent? Juist ja, je vrienden. Maar vreemd genoeg lijken die voor de maatschappij vaak ondergeschikt aan romantische en familierelaties. Onterecht, vindt ook journaliste Selma Franssen, redactrice bij onder andere Charlie Magazine. In Vriendschap in tijden van eenzaamheid neemt ze dit universeel menselijk fenomeen onder de loep.
De wereld wordt alsmaar kleiner. We hebben meer manieren dan ooit om met onze vrienden in contact te blijven. Meer manieren om nieuwe vrienden te leren kennen, van over de hele wereld. En toch zien we de vrienden die we hebben steeds minder, en is er stilaan sprake van een “eenzaamheidsepidemie”. Tegenstrijdigheden alom. Franssen onderzoekt of deze stellingen kloppen, wat de oorsprong is en wat we eraan kunnen doen. Vriendschap in tijden van eenzaamheid is een heel interessant boek, dat ik heel snel heb kunnen uitlezen door de vlotte schrijfstijl en variatie aan onderwerpen. Mensen die een uiteenzetting over eenzaamheid vrezen en hoe sociale media onze levens langzaam verwoesten, kan ik geruststellen. Er is veel plaats voor nuance.
In de brede waaier van vriendschapsgerelateerde onderwerpen vindt iedereen wel iets dat herkenbaar is, zoals vriendschappen wettelijk erkennen, datingapps voor vrienden, de soorten vrienden die we doorheen ons leven maken en hoe we dat precies kunnen doen, gender- en leeftijdsverschillen. Maar Selma Franssen maakt de materie ook nooit saai of zwaar. Interviews met experten en resultaten van studies wisselt ze af met eigen anekdotes en verhalen. Non-fictie voelt altijd persoonlijker aan als je ook iets over de auteur te weten komt. Voor iedereen die wat meer inzicht wil krijgen in onze maatschappij, hoe vriendschappen veranderd zijn doorheen de eeuwen en wat tips om een goede vriend te zijn wil meekrijgen, zal dit boek zeker de moeite waard vinden.
Resurrection Bay – Emma Viskic – (Louis)
Never judge a book by its cover. Wat had ik die raad net iets meer in mijn achterhoofd moeten houden. Ik ga meteen met de deur in huis vallen. Dit verhaal is niets voor mij, wat ervoor zorgt dat ik me extreem hard door het verhaal aan het worstelen ben. Ik moet namelijk toegeven dat ik een inschattingsfout gemaakt. De korte inhoud en cover van Resurrection Bay waren nochtans veelbelovend. Wat me vooral aansprak, was het originele hoofdpersonage en de locatie van het verhaal.
Caleb is namelijk doof en woont in Melbourne. Iets lezen rond een doof hoofdpersonage leek me oprecht interessant maar het komt momenteel niet genoeg over in het verhaal. Ook het gegeven Australië leek me wel eens leuk om naartoe te reizen. Maar ook daar kom ik momenteel rond de helft van het boek nog steeds van een kale reis terug. Ergens had ik met de cover in het achterhoofd en de titel Resurrection Bay gehoopt op iets bovennatuurlijks maar helaas voor mij is het een gewone detectivethriller gebleken. Als je het boek bekijkt vanuit het detectiveperspectief valt er niet veel op aan te merken. Het verhaal gaat goed vooruit met de nodige twists en turns aan de hand van nieuwe geheimen die boven komen. Of het verhaal me nog volledig gaat terugwinnen, daar vrees ik wat voor. Caleb is helaas niet altijd even sympathiek. Maar wie weet komt het toch nog goed!
