Frank Miller en John Romita Jr zijn de beste stripmakers van hun generatie. Met Superman: Year One gaan ze de uitdaging aan om het oorsprongsverhaal van de Man van Staal opnieuw te vertellen. Beide heren werkte in 1993 al eens samen op Daredevil: The Man Without Fear. Het oorsprongsverhaal van Daredevil dat Romita Jr een van de hoogtepunten van zijn carrière noemde. De lat ligt hoog.
Schrijver: Frank Miller
Tekenaar: John Romita Jr
Inkleurder: Alex Sinclair
Uitgever: DC Comics
Verschijningsdatum: 19 juni 2019
Lees Geekster John
Als Europese lezer is de vormgeving het eerste wat opvalt bij deze comic. Superman: Year One ziet eruit als een Suske en Wiske-album. Qua pagina’s komt het met 60 pagina’s erg in de buurt. De kaft is wel wat slap.
Hoewel John Romita Jr een kampioen is, legt dit eerste issue zijn zwakte bloot. De man kan geen kinderen tekenen… (Als hij nu wat vaker Geekster las, dan had hij dit wel geweten.) Hierdoor is het, zeker in het begin, lastig om te bepalen hoeveel jaar er eigenlijk voorbij zijn gegaan. Verder niks dan lof voor de man. Zijn pagina’s klinken als een klok.
Het verhaal
Natuurlijk beginnen we op Krypton waar we als lezer getuige zijn van de laatste momenten van de planeet. Baby Clark wordt door zijn ouders in de raket gelegd waarna zijn reis naar de aarde begint. Miller kiest ervoor om Clark ook als verteller op te voeren. Helaas lijkt hij niet te kunnen kiezen tussen de stem van een doorsnee kind en de waarneming van een buitenaards wezen. Gelukkig trekt dat wel weer bij.
De focus ligt erg op de tienerjaren van Clark in Smallville. Pa en ma Kent spelen een rol op de achtergrond. De setting is eigenlijk de lokale dorpsschool waar Clark en zijn nerdy vrienden worden geterroriseerd door de lokale macho’s. Het is hier dat we latere bijfiguren als Pete Ross voor het eerst voorbij zien komen. Het is ook de school waar Clark en Superman voor het eerst samenkomen.
Het is voor hem een koud kunstje om deze onverlaten een lesje te leren. De aarde is voor een voormalig Kryptoniër een wereld van karton. Iets te hard uithalen en onze held staat te boek als een moordenaar… Daarom dient Kent altijd voorzichtig te zijn. Leuk stukje karaktervorming.
Het oordeel..
Superman: Year One is ook twee andere dingen. Het is onvervalste Amerikaanse mythevorming. Miller en Romita Jr zetten Supes met zijn beide poten in de klei. De dialogen zullen voor de niet-Engelse lezer lastig zijn omdat in Smallville nu niet bepaald The Queen’s English wordt gesproken. Het is wel passend voor een stadje uit Middle America. Hetzelfde geld voor de keuze die aan het einde van de comic wordt gemaakt. Dit gaan we niet spoilen, maar neem van jullie favoriete online lijfblad maar aan dat de azijnzeikers hier ongelijk hebben. Het werkt!
En het is ook een romantische comic. Wanneer Clark en Lana Lang zich in elkaar verliezen, spat de passie van de pagina’s. Miller en romantiek gaan zo goed samen. Zijn grootste werk, de Elektra-saga, was hier al een goed voorbeeld van.
Dit eerste issue is niet bepaald van smetten vrij. Los van de eerder genoemde problemen op grafisch vlak duurt het hele schoolgebeuren eigenlijk te lang. Bovenstaande plaat laat ook een stukje tekst zien waar je tenen van krom staan.
Superman: Year One is natuurlijk niet de eerste keer dat het oorsprongsverhaal van de Man van Staal wordt vertaald. Je kunt nog niet veel zeggen over de uiteindelijke kwaliteit van dit verhaal. Er worden wel wat interessante keuzes gemaakt waardoor het het potentieel heeft om een eigen plek in te nemen in het overvolle schap met dit soort comics.
