De allereerste Alien-film, gemaakt door Ridley Scott en met nachtmerriewezens verzonnen door H.R. Giger, wordt dit jaar 40 en dat vierden de fans. Er werd een heuse kortfilmwedstrijd gehouden waarbij nieuwe filmmakers een pitch mochten voorstellen aan een team deskundigen. Dat team koos er zes uit die de volgende kortfilms maakten.
Containment
Vier crewleden die net ontsnapt zijn, zijn gestrand in een kleine escape pod in de ruimte. Ze proberen de details te achterhalen van de geheimzinnige en moordlustige ziekte die op hun schip gevonden was en zijn niet zeker of ze wel allemaal clean en veilig zijn.
Deze short gaat vooral over wat de terreur van zo’n alien doet met mensen. Hoe reageren ze op het slagveld dat het beestje aanricht en de bloedige dood van meerdere vrienden en crewleden? En hoe reageren ze wanneer ze de alienbaby van dichtbij zien? Angst, verwondering, adoratie? Een interessante mix van personen doet je nadenken over hoe je zelf zou reageren in zo’n situatie. Alles doen om jezelf te redden, of toch anderen koste wat kost willen redden en jezelf dan maar opofferen?
Specimen
Het is de nachtshift in een serre van de kolonie en Julie, een botanist, doet haar best om de monsters die net binnengebracht zijn onder controle te houden. Maar haar robothond wordt getriggerd door iets in de grote tonnen en het lab wordt afgesloten voordat ze weg kan. Een alien ‘specimen’ is ontsnapt en het is op zoek naar een lichaam…
Voor we verdergaan, er is een robothond, ik herhaal, een robothond. Heel belangrijke informatie om te weten voordat je aan deze short begint. De hond is een zeer belangrijk onderdeel van het verhaal, want ze is de eerste die doorheeft dat er iets levends in de tonnen zit. Wanneer die dan ook nog eens omkantelen en openspringen, beseft Julie dat ze in de problemen zit. Julie is zeer menselijk en wil haar hond beschermen, ook al is het dan “maar” een robothond. Dit zorgt voor een kat-en-muisspel tussen haar en de alien, maar vooral voor zeer spannende scènes (en een beetje angst voor de jump scares die er sowieso aankomen).
Night Shift
Wanneer een vermiste ruimtetrucker teruggevonden wordt met een kater en geen duidelijk idee over waar hij is, stelt zijn collega voor om iets kleins te halen in het voorraaddepot als remedie. Maar daar is het bijna sluitingstijd en zijn de twee werknemers niet zo happig op meer volk. Wanneer de ruimtetrucker dan ook nog eens vreemde symptomen vertoont, gaat het van kwaad naar erger en moeten ze zichzelf verdedigen tegen iets zeer gewelddadigs.
Deze short is de eerste keer dat we de alien eens deftig kunnen zien en vreemd genoeg is die wel nog schattig. De aliengeboorte is goed in beeld gebracht en niet super gory, wat in Containment wel het geval was. De geboorte zorgt voor een kettingreacties, waardoor uiteindelijk een jonge vrouw er volledig alleen voor staat om haar hele kolonie te beschermen tegen het gevaar, wat natuurlijk niet lukt. Dit voelt als de start van een lange film die ik zeer graag volledig zou willen zien (maar ja, alles liever dan Covenant opnieuw te bekijken).
Ore
Lorraine is een hardwerkende mijnwerker op een speciale kolonie en droomt van een beter leven voor haar dochter en kleinkinderen. Wanneer ze tijdens haar shift de dood van een collega ontdekt, moet Lorraine kiezen tussen ontsnappen en leven of haar angsten onder ogen komen voor de veiligheid van haar familie.
De eerste keer dat we de alien in zijn volwassen vorm zien. Deze short zit volgepakt met jump scares en houdt de spanning er zeker in. Weer wordt aangetoond dat de colony niets geeft om zijn inwoners en enkel de veiligheid van de alien belangrijk vindt. Deze short heeft de sfeer van de oudere Alien-films, waarin het gewoon een gevecht is tussen mens en monster, licht en donker, overleven en opgegeten worden. Ook deze short wil ik zeker in een filmversie terugzien. Geef me maar twee uur Lorraine!
Alone
Hope, een achtergelaten crewlid aan boord van de Otranto, probeert al een jaar haar schip en zichzelf in leven te houden, maar ze zijn beiden zachtjes uit elkaar aan het vallen. Nadat ze een verborgen lading ontdekt, zet ze alles op het spel om het kapotte schip terug te maken en op zoek te gaan naar ander menselijk leven.
Wat doet jarenlange eenzaamheid met een mens? En wat doet het met een robot? Deze short zoekt het uit. Hope heeft geen (hier komt ‘ie) hoop meer, maar wanneer ze een ongewone vriendschap sluit met een facehugger bloeit ze zachtjes terug open. Deze ongewone vriendschap zorgt voor een vreemd filosofisch verhaal dat een andere blik werpt op eenzaamheid en wat het betekent om mens te zijn. Want Hope is misschien wel 100% technologie, toch zit er iets echts en herkenbaars in haar.
Harvest
De overlevende crew van een deep-space harvester hebben maar enkele minuten om hun emergency evacuation shuttle te bereiken. Een bewegingssensor is de enige hulp om hen in veiligheid te brengen, terwijl een wezen in de schaduwen hen terroriseert. Maar het grootste gevaar schuilt misschien al de hele tijd tussen hen…
This was a wild ride. We worden meteen in de spanning gesmeten en krijgen geen enkele seconde rust of een adempauze. De ene scène na de andere volgt elkaar op en er zit enorm veel actie en avontuur in de acht minuten die deze short maar telt. We krijgen weinig character development of achtergrond, maar dat is niet nodig. Een koppel waarvan de vrouw op het punt staat om te bevallen, een arrogante/koppige man en een vrouw met een verborgen kantje. En natuurlijk de alien, de belangrijkste van het verhaal, die hier eindelijk een hoofdrol heeft.
