Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

the afterparty review

The Afterparty combineert het beste van twee werelden

Stel: je combineert alles wat Knives Out en Brooklyn Nine-Nine zo tof maken met verschillende tropes uit een rits filmgenres en een sceptische inspecteur die commentaar geeft op het perspectief van de verdachten? Dan krijg je The Afterparty, een heerlijke comedyreeks van Apple TV+ gemaakt door komische toppers Phil Lord en Chris Miller.

Een rollercoaster aan genres

Op de afterparty van een vijftienjarige middelbareschoolreünie valt celebrity Xavier (Dave Franco) zijn dood tegemoet van de kliffen naast zijn huis. Inspecteur Danner (Tiffany Haddish, Girls Trip, The Card Counter) komt de zaak onderzoeken. Ze vindt er naast het lichaam ook gekookte scampi, een blonde pruik en een hoofddeksel. Ook binnen zijn er allerlei vreemde aanwijzingen, zoals een pijl in muur en een ski op een bierplek. Die doen vermoeden dat het een wilde avond was.

Al snel blijkt dat iedereen de hoofdrol speelt in de film van hun leven. Het is een van die inspirerende quotes voor een existentiële crisis, maar dus ook het uitgangspunt van dit achtdelig komisch moordmysterie.

Alle aanwezigen worden apart ondervraagd, en al snel blijkt dat iedereen de hoofdrol speelt in de film van hun leven. Het is een van die inspirerende quotes om jezelf soms op te peppen bij een existentiële crisis. Maar het is dus ook het uitgangspunt van dit achtdelig komisch moordmysterie, dat het midden houdt tussen een spelletje Cluedo en politieserie. We zien de verschillende versies van hoe de avond verliep namelijk allemaal in een ander filmgenre. Zo krijgen we in de eerst vijf afleveringen al een (glimp van een) abstracte zwart-wit arthousefilm, een romcom, overdreven actieprent, een musical, een psychologische thriller en een animatiefilm.

afterparty franco
90% van de subtiliteit gaat overboord bij Dave Franco. © Apple TV+

Door die genres nemen de scenaristen ook een loopje met de bijbehorende genreconventies. Zo is de muziek van Daniel Pemberton bij het romcomgedeelte van Aniq (Sam Richardson, Veep) heerlijk cliché en vrolijk, maar haalt hij de scherpe violen boven voor de thriller van Chelsea (Ilana Glazer, Broad City). Brett (Ike Barinholtz) heeft als actieheld overdreven veel zelfvertrouwen en neemt zichzelf te serieus.

Maak je ook klaar om nieuwe oorwurmen te leren kennen in de aflevering van Yasper (Ben Schwartz, Parks and Recreation). Lord en Miller (Spider-Man: Into the Spider-Verse) waren ook verantwoordelijk voor (het Oscar-genomineerde) Everything is Awesome!!! van The Lego Movie, maar persoonlijk vind ik Two Shots en vooral Yeah, Sure, Whatever zelfs nog veel beter. Met dank aan de altijd geweldige Schwartz die alles zo intens brengt.

Moord, met in de hoofdrollen…

De opzet van deze serie is eigenlijk meteen een schot in de roos. Net als een kantoorkomedie is school een ideale setting om totaal verschillende mensen bij elkaar te zetten en te spelen met hoe de onderlinge relaties zich verhouden. Daar komt dan nog eens bij dat het om een reünie gaat. Zo krijg je mensen die elkaar kenden in hun jeugd en elkaar daarna misschien lang niet meer zagen. Een vat vol drama en onzekerheid is vlug gevuld.

Door de verschillende perspectieven wordt zelfs het meest betrouwbare personage een onbetrouwbare verteller die sommige dingen anders interpreteert of kleurt.

Ook voor het moordmysterie is dat een slimme zet. Op een reünie wil je je namelijk altijd iets beter voordoen dan je bent, zelfs tegenover een inspecteur. Daardoor wordt zelfs het meest betrouwbare personage een onbetrouwbare verteller die sommige dingen anders interpreteert of kleurt. Dat aspect wordt echter opvallend subtiel gehouden. Niet alle tegenstrijdigheden merkt Danner meteen op, dus je kan ook zelf meevolgen en theorieën bedenken.

Eigenlijk was een moord zelfs bijna overbodig, want de personages op zich zijn al boeiend genoeg. Op het eerste gezicht lijken ze misschien archetypes, zoals de lieve streber, de ongenaakbare player en overenthousiaste creatieveling. Maar The Afterparty wordt verrassend genoeg ook op een aantal momenten serieuzer dan je zou denken. En dat haalt je niet eens uit het ritme van de serie.

afterparty schwartz richardson
Veel succes om niet met Yeah, Sure, Whatever in je hoofd te zitten binnenkort. © Apple TV+

Toch is de serie vooral heel spitsvondig in zijn humor, waarbij tekst en beeld elkaar ondersteunen. Wanneer Xavier in de eerste aflevering een uitspraak doet als “It’s not about me. I’m just here to reune like normal people.” maar in de achtergrond zijn helikopter verschijnt, wist ik dat dit een serie voor mij was. Het script zit vol goede one-liners en woordgrapjes, en ook een paar geniale cameos van Lord & Miller-getrouwen. De laatste aflevering kregen we niet te zien, dus ik ben ook benieuwd hoe de serie uiteindelijk zal aflopen. Maar ik heb er een goed oog in dat ook die nog wel wat verrassingen in petto zal hebben.

Crème de la crème

Een grote pluim dus voor Chris Miller en zijn schrijversteam (want Phil Lord bleef meer op de achtergrond voor deze reeks), maar natuurlijk ook voor de cast. Zij laten alle lagen van het scenario tot hun recht komen. Ben Schwartz, Ilana Glazer en Ike Barinholtz horen ondertussen bij de meest gewaardeerde komische acteurs van hun generatie. Zij geven hun personages ook altijd de nodige diepgang en kwetsbaarheid. Ook Dave Franco laat een geweldige indruk na als de over-de-top Xavier dankzij geweldige komische timing. (Met de verder onbelangrijke uitroep “My prawns!” heb ik te luid gelachen.)

Een grote pluim voor Chris Miller en zijn schrijversteam, maar ook voor de cast, die alle lagen van het scenario tot hun recht laten komen.

Maar de ankers van de reeks zijn Tiffany Haddish en vooral Sam Richardson. Haar no-nonsense, droge commentaar en scepticisme passen perfect in de rol van inspecteur Danner, die onderschat wordt maar slimmer is dan de rest. Richardsons Aniq is een personage waar je meteen voor supportert. Ook al is hij een klein beetje een duts, er is ook een scherp kantje aan hem waardoor hij intrigerend en consistent grappig blijft.

Ikzelf moest normaal gezien vorig jaar naar mijn tienjarige reünie. Daarom is het wel ineens confronterend dat de jaren 2000 nu officieel nostalgisch zijn. De groep studeerde af in 2006, dus verwacht je ook aan verwijzingen naar die simpelere tijd en een soundtrack met onder andere Angel van Shaggy, Feel Good van Gorillaz en Glamorous van Fergie. We worden misschien allemaal ouder, maar The Afterparty bewijst dat goede comedy tijdloos is.

De eerste drie afleveringen van The Afterparty zijn vanaf 28 januari te zien op Apple TV+. De vijf volgende verschijnen wekelijks op vrijdag.

Theydunnit

the afterparty
4 5 0 1
The Afterparty is zowel een sitcom over het drama op een middelbareschoolreünie als een moordmysterie. Dat blijkt een geslaagde combinatie dankzij een originele insteek die speelt met filmgenres, een grappig en slim script en een steengoede cast. En ook: veel succes om niet met 'Yeah, Sure, Whatever' in je hoofd te zitten binnenkort.
The Afterparty is zowel een sitcom over het drama op een middelbareschoolreünie als een moordmysterie. Dat blijkt een geslaagde combinatie dankzij een originele insteek die speelt met filmgenres, een grappig en slim script en een steengoede cast. En ook: veel succes om niet met 'Yeah, Sure, Whatever' in je hoofd te zitten binnenkort.
4/5
Total Score

Raak

  • Een mix van Knives Out en Brooklyn Nine-Nine
  • Een origineel concept dat slim uitgewerkt is
  • Uit de geesten van Phil Lord en vooral Chris Miller

Braak

  • We kregen de laatste aflevering niet te zien 😉
  • Sommige personages krijgen te weinig om te doen
Total
1
Shares
Gerelateerde artikels