Denk eens terug aan die goede oude 16-bit JRPGs op de SNES of in de vroege jaren van de PlayStation. Voel je nostalgie voor Chrono Trigger, Final Fantasy of Xenogears? Dan kan je je nu wagen aan Chained Echoes, een nieuwe RPG die zowel een hommage aan deze games probeert te brengen als zijn eigen twist aan het genre probeert te geven met een aantal unieke mechanics. Is het de moeite waard? Geekster testte het voor jullie uit.
- Ontwikkelaar: Matthias Linda
- Uitgever: Deck13
- Platformen: pc, PS4, Switch, Xbox One
- Release: 8 december 2022
- Aantal spelers: 1
Reviewcopy verkregen op pc via uitgever.
Chained Echoes is de Stardew Valley van oldschool RPGs
Om met de deur in huis te vallen: Chained Echoes is de Stardew Valley van RPGs. Dat betekent dat één ontwikkelaar een spel heeft afgeleverd dat niet enkel de traditie van een oud genre probeert verder te zetten, maar ook nog eens naast de beste in het genre van de laatste jaren mag geplaatst worden. Oké, niet letterlijk alles is van de hand van Linda. In tegenstelling tot ConcernedApe van Stardew Valley heeft Linda bijvoorbeeld de muziek, de zang, de instrumenten en wat van de achtergronden aan anderen moeten overlaten, maar toch is het een bijzonder indrukwekkende prestatie.
Leuk verhaal vol referenties
Matthias Linda zet met Chained Echoes een mooi verhaal neer. Op Valandis, een continent waar het al 150 jaar oorlog is geweest, dreigt na een jaartje vrede de strijd weer los te barsten. Een groep helden van verschillende achtergronden en met verschillende motivaties proberen samen een op macht beluste heerser tegen te houden. Natuurlijk zijn er een aantal (best goede!) plotwendingen en blijft het allemaal niet zo eenvoudig. Bij momenten wordt het verhaal ook best donker. De hoofdpersonages hebben elk hun eigen stem en karakter en voelen gevarieerd genoeg aan. Daarnaast zijn er zowel op als buiten het continent een groot aantal personages om rekening mee te houden, wat soms wel een beetje overweldigend overkomt. Jammer genoeg komen sommige speelbare personages ook pas veel later in het verhaal aan bod, wat hen zowel op narratief vlak als qua gameplay minder interessant maakt. Hoewel het verhaal goed is, moet er ook wel opgemerkt worden dat de dialogen hier en daar wat stroef zijn en dat er soms een schrijffoutje te vinden is.
‘s Ochtends wakker gemaakt worden door je moeder, een festival waar je verschillende minigames kan doen, een (in dit geval hoofd-)personage met de naam Glenn… Doet het een belletje rinkelen? De links met Chrono Trigger zijn heel gemakkelijk gelegd, maar daar blijft het niet bij. Zo zal je je tegen ongeveer een kwart van het spel opeens in Final Fantasy VI wanen en doet de aanwezigheid van de mechs je meteen aan Xenogears denken. Heel Chained Echoes zit barstensvol referenties naar oude JRPGs, maar gelukkig is het geen simpele kopie. Je zal immers vaak bij deze referenties een leuke extra twist krijgen.
Tactische gevechten
Chained Echoes is zoals zijn inspiratiebronnen een turn-based RPG. Je personages kunnen onder meer gewoon aanvallen, hun skills gebruiken of items nuttigen om de vijanden te verslaan. De ene is goed in magie, de anderen zijn beter in fysieke aanvallen, tanken, healen of buffs en debuffs. Zo nu en dan heb je een superkrachtige aanval of moeten je personages gewoon zichzelf verdedigen. Ook altijd een belangrijke vraag bij RPGs: zijn de status effects handig of waardeloos? In dit spel zijn status effects, buffs en debuffs gelukkig zeer belangrijk, hoewel de vijanden zelf er minder gebruik van maken. Tot zover niets dat we niet konden verwachten, maar Chained Echoes heeft ook nog een aantal unieke elementen.
De flow van de gevechten wordt immers geregeld door de Overdrive-meter. Elke actie van je personages of de vijanden beweegt de cursor op deze balk naar rechts, van oranje naar groen en ten slotte rood. Je begint telkens helemaal links in het oranje, wat geen speciale effecten heeft. Wanneer je het groene deel bereikt hebt, ga je in Overdrive. Dan berokkenen je personages de vijanden meer schade en ontvangen ze er minder in ruil. Ook kosten je skills minder om te gebruiken. Wanneer de balk echter de rode zone bereikt, ga je in Overheat, kunnen je vijanden je gemakkelijker pijn doen, is het moeilijker om hen te verslaan en kosten je skills hun normale hoeveelheid. In de groene en rode zone krijg je ook elke keer een type skill die je kan gebruiken om de cursor een beetje naar links te bewegen, zoals healen, magie gebruiken of een debuff toepassen. Dit betekent dat tijdens de gevechten je niet te veel dezelfde soort krachtige aanvallen achter elkaar mag doen, want in de rode zone raken net voor een baas je aanvalt, zal pijn doen. Dit geeft de gevechten een extra tactische laag en zorgt ervoor dat je niet steeds dezelfde personages of skills gebruikt. Bij de gevechten in je sky armor verandert dit trouwens ook deels. Dan is er zowel helemaal links al rechts een rode zone en gaat het niet over de soort aanvallen die je gebruikt, maar wel hoe krachtig je ze wil maken.
Breken met traditie
Iets waar Chained Echoes de traditionele JRPGs niet in volgt, is in hoe je je personages krachtiger maakt. Er is geen EXP en je kan niet levellen noch echt grinden. Nieuwe skill points krijg je enkel door bazen te verslaan of bepaalde optionele taken te voltooien en je stats groeien niet automatisch. Je hebt bij elk personage de keuze tussen een hele hoop actieve en passieve skills, waarvan je er respectievelijk acht en vijf die je geleerd hebt kan instellen. Hoewel sommige personages wel duidelijk meer gebouwd zijn voor magie dan voor fysieke aanvallen, kan je zo toch je personages deels opbouwen zoals je wil, en zal je hierin wijzigingen moeten doorvoeren om bepaalde moeilijke baasgevechten of opdrachten te kunnen voltooien. Wie het systeem helemaal doorheeft, kan trouwens heel het spel helemaal breken. Je kan aan elk personage in je hoofdteam van vier ook nog een van je vele reservepersonages hangen, zodat je (na een groot aantal uren spelen) in de gevechten acht verschillende personages kan gebruiken met elk hun eigen skills en sterke en zwakke punten. Als beloning voor de gevechten krijg je geen EXP maar wel punten die zowel je skills héél langzaamaan een beetje krachtiger maken als opgehoopt worden in een grote verzameling die je in één keer in een skill kan dumpen.
Zoals gezegd moet je elk gevecht je verschillende vaardigheden tactisch gebruiken, wat geldt voor zowel de baasgevechten als de gewone trash fights. Om je daarvoor extra aan te sporen, worden je personages zelfs na élk gevecht volledig genezen en krijgen ze ook al hun punten om hun vaardigheden te gebruiken terug. Je moet dus niet karig omgaan met je krachtigste aanvallen omdat er misschien iets moeilijker zou komen en je moet geen extra beurten op het einde van een gevecht spenderen aan genezen, maar kan heel de tijd all-out gaan! Je zou denken dat dit het spel té gemakkelijk maakt, maar dit wordt dan gecounterd door het feit dat zelfs de meest normale vijanden eigenlijk wat te veel HP hebben (zelfs als je op de gemakkelijkste moeilijkheidsgraad speelt). Hoewel hierdoor de gewone gevechten dikwijls wat langer duren dan je zou willen, zit het met de algemene uitdaging van het spel wel goed.
Chained Echoes is soms onnodig complex
Een minpuntje bij Chained Echoes is een van de andere unieke elementen, namelijk het beter maken of aanpassen van je uitrusting. Je kan verschillende wapens en armor voor elk personage vinden of kopen, maar je kan elk stuk ook in ruil voor wat materialen en geld tot tweemaal upgraden. Ze worden dan meestal nét iets krachtiger dan het volgende wapen in de reeks. Dit betekent wel dat je soms een wapen zal upgraden en dan meteen een nieuw wapen zal vinden dat je op een klein aanvalspuntje na hetzelfde biedt.
In je wapens en armor kan je bovendien kristallen steken die je overal in de wereld vindt. Deze geven bonussen die je personages of hun skills krachtiger maken, zoals meer HP, meer kans om vijanden te vergiftigen of meer beloningen na een gevecht. Het jammere is dat deze kristallen een onnodig systeem om ze te gebruiken, hebben gekregen. Ze hebben elk niet enkel hun eigen grootte, maar ook level en zuiverheidsgraad. Ze in je uitrusting steken is geen probleem, maar ze eruithalen of ze combineren maakt ze minder bruikbaar. Als je bovendien elke keer bij een nieuw wapen of harnas de kristallen er via een lastig en traag menu één voor één moet uithalen en dan apart weer in je nieuwe uitrustingen steken, ben je het na een tijdje beu. Hierdoor word je precies een beetje gestraft voor experimenteren en laat je de kristallen vaker liggen om jezelf tijd te sparen. Het is geen moeilijk systeem om te gebruiken, maar wel irritant om mee om te gaan.
De sfeer van weleer
Ook de art, graphics, achtergronden en muziek nemen je mee naar de JRPG-tijd van weleer. Heel het spel baadt bijvoorbeeld in een sfeer die vooral meteen aan Chrono Trigger doet denken. Een verschil is dat nu de gebieden waar je doorloopt véél groter zijn dan vroeger. De mapfunctie is dan ook echt noodzakelijk als je niet wil verdwalen, en op de plaatsen waar er geen map beschikbaar is, zal je waarschijnlijk even vloeken. Een minpuntje hierbij is dat er op pc heel soms (hierdoor?) een secondje of twee lag ontstaat als je praat tegen een ander personage. Ook waren er soms bugs waardoor we moesten herladen. De muziek is schitterend en past perfect bij de sfeer van Chained Echoes. Componist Eddie Marianukroh heeft zich duidelijk laten inspireren door Nobuo Uematsu en Masahi Haumazu. Een negatieve opmerking bij het geluid is dat sommige van de sound effects, wanneer je bijvoorbeeld kristallen vindt en de effecten snel achter elkaar komen, nogal pijn aan je oren kunnen doen.
Chained Echoes doet met RPGs wat ConcernedApe deed met Life Sims
Chained Echoes is in één woord indrukwekkend te noemen, zeker als je beseft dat het grootste deel van het spel enkel en alleen van de hand van Matthias Linda is. Niet enkel krijg je een spel dat baadt in de sfeer van en vol zit met referenties naar de gouden tijd van JRPGs, maar het verhaal en de gameplay zijn nog eens goed ook. Het is om eerlijk te zijn een spel dat soms beter aanvoelt dan wat grote studio’s afleveren. Niet alles is perfect, en hier en daar zijn er een paar kleine irritaties, maar in het algemeen is het spel zeker een triomf en een dikke aanrader voor liefhebbers van het genre of voor wie gewoon eens een goede 35-50 uur wil spenderen.
Geïntereseerd in oudere JRPGs?
- The Legend of Heroes: Trails from Zero is eindelijk beschikbaar in het Engels en wij konden niet gelukkiger zijn.
- Chrono Cross: The Radical Dreamers Edition is een remaster van een goed spel, maar biedt geen nieuwigheden aan.
Schitterend
Chained EchoesRaak
- Heel leuke RPG
- Uniek Overdrive-systeem zorgt voor een interessante flow en tactische gevechten
- Prachtige muziek en graphics die de oude JRPGs van weleer oproepen
Braak
- Vijanden hebben best veel HP
- Hier en daar een bug
- Het systeem met kristallen is onnodig complex