Oersciencefictionserie The Twilight Zone is helemaal terug van weggeweest. Kan de nieuwe incarnatie zich nog recht houden naast Black Mirror waarvan we zo bezeten zijn?
Zestig jaar na de eerste uitzending van The Twilight Zone keer de anthologieserie terug met deze keer Jordan Peele (Key & Peele, Get Out en Us) en Simon Kinberg (de producent van de X-Men-films) aan het roer. Die eerste zit ook in de zetel om elke aflevering in te leiden en af te sluiten met de moraal van het verhaal, zoals Rod Serling dat vroeger deed. De formule blijft anders ongewijzigd: grote namen spelen de hoofdrollen in losstaande afleveringen die onderzoeken hoe mensen zich gedragen wanneer die gedropt worden in fantastisch enerverende situaties die op het einde op hun kop worden gezet.
We zijn verplicht om de vergelijking met Black Mirror te maken. The Twilight Zone was dan ook de voornaamste inspiratiebron van Charlie Brookers beangstigende blik op hoe we technologie gebruiken en hoe technologie ons gebruikt. In The Twilight Zone zijn futuristische snufjes zo goed als nooit het middelpunt van de afleveringen, maar vertrekken de verhalen vanuit de moderne mens. De vraag is altijd hoe het personage reageert op een onverwachte nieuwe omgeving, net zoals we in Black Mirror zien hoe mensen zich aan technologie aanpassen. In tegenstelling tot de Britse reeks probeert The Twilight Zone ook het goede in ons te zien, ook al gebeurt die relevatie soms net te laat.
In de eerste aflevering speelt Kumail Nanjiani (The Big Sick) bijna zichzelf als een stand-up comedian die maar niet kan doorbreken. Totdat zijn idool (Tracy Morgan) een deal met hem maakt: alle moppen die de komiek maakt over zijn persoonlijk leven zullen een schot in de roos zijn, maar die onderwerpen verdwijnen daarna permanent uit zijn leven. De comedian laat zijn persoonlijk leven los in ruil voor roem.
Je weet vanaf het begin waar deze aflevering naartoe gaat waardoor de duurtijd van 50 minuten veel te hard opvalt. Ondanks de oeverloze herhaling van het uitgangspunt, zal het einde je niet onberoerd laten. Wat ben je zelf bereid om op te geven in ruil voor je grootste droom? En voelt het soms niet zo dat alles wat we delen over onszelf met de buitenwereld niet meer van ons is?
De tweede aflevering halveert gelukkig de duurtijd en vertelt een gefocust verhaaltje gebaseerd op de oude aflevering Nightmare at 20,000 Feet. Deze keer speelt Adam Scott (Parks and Recreation) een vliegtuigpassagier die zichzelf tot waanzin drijft. De oorzaak is een podcast over de verdwijning van het vliegtuig waarop hij zit. Hij stelt nooit vragen bij zijn eigen daden en uiteindelijk leidt dat tot zijn onontwijkbare ondergang.
De modernisering van The Twilight Zone gooit minder overdreven plotwendingen in je gezicht dan we vandaag gewend zijn van televisie en film. De eerste twee afleveringen zijn gewoon genietbare, kleine verhalen waarvan je hoofd niet ontploft. En ook al botst dat met het horrorwerk van Jordan Peele, The Twilight Zone is een mooi pleidooi voor simpele sciencefiction zonder pretentie.
Elke maandag stap je in The Twilight Zone op CBS All Access. Er volgen nog afleveringen met Steven Yeun, Zazie Beetz, Chris O’Dowd, Seth Rogen en meer.
