Uitgever: Concerto Books
Aantal pagina’s: 144
Prijs: € 27,99
Verschijningsdatum: 5 mei 2021[/column][/columns]
Wie is Gerrit de Jager?
Gerrit de Jager is een typisch Nederlandse naam. Toch heeft hij in België ook een zekere faam opgebouwd. In de jaren 80 publiceerde hij een tijdlang de strip Roel en zijn beestenboel in het blad Robbedoes. Zijn typische stijl kon op respect rekenen bij veel tekenaars van zijn generatie.
Deze strip is niet zo strak getekend als het werk waar veel van onze lezers hem van zullen kennen. Het verhaal lijkt rechtstreeks vanuit zijn hoofd op het papier te zijn gestroomd. Hoewel Songlife een soort verkapte autobiografie is, zal het ook bij veel muziekliefhebbers in de smaak vallen. Het is ook een stukje popgeschiedenis uit de Benelux.
Het is heel ambachtelijk gemaakt. De pagina’s zien eruit alsof De Jager ze uit een schrift heeft gesneden. Veel van de tekeningen zien eruit alsof ze met een pennetje zijn geschetst. Dat geeft het een heel natuurlijk uiterlijk. Gerrit de Jager opent ook zijn archieven. Er zijn wat platenhoezen te zien die hij ooit tekende en enkele fraaie jeugdtekeningen. Een plaat waarop De Jager de band Crosby, Stills & Nash afbeeldde is wonderschoon. Zou het gepast zijn om alvast te bedelen om een artbook van de man?
De lettering heeft zijn charme. Zo tegen het einde van dit boek tekent de Jager wat logo’s van bekende bands en daar werd ik vreselijk nostalgisch van. Dat lukraak tekenen van de logo’s van bandjes is iets wat veel tieners deden tot ongeveer het einde van de jaren negentig. Enorm doelloos maar wel heel ontspannend. Overigens had er wel een proeflezer naar de tekst mogen kijken. Er staat in het prille begin een kanjer van een fout in de tekst.
Songlife weeft muziek en het leven in elkaar
In Songlife vertelt Gerrit de Jager over de liedjes van zijn leven. Het is niet zozeer de soundtrack van zijn leven maar gewoon de nummers die aan bepaalde gebeurtenissen zijn blijven plakken. Een simpel voorbeeld is dat ene moment waarop de jager net op tijd is om een koelkast in ontvangst te nemen. Het lied dat in zijn hoofd begint te spelen is de track Lucky van de band Emerson, Lake & Palmer. Simpel? Zeker maar het geeft wel perfect weer maar dit boekje over gaat.
Deze strip is een dwarsdoorsnede van het leven van de tekenaar met de nadruk op zijn jeugd. Hij beschrijft wat er in zijn hoofd omgaat en hoe bepaalde platen symbool staan voor bepaalde fase in zijn leven. Wie iets heeft met muziek zal dit zeker bekend voorkomen. Gerrit de Jager is van het bouwjaar 1954. Het spreekt voor zich dat veel van de muziek afkomstig is uit de jaren 60 en begin jaren 70.
Het spreekt enorm voor hem dat de Jager zelf ook beseft dat hij soms gevaarlijk dicht langs de valkuil stapt waar velen van zijn generatie in vielen: het idee dat in zijn jeugd de muziek is uitgevonden en dat alles wat daarna komt een slap aftreksel is. Even wil je hem een corrigerende tik in zijn gezicht geven wanneer hij bekent dat hij bijna in slaap viel tijdens een concert van Prince. Maar dat is hem uiteindelijk vergeven.
De strip wordt soms onderbroken door korte een pagina grappen waarin de tekenaar door zijn jonge minderjarige dochter op een typische manier te kakken wordt gezet met zijn muziekmanie. Goed, je begrijpt dan als lezer ook welke wending eraan zit te komen.
Dit is gruwelijk charmant. Grafisch is dit een heel erg leuk boek. En de beste aanbeveling staat al op de achterkant. Als jij een muziekliefhebber bent en jezelf herkent in het uitgangspunt van Songlife dan kun je dit blind kopen.
