Vorige vrijdag werd het zeventiende filmfestival Oostende op gang getrapt met Comeback, de debuutfilm van Jan en Raf Roosens. Hij speelde op de openingsavond in maar liefst 9 zalen. De combinatie van Veerle Baetens, haar dochter Billie-Louise, Zwangere Guy en techno was duidelijk aantrekkelijk. Wij gingen ook kijken en leerden wat meer bij door een Q&A met producent Bart Van Langendonck achteraf.
Afwezigheid
De film vertelt het verhaal van de 14-jarige Ava (Billie-Louise Vlegels). Ze woont bij haar vader Dominique (Gorik Van Oudheusden a.k.a Zwangere Guy) terwijl haar moeder in Ibiza werkt aan haar comeback. Ze was jarenlang namelijk een bekende techno-dj samen met Dominique, maar nam tijd voor haar gezin. Hij heeft dat leven intussen vaarwel gezegd en vindt z’n heil in z’n job als chef en yoga. Maar Ava ontdekt dat Naomi in Brussel moet optreden en glipt binnen om haar te zien. De dag erna staat Naomi Ava op te wachten op school na zeven maanden afwezigheid.

Ava wil meer tijd doorbrengen met haar moeder en haar aan het werk zien, maar Dominique lijkt het daar moeilijk mee te hebben. De backstage van haar optredens is dan ook niet altijd de beste omgeving. Naomi zelf lijkt niet goed te weten wat ze wil, focussen op haar werk of haar dochter, waardoor Ava constant heen en weer geslingerd wordt. Naomi maakt dan ook allerlei beloftes waarvan het nog maar te zien is of ze die nakomt.
Wispelturig
Comeback kon me niet omverblazen maar er is wel veel om je geboeid te houden.
Jan en Raf Roosens maakten in het verleden al veel furore met hun kortfilms, zelfs tot in Cannes, en mede door die bekendheid wilde producent Bart Van Langendonck mee z’n schouders onder deze debuutfilm zetten. Comeback kon me niet omverblazen maar er is wel veel om je geboeid te houden. Er werd bij de promotie wel wat nadruk gelegd op het techno-aspect van deze film, met technotracks van Jeroen De Pessemier van The Subs. Ik ben geen kenner maar ik denk dat je wel een goed beeld krijgt van de sfeer van de clubscene, maar uiteindelijk voelde het feit dat Naomi techno-dj is niet echt als essentieel voor het plot. Ze had eigenlijk eender welk beroep kunnen hebben waarvoor je vaak weg bent, want het thematische is veel belangrijker.
Het lijkt op het eerste gezicht goed te gaan met Naomi, maar ze worstelt duidelijk met wat ze wil. Kies je voor vrijheid en carrière of voor het gezin dat je ooit opbouwde en een band met je kinderen? Dat getouwtrek staat eigenlijk centraal en daar is vooral Ava de speelbal van. Toch heb ik het gevoel dat ik dit soort verhaal al eerder gezien heb in een andere setting, wat een deel van de originaliteit wegneemt. Veerle Baetens blijft wel een van onze beste actrices en heeft ook hier weinig nodig om veel over te brengen. Het bijzondere is natuurlijk dat ze samen speelt met haar eigen dochter, Billie-Louise Vlegels, die hier haar debuut maakt.

Op zich was dat niet voorzien. Op de Q&A leerden we dat casting director An Willems had op Het Smelt gewerkt, het regiedebuut van Veerle Baetens, waarvoor ze jonge actrices zochten. Billie-Louise kwam toen mee naar de repetities om ervaring op te doen, maar was toen niet in de running voor een rol. Toen Willems op Comeback begon te werken, besloot ze om eerst de tapes van die repetities opnieuw te bekijken. Daar sprong Vlegels in het oog. Ze lijkt in deze film vooral een versie van haar eigen persoonlijkheid te spelen – Ava is redelijk bedeesd en uit interviews lijkt zij ook zo – maar brengt wel de constante golf van blijdschap en teleurstelling goed over. Toch blijft het personage meer op de oppervlakte waardoor ik niet voor de volle 100% meeleefde zoals dat misschien zou moeten.
Sfeer oproepen
Het is vooral een moodpiece geworden, waarin niet alles even diep gaat en vooral de sfeer en het gevoel belangrijker zijn.
Dat was dan meer het geval met het personage van Dominique, vertolkt door Gorik Van Oudheusden. Intussen had hij z’n acteerdebuut al gemaakt in de reeks Putain, maar eigenlijk heeft hij eerst deze film gemaakt. Jan en Raf Roosens wilden hem graag in hun film, maar toen was hij nog geen acteur en twijfelde hij aan zichzelf. Toch overtuigden ze hem en hebben ze zelfs delen van z’n leven, zoals het feit dat Dominique al enige tijd clean is en z’n yogaroutine, in het verhaal geïntegreerd. Met hem voelde ik ook eigenlijk het meeste mee. Dominique is duidelijk helemaal anders dan vroeger en ook een echt goeie man die z’n dochter voor de realiteit wil behoeden maar niet volledig afschermen.

Verder voelden de dialogen wel naturel aan, wat ook al veel doet aan de geloofwaardigheid. Ook onder de leeftijdsgenoten en vrienden van Ava, waaronder een kleine rol voor Gala Dragot. Het verhaal neemt wel nog een verrassende wending die achteraf logisch lijkt en alles nog in een ander perspectief zet. De film was origineel geschreven als jeugdfilm met een 12-jarige jongen in de hoofdrol en ik zie wel wat daarvan overblijft. Toch is Comeback voor mij vooral een moodpiece geworden, waarin niet alles even diep gaat en vooral de sfeer en het gevoel belangrijker zijn.
Alles is mooi in beeld gebracht door Sander Vandenbroucke (The Chapel), met heel rijke kleuren en wat creatieve shots zoals in de reflectie van een gedweilde grond of Dominique in de voorgrond voor een spiegel en Ava achter hem in de reflectie. Tijdens de clubscènes wordt er vaak gekozen voor wat slowmotion en speelt de score van Raf Keunen (Over Water, Rundskop) meestal eerst om dan over te gaan naar de technomuziek zelf. Er komen redelijk wat instrumenten aan bod zoals piano, hobo – die ook in de film een rol heeft – en viool. Een goed debuut dus, maar eentje waar ik iets minder mee kon connecteren om hoger te scoren.
Comeback is vanaf 05/05 te zien in de bioscoop.
Degelijk debuut
ComebackRaak
- Duidelijke essentie
- Goeie cast
- Mooi in beeld gebracht
Braak
- Plot al eerder gezien
- Blijft meer op de oppervlakte