Deprecated: The PSR-0 `Requests_...` class names in the Requests library are deprecated. Switch to the PSR-4 `WpOrg\Requests\...` class names at your earliest convenience. in /data/sites/web/geeksterbe/www/wp-includes/class-requests.php on line 24
Geekster filmclub: Adventureland (2009) - Geekster
Films

Geekster filmclub: Adventureland (2009)

Zes maanden voor Jesse Eisenberg ons meenam naar Zombieland, leerde hij ons Adventureland kennen. Greg Mottola zijn vorige film Superbad was een instant hit en Adventureland werd daarom vooral in de markt gezet als “From the director of “Superbad”“. Was dit de beste manier om de film aan de man te brengen?

Adventureland situeert zich in de jaren 80 en draait rond het personage James. James is net afgestudeerd en heeft een rondreis door Europa gepland met zijn beste vriend in de zomer. Maar zijn ouders belanden net in financiële problemen waardoor James zijn plannen in het water ziet vallen. Om zijn verhuis naar New York te betalen in het najaar besluit James om een vakantiejob aan te nemen in het nabijgelegen pretpark Adventureland.

Wanneer we als kijker terechtkomen in dit pretpark, beseffen we al snel dit dit een veredelde kermis is, waar alle spelletjes gesaboteerd worden zodat niemand kan winnen. Het park is daarbij slecht onderhouden door het koppel Bobby en Paulette die nogal een lakse manier van management hanteren. James begint dus met goed veel tegenzin aan zijn job als aankondiger van het paardenracespel. Het enige lichtpuntje voor James is zijn collega Em, een charmant en verstandig meisje waar hij al snel voor valt.

© Miramax Films

Meer coming-of-age dan humor

Kort betekent dit eigenlijk dat er niets gebeurt en toch heel veel gebeurt.

Adventureland lijkt hierdoor in een typisch coming-of-age/tienerkomedie vakje te passen. Maar laat dat nu net niet het geval zijn. Wanneer we aan Superbad denken, denken we aan seksmopjes door tieners, wilde feestjes en ook wel een deels oprechte kijk op volwassen worden. Dat laatste is zeker een belangrijk aspect van Adventureland, maar het is een veel slimmere en eerlijke film dan gedacht. Hij leunt meer aan bij een Dazed and Confused of Everybody Wants Some!! van Richard Linklater of een Ferris Bueller’s Day Off of Breakfast Club van John Hughes.

Kort betekent dit eigenlijk dat er niets gebeurt en toch heel veel gebeurt. We volgen James in zijn gewone saaie zomertje, met af een toe een grappig moment dat echter niet overkomt als de over-the-top moppen in de standaard (nillies) tienerkomedie. De James die we zien is een echt persoon waar we ons mee kunnen vereenzelvigen en Em is ook een volwaardig personage en geen ‘trofee’.

Chemie tussen de hoofdpersonages centraal

De grootste troef van Adventureland is de chemie tussen James en Em, gespeeld door Jesse Eisenberg (Zombieland, The Social Network, Now You See Me) en Kristen Stewart (Twilight, Spencer, Happiest Season). Ook in American Ultra was hun chemie het beste dat de film te bieden had. Het is ook leuk om te beseffen dat Adventureland gemaakt is voor beiden grote sterren waren. Het is goed dat regisseur Mottola Michael Cera uit Superbad niet terug gehaald heeft.

De rol die ergens tussen arrogantie en dutserigheid ligt, zit Eisenberg als gegoten. De klik met Stewart komt zo oprecht over dat het zo goed als onmogelijk is om in te beelden dat een andere acteur dit ook klaar zou krijgen. Stewart laat haar ook van haar sterkste kant zien. Haar personage Em is immers ook niet de braafste: zo heeft ze een affaire met een getrouwde collega. Toch slaagt ze erin om Em te laten overkomen als een onschuldige adolescent.

© Miramax Films

Adventureland doet inzien dat de herwaardering van Stewart veel te laat heeft plaatsgevonden.

Adventureland is een perfect voorbeeld om aan te tonen dat Jesse Eisenberg zijn Oscar-nominatie voor The Social Netwerk niet uit het niets kwam. Ook zien we in Adventureland al wat voor een geweldige acteur Kristen Stewart is, hoewel ze in deze periode nog volledig overschaduwd werd door de Twilight-saga. Adventureland doet inzien dat de herwaardering van Stewart veel te laat heeft plaatsgevonden.

Jaren 80 before they were cool

De meeste humor komt van Bill Hader (Barry, It Chapter Two) en Kristen Wigg (Bridesmaids) die het getrouwde koppel spelen dat Adventureland runt. Ryan Reynolds (Deadpool, Free Guy) speelt dan weer de knappe getrouwde onderhoudsman waar Em stiekem iets mee heeft. Je kan zelfs zeggen dat Adventureland de eerste rol is waar Reynolds toont dat hij meer kan dan de eenzijdige rollen waar we hem tot dan toe vooral van kenden. De ondersteunende rollen van Martin Starr (Silicon Valley), Margarita Levieva (The Deuce), Wendie Malick (Dream On) en Matt Bush zitten er ook allemaal boenk op. Kortom, we zitten met een cast die enkele jaren later bijna niet meer te betalen is.

© Miramax Films

Bij de start van Adventureland lijkt het toch een klassieke tienerkomedie te worden, maar deze evolueert al snel naar een romantisch coming-of-age verhaal waarin de humor er niet superdik op ligt. Mottola steekt de humor voornamelijk in de nevenpersonages, maar laat de liefdevolle band tussen James en Em centraal staan. Dit alles overgiet hij met een heerlijke soundtrack van de jaren ’80, en dit voordat de jaren ’80 ons de strot in geduwd werden.

Geen komedie, maar een film met een hart

De zomer van James zal niet vlekkeloos verlopen en je ziet al van ver aankomen dat sommigen gekwetst gaan worden. Op het einde van Adventureland komt bijna elke personage, groot of klein, er sterker en wijzer uit.

© Miramax Films

Adventureland heeft buiten verkeerde marketing ook voornamelijk te kampen gehad met slechte timing. Zo opende hij recht tegenover Fast & Furious. Neem daarbij dat de film niet echt is wat fans van Superbad verwacht hadden, maar een heel ander soort humor bevat en je vraagt je af wat Miramax Films eigenlijk aan het doen was. Daarom deze tip: vergeet alle reclame rond Adventureland. Het is een grappige, oprechte, slimme romantische komedie met invloeden van Richard Linklater en John Hughes.

Adventureland is een grappige, oprechte, slimme romantische komedie met invloeden van Richard Linklater en John Hughes.

Frédéric Van den Ostende

Vooral filmliefhebber, ik zou het allemaal zelf niet beter kunnen

Recent Posts

The Blood Brothers Mother #1 / Space Ghost review

Het kan zijn dat DSTLRY aan jullie aandacht voorbij is gegaan. Het is een nieuwe…

4 uren ago

Stellar Blade review: competent afgekeken

Als het op actie RPG en soulslike aankomt, is Geekster er traditiegetrouw als de kippen…

3 dagen ago

Kingdom of the Planet of the Apes review: hobbelig vervolg

Het is intussen 7 jaar geleden dat de reboottrilogie van Andy Serkis Planet of the…

5 dagen ago

Tales of Kenzera: ZAU review – metroidvania als rouwproces

Surgent Studios biedt ons als hun eerste spel de metroidvania Tales of Kenzera: ZAU aan.…

1 week ago

Jerom volume 1 review: oude favoriet herdrukt

Jerom heeft dan eindelijk zijn eerste integrale te pakken. Het heeft Standaard Uitgeverij behaagd om…

2 weken ago

Challengers review: Zendaya’s Lovegame

Challengers is de tennisfilm van Zendaya. Als love-interest van Spider-Man kon dit natuurlijk niet uitblijven…

2 weken ago