Schim review: unieke puzzle platformer

Schim kon ons als puzzle platformer in een korte preview een aantal weken geleden al overtuigen van zijn potentieel. Wij vonden het veelbelovend, maar vroegen ons vooral af hoe het verhaal zou aflopen en hoe lang het spel uiteindelijk zou zijn. Nu de volledige versie van deze puzzle platformer van de hand van de Nederlandse Ewoud van der Werf en Nils Slijkerman beschikbaar is vanaf 18 juli, kunnen we de antwoorden op al onze vragen achterhalen. Geekster lette er, bij het al dan niet mooie weer buiten, op om altijd en overal een schaduw achter te laten en zocht het voor jullie uit.

Symbiose

Zoals je een paar weken geleden kon lezen, wordt de wereld van Schim mede bevolkt door schaduwwezentjes, die elk hun eigen vaste mens of vast object hebben. Ze kunnen de wereld zelfs subtiel manipuleren door kortstondig in de schaduw van een andere mens of object te springen, maar keren altijd terug naar hun eigen plekje. Jij speelt als een van deze schimmen, maar raakt per ongeluk gescheiden van je mens en moet terug bij hem zien te komen. Vanaf het begin van het spel maakt Schim op narratief vlak indruk door een perfect begrijpelijk verhaal zonder woorden te tonen. Je ziet hoe je jouw mens al heel zijn leven helpt en welke problemen je mens doormaakt. Ook wanneer je gescheiden raakt, blijf je zijn doen of laten telkens in een paar seconden aan het begin van elk leven volgen (en kan je altijd nét niet terug in zijn schaduw springen omdat hij een gebouw verlaat, in een voertuig springt, etc). 

Heel eventjes dachten wij dat de schimmen hun mensen of objecten zelfs volledig controleerden (in bepaalde levels bestuur jij je mens, jouw mens loopt meteen weg eenmaal je gescheiden raakt en andere mensen worden visueel ongemakkelijk als je in hun schaduw springt en op “interact” drukt), maar uiteindelijk is die meer verontrustende theorie geen deel van het verhaal. Wat je wel krijgt is een eenvoudig maar mooi gebracht verhaal over de zaken of veranderingen waarmee je mens in het leven gelukkig zou kunnen worden. Het is overduidelijk welke wijzigingen in zijn leven hij nodig heeft, maar hij moet het zelf beseffen. Daarom wil je ook echt weten wat er met je mens gaat gebeuren of welke beslissingen hij gaat nemen en blijf je spelen tot het uiteindelijke en bevredigende einde.

Schaduwspel

Als klein schaduwwezentje kan je in Schim enkel in de schaduwen overleven. Om je doorheen een level voort te bewegen, spring je van de ene schaduw naar de andere. Dat klinkt logisch, maar het kan het spel soms best uitdagend maken, want je langer dan een paar seconden uit een schaduw begeven, betekent dat je onherroepelijk terug naar een checkpoint gaat. In het begin zijn de meeste schaduwen statisch, maar naarmate Schim vordert, kom je meer en meer bewegende schaduwen (van bewegende mensen, dieren of objecten) tegen. Eenmaal in een bewegende schaduw, neemt deze je mee zonder dat je kan bepalen waarheen. Je moet dan vaak op tijd uit de schaduw springen om een andere schaduw in één sprong of met een extra maar veel kortere tweede sprong te bereiken. 

In latere levels zorgen deze bewegende schaduwen vaak voor wat echte platformuitdagingen, maar nog moeilijker zijn vaak de nachtelijke levels omdat je zowel bewegende schaduwen als schaduwen die verdwijnen (door verschillende lichtbronnen, zoals een auto die met zijn lampen over een schaduw schijnt of de bliksem die maar om de zoveel seconden alles verlicht) voorgeschoteld krijgt. Het is ook belangrijk om te weten dat er in de duisternis géén schaduwen zijn en je dus echt lichtbronnen nodig hebt als je niet terug naar een checkpoint wil gaan.

Soms kan je ook zelf schaduwen doen ontstaan of laten bewegen. Bij elke schaduw waarin je springt, kan je immers een kleine interactie doen. Sommige objecten kan je maar een paar millimeter doen bewegen, en de meeste mensen moeten eens niezen als je dat bij hen doet, maar interactie met andere objecten kan zorgen voor belangrijke veranderingen. Zo kan je lichten aandoen (en schaduwen creëren), heftrucks hun ladingen doen opheffen of auto’s doen claxonneren. Het is best fijn om bij elke nieuwe schaduw te zien of je interactie iets speciaals kan verwezenlijken.  

Kleine irritaties en goed verborgen collectibles

De checkpoints zijn soms handig, maar soms ook irritant. Bij momenten keer je na een gefaalde poging terug naar de vorige schaduw, en ben je dus maar een paar seconden kwijt. Op andere momenten word je opeens terug naar een nog eerder verlaten punt gebracht, wat soms wel irritant kan zijn. Vooral als je daardoor soms extra moet wachten op bewegende schaduwen. Elk level bevat immers een hoop kleine scènes, zijnde vaste bewegingen die de mensen en dieren doen. Een kind dat rondspeelt, auto’s die rechtsaf draaien, een eendje dat rondzwemt, etc. Het probleem is dat deze scènes soms op zich kunnen laten wachten, wat bij sommige checkpoints irritant kan zijn.

In elk level heb je telkens één of meerdere schaduwen of locaties die je moet bereiken. Indien het er meerdere zijn, kan je ze enkel in de juiste volgorde doen. Meestal is het op zich wel duidelijk waar je heen moet, maar er is ook een knop die je toont wat je volgende doel is. Het is een beetje jammer dat het niet altijd zonder die knop duidelijk is wat Schim van je wil (vooral in de grotere gebieden), maar op zich is het geen probleem. Buiten die doelen kan je ook voor de optionele verborgen collectibles gaan. Veel levels hebben een paar goed verstopte voorwerpen die je kan vinden en die dan voor een andere schim (en soms voor jou!) een extra schaduw creëren. Vaak zie je in de wereld een ander schaduwwezentje of een onvolledig voorwerp, wat meteen een hint is dat er een collectible in de buurt is. Bij de level select of in het pauzemenu kan je ook zien of een level collectibles heeft en hoeveel je er nog moet vinden, wat heel handig is.

Schim heeft een unieke look en sfeer

Zoals je al aan de screenshots kan zien, heeft Schim een heel unieke look, charme en sfeer. Niet enkel is het contrast tussen licht en schaduw (of volledige duisternis) heel belangrijk, maar ook heeft elk level zijn eigen hoofdkleur gekregen. Zit je in een park, dan is het allemaal met groene tinten, wordt het avond, dan is het allemaal donkerder, bijvoorbeeld paars. Het is verder heel fijn dat we met omgevingen zitten die duidelijk door onze Lage Landen geïnspireerd zijn. Ook al zijn de ontwerpen van de mensen, dieren of objecten heel eenvoudig, toch zie je goed wat er gebeurt en kan je zelfs (door hun animaties) de emoties begrijpen. Hierdoor is de sfeer duidelijk, en die wordt nog beter door de soundtrack. De muziek van Rafael Langoni en Gabriel Marques weerspiegelt immers ook perfect elk level, alsook de hele voor het grootste deel ontspannen sfeer van heel het spel.

Je kan ook in elk level de camera per negentig graden volledig om zijn as langs links of rechts draaien, wat soms nodig is om extra schaduwen te zien of gewoon om vooruitgang te kunnen boeken. Jammer genoeg kan de camera soms wat tegenwerken wanneer je aan de rand van een level aan een muur zit, waardoor je dan eventjes niet meer kan zien waar je schimmetje is.

Schim is een fijne ervaring

Schim is een uniek spel dat we iedereen kunnen aanraden. Je als schimmetje van de ene schaduw naar de andere voortbewegen en ervoor zorgen dat er een pad voor jou gecreëerd wordt als dat er nog niet was, is een fijne ervaring. Daar komen nog eens het eenvoudige maar wel mooie verhaal en de unieke look bij. Schim heeft wel ook een schaduwzijde: de checkpoints kunnen soms irritant zijn en de camera wil niet altijd meewerken. Met zijn meer dan zestig levels – het ene al wat groter dan het andere – ben je er langer zoet mee dan je zou denken, hoewel je er op een goede vijf uur wel door zal zijn en uiteindelijk het concept niet oneindig veel variatie kan bieden. Om nog wat extra uren uit je 25 euro te halen, kan je nog op zoek gaan naar alle collectibles via de handige level select. Ook extra uitdagingen, zoals het spel doen zonder checkpoints nodig te hebben of zonder je tweede sprong te gebruiken, verhogen de speelduur. Wij kijken ook al zeker uit naar de speedruns die van Schim zullen verschijnen om te zien hoe snel je doorheen elk level kan raken.

.

Geïnteresseerd in recente games?

• Final Fantasy XIV: Dawntrail begint een nieuwe cyclus in het verhaal en is daarom wel wat lichter, maar nog steeds heel leuk.
• Powerwash Simulator: Alice’s Adventures neemt jou en je hogedrukreiniger mee naar Wonderland.
• Elden Ring: Shadow of the Erdtree is gewoonweg een gigantisch goede uitbreiding.
• Beyond Good and Evil – 20th Anniversary Edition is een niet foutloze upgrade van een zeer goed spel.