Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

House of the Dragon review: Game of Thrones in hart en nieren

Drie jaar na het einde van Game of Thrones opent de prequel over de beruchte familie Targaryen met majestueuze draken en de belofte van een waardige troonopvolger. Jammer dat House of the Dragon daarna begint te wankelen als een kaartenhuis.

Afleveringen gezien: 6 van de 10

Het is nu ook niet dat de verwachtingen torenhoog waren na de dieperik waarin het allerlaatste seizoen van de overbekende fantasyreeks sprong. Acht jaar lang hield Game of Thrones geeks én hun moeders gekluisterd aan het kleine scherm, beleefden we samen epische veldslagen en vierden we bloederige trouwerijen. Zonder voorgeschreven einde – George R. R. sleutelt al tien jaar aan het slot – vielen de seriemakers door de mand en kregen we dat waarover we sindsdien niet meer praten. En toch. Wanneer aan het begin van House of the Dragon dezelfde tonen uit die iconische intro weerklinken, begint er iets te tintelen.

De tijd is gekomen om opnieuw te reizen naar Westeros, het land van excessief geweld en seks en mythologische beesten. Welkom terug in de grootste hallen met de verborgen krochten, de contreien waar er gekickt wordt op brutaal bloedvergieten en de plek van de tientallen nieuwe namen en gezichten om opnieuw te onthouden zodat je aan de waterkoeler toch kan doen alsof je mee bent met het politieke steekspel. Welkom terug in een wereld die deze keer iets meer leeft zonder de zwaarte van een aankomende winter, die onverwacht kleurrijker is – spot de pug! – dan we ervan gewend zijn.

house of the dragon
© HBO

House of the Dragon heeft twee gezichten

House of the Dragon stelt twee vragen: mag een vrouw breken met traditie en de troon bestijgen? En hoe is dat nu, zo oorlog voeren met een draak? De eerste vraag is de rode draad van de prequel – een notitieboekje is aanbevolen voor de spilfiguren en de als onkruid groeiende stambomen – en leidt uiteindelijk tot de beruchte familieoorlog gekend als Dance of the Dragons. Het antwoord op de tweede vraag laat niet op zich wachten. Zo combineert House of the Dragon vanaf het startshot het beste uit zijn voorloper.

200 jaar voor de gebeurtenissen uit Game of Thrones beklimt koning Viserys I Targaryen (Paddy Considine als waarschijnlijk de zieligste vorst van Westeros) de IJzeren Troon. Hij is een man die politiek maar niks vindt, iets waar zijn hof en rechterhand (Rhys Ifans) graag misbruik van maken. De goedzak is vooral bekommerd om het geluk van zijn charmante dochter Rhaenyra (eerst een stoere Milly Alcock en na een tijdssprong Emma D’Arcy uit Truth Seekers). Zij wil het prinsessenleven liever inruilen voor een bestaan als drakenrijder. In hun familie van schapen – de Targaryens lijken veel vredelievender dan hun imago uit de geschiedenisboeken – sluipt er een wolf rond: Daemon Targaryen (Matt Smith met de kop van een kwaadaardige elf) heeft geen geduld voor opvolgingsrechten. De broer van de koning en zijn draak slidderen rond als alen, terend op het vernietigen van mensenlijven als drukkingsmiddel.

© HBO

Het politiek toneel begint wanneer Viserys zijn dochter als opvolger (godslastering!) wil aanduiden en van links en rechts en boven en onderen heren komen aandraven met de perfecte vrouw om een zoon mee te baren. De Hand des Konings schuift zijn eigen dochter Alicent Hightower (Emily Carey en later Olivia Cooke) naar voren. Familieleden tonen dat er in Westeros niemand neerkijkt op incest en uit alle hoeken van het land trekken de huizen die we al kennen naar King’s Landing met het idee hun geslacht op de IJzeren Troon te krijgen.

Maar ook buiten King’s Landing hangt er een dreiging in de lucht. De zelfgekroonde krabbenkoning zaait dood en verderf met piratenpraktijken zoals het gruwelijk verminken van soldaten in zeedierenthema. Het is de horrorfantasy uit Game of Thrones die deze keer niet wederkeert uit een ijswoestijn, maar uit de zee. De spectaculaire beelden zijn het tegengif voor het eindeloze manipulatief getater in de Red Keep. Helaas worden ze achterwege gelaten wanneer de serie enkele jaren vooruitspoelt en enkel nog focust op de familiestrubbelingen.

house of the dragon
© HBO

Een compactere versie van zijn voorganger

Voor als het nog niet duidelijk was: House of the Dragon is het verhaal van de Targaryens en van niemand anders. Aan springen tussen werelddelen en personages met de snelheid waarmee je door TikTok scrolt, doet de prequel niet. De serie wordt groter terwijl de familie langzaamaan uitbreidt. Lockdowngewijs blijft de dynastie lang binnen de muren van de Red Keep tot ze de lokroep van andere burchten en weidse groene landschappen niet meer kunnen weerstaan. Wie nog met een Game of Thrones-degout zit, wordt dus zachtjes ingeleid.

De eerste zes afleveringen van House of the Dragon zijn nog braaf. Een jongetje dat later koning werd, geduwd uit een toren door een incestueuze broer en zus. Een hoofdpersonage waarvan de kop werd afgehakt. Twee schokkende gebeurtenissen als boekeneinden van het eerste seizoen van Game of Thrones, meteen het soort wendingen dat de reeks typeerde en uiteindelijk besmette. House of the Dragon blijft er nog weg van, maar misschien is meer peper net wat de prequel kan gebruiken. Of we zijn teveel gewend geworden.

House of the Dragon begint maandag 22 augustus op Streamz.

Een beloftevolle troonsbestijging

house of the dragon
3 5 0 1
House of the Dragon opent sterk met innemende vertolkingen, een sfeer die we gemist hebben en glorieuze draken. Daarna begint het kaartenhuis te wankelen.
House of the Dragon opent sterk met innemende vertolkingen, een sfeer die we gemist hebben en glorieuze draken. Daarna begint het kaartenhuis te wankelen.
3/5
Total Score

Raak

  • Rhaenyra is een charmant hoofdpersonage
  • De beperkte setting houdt het compact
  • Spectaculaire actie op sfeervolle plekken

Braak

  • Na de tijdsprong missen we de actie
  • The North Remembers het laatste seizoen
Total
1
Shares
Gerelateerde artikels