In april 2019 verschijnt de nieuwe Hellboy-film in de bioscopen. Deze film is een reboot van de door Guillermo del Toro geregisseerde Hellboy-films die in het vorige decennium (2004, 2008) in de bioscoop verschenen.
Hellboy is uiteraard gebaseerd op de gelijknamige comic van Mike Mignola. Deze zag het licht in 1993 en groeide langzaam maar zeker uit tot een cultserie met een flinke schare fans. Er verschenen ook de nodige spin-offs zoals B.P.R.D (Bureau for Paranormal Research and Defense) en series rondom personages zoals Lobster Johnson en Abe Sapien.
De meest succesvolle spin-off was zonder enige het eerdergenoemde B.P.R.D. Deze comic werd voor een groot deel vormgegeven door het duo John Arcudi en Guy Davis, die na een korte inwerkperiode door Mike Mignola de vrije hand kregen. Wie deze comics gelezen heeft, weet dat beide heren het universum van Hellboy uitdiepten en verrijkten.
John Arcudi werkt tegenwoordig aan een eigen reeks genaamd Rumble, die wordt uitgegeven door Image en Guy Davis is niet meer werkzaam in de comicsindustrie. Deze film heeft daar voor een groot deel mee te maken.
Remember, remember the 18th of december
In december verscheen een nieuwe trailer voor de Hellboy-film. Veel mensen reageerden enthousiast en namen de moeite om schrijver John Arcudi en tekenaar Guy Davis te taggen in hun tweets. In de trailer was hun gezamelijke creatie Benjamin Daimio te zien.
Arcudi was hier niet zo blij mee. Davis gaf verder geen specifieke reactie.
Wat is het probleem?
John Arcudi laat tussen de regels door weten dat hij niet tevreden is hoe hij en zijn kompanen door Mignola zijn behandeld met betrekking tot deze film. Mignola heeft ervoor gekozen om de bijdragen van Arcudi en Davis niet te vermelden in de film.
Dit houdt concreet in dat beide heren geen vergoeding krijgen voor personages als Daimio. Ze worden ook niet vermeld in de credits. En daarmee plaatst Mignola de arbeidsvoorwaarden van creatieven een paar decennia terug in de tijd. Voor Guy Davis was het een reden om de comics industrie te verlaten voor Hollywood. Een verlies voor lezers.
Hoe belangrijk zijn rechten?
Klinkt gek. Maar het antwoord is natuurlijk: heel belangrijk. Misschien zag je recent de Captain Marvel–film? Als je in de bioscoop bleef zitten, dan zag je op een bepaald moment het volgende voorbij komen in de aftiteling:
Warner Bros en de Disney Studios hebben absoluut geen vlekkeloze geschiedenis wanneer het op dit soort zaken aankomt. Maar het is veelzeggend en pijnlijk dat gezichtsloze bedrijven dus een hogere ethische standaard hanteren dan iemand als Mike Mignola. Want vergis je niet. De keuze om Arcudi, Davis en anderen buiten te sluiten van de honingpot kwam bij hem vandaan. Niet de uitgever Dark Horse.
Arcudi heeft afgezien van het schrijven van een artikel. Hij denkt dat het mensen toch niet boeit. De andere kant van het verhaal is dat de schrijver een work-for-hire-contract getekend heeft. In dat geval heeft Mignola het juridisch gelijk deels aan zijn kant. Daar staat tegenover dat hetzelfde gold voor alle comicmakers bij Marvel en DC.
Credits zijn goed voor het ego van de comicmakers in kwestie. Het houd ook in dat ze een vergoeding krijgen voor het materiaal dat men gebruikt heeft. Deze beginnen met een paar honderd dollar voor een specifieke scene tot duizenden dollars voor bepaalde personages. De meeste makers hebben op latere leeftijd vaak moeite om aan werk te komen en dan zijn dit soort inkomsten broodnodig.
Voor stripliefhebbers is dit ook een belangrijk issue om te volgen. Meer en meer tekenaars en schrijvers kiezen ervoor om de comicindustrie te verlaten voor werkterreinen die beter betalen. Ze moeten wel. Iedereen wint wanneer stripmakers beter betaald worden. Een cynicus zou zeggen dat het goed is wanneer deze film flopt. Omdat dit gedrag niet beloond mag worden.
