Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

roma

Roma review: gracias, Alfonso Cuarón

Vijf sterren voor Roma, overal waar je kon kijken. Toen de film op Netflix verscheen, zei iedereen dat je de film op groot scherm moest bekijken. Mijn verwachtingen waren dus ontzettend hoog. Als de film van Alfonso Cuarón die dan nog overtreft, dan weet je dat de Mexicaan een prachtig staaltje cinema gemaakt heeft.

Ik ga iedereen bijtreden: ga Roma bekijken in de bioscoop, nu je nog kan. Of schaf je vlug een heel grote tv en een surroundsysteem aan. Want deze film dompelt je volledig onder in de wereld van de personages, en je doet jezelf er een plezier mee als je dat ook met de volle concentratie en in de beste omstandigheden doet.

ROMA CUARON
© Netflix

Alfonso Cuarón gooit zijn leven en ziel op het scherm, en na 2 uur en een kwartier wou ik gerust nog een paar uur daarvan bekijken. En toch is de film niet gemaakt vanuit zijn standpunt, maar dat van een van de belangrijkste vrouwen in zijn leven: het dienstmeisje van zijn familie. Ze heette Libo in het gezin van Cuarón, en heet Cleo in zijn fictieve gezin. Samen met tweede dienstmeid Adela zorgt ze voor het gezin van Doctor Antonio en Señora Sofía in Mexico-Stad van de jaren 70. En met vier kinderen, de inwonende grootmoeder en een hond hebben ze hun handen vol. Zeker als de vader zijn gezin voor een lange periode achterlaat… en het daarna nog wat ingewikkelder wordt.

Cuarón haalt ook harde thema’s aan, zoals gemis, onbeantwoorde liefde en wrok. En vooral belangrijk en opvallend: de rol van Cleo en Adela in het gezin. Je kan niet ontkennen dat het gezin veel van Cleo houdt, maar toch spreekt ze de volwassenen altijd aan met señor en señora. Als de bende gezellig tv kijkt, zit Cleo op een kussen naast de zetel. Elders in de stad wordt er op haar neergekeken omdat ze inheemse roots heeft en Mixteeks (een inheemse taal) spreekt.

ROMA family
© Netflix

Roma is een verademing.

Roma is geen flitsende cinema, maar kabbelt voort aan een kalmerend tempo met lange shots zonder al te veel close-ups in een natuurlijk en niet te kunstig zwartwitbeeld. Het is een verademing. Eigenlijk zou je dit bijna een documentaire kunnen noemen. De gebeurtenissen zijn bijna allemaal waargebeurd, de film werd chronologisch opgenomen en de acteurs moesten het stellen zonder scenario. Elke morgen vertelde de Mexicaanse regisseur welke scènes ze die dag gingen draaien, en dan mochten ze dat grotendeels zelf invullen. Daaruit zijn hypernatuurlijke dialogen ontstaan die de gewone en buitengewone schoonheid van het leven tonen.

Dat aspect is ook duidelijk door het sublieme gebruik van geluid. Roma heeft geen muzikale score. In tegenstelling tot andere films, wordt het achtergrondgeluid in scènes niet stiller gemaakt, maar komt die soms net meer naar voren. Daardoor lijkt het alsof je zelf middenin de sets zit. Een fanfare in de verte, de drukte van een restaurant, een bioscoop. Een paar keer dacht ik “Wie is er hier nu ergens aan het roepen?” tot de camera langzaam opzij ging en het duidelijk werd dat het wel degelijk in de film zat. Het zijn kleine dingen die enkel aan de ervaring toevoegen.

Zo krijg je een film die alles niet verheerlijkt, maar ook niet te negatief is. Na een paar scènes leef je al ontzettend mee met Cleo. En dat is vooral te danken aan de prachtige vertolking van Yalitza Aparicio. Zij en Marina de Tavira (Sofía) geven de film een emotionele kern die nog even nazindert als de film gedaan is. Gracias, México. Gracias, Alfonso Cuarón.


Roma is nu te bekijken op Netflix en nog steeds in bepaalde bioscopen. Ga!

Maravillosa

Maravillosa
5 5 0 1
De man achter Children of Men en Gravity voegt een meesterwerk toe aan zijn filmografie met Roma. Tegelijk een liefdesbrief en een nuchtere kijk op zijn jeugd en omgeving in Mexico-Stad. In prachtig zwartwit en met een heerlijke geluidsmix en acteerwerk. Als je geen enkel minpuntje vindt, kan het niet anders dan een van de beste films van de laatste jaren zijn.
De man achter Children of Men en Gravity voegt een meesterwerk toe aan zijn filmografie met Roma. Tegelijk een liefdesbrief en een nuchtere kijk op zijn jeugd en omgeving in Mexico-Stad. In prachtig zwartwit en met een heerlijke geluidsmix en acteerwerk. Als je geen enkel minpuntje vindt, kan het niet anders dan een van de beste films van de laatste jaren zijn.
5/5
Total Score
Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels