The Wheel of Time seizoen 3 review: een hoogtepunt dat doet smachten naar meer

Ik heb al meermaals geproclameerd dat The Wheel of Time de fantasyreeks van het moment is. Waar seizoen 1 (net zoals het eerste boek uit de reeks) nog naar zijn toon moest zoeken, werd de wereld uitgebreid in seizoen 2. Fans van de boeken weten dat er in dit seizoen veel belangrijke momenten aankomen. Kan de tv-reeks deze inlossen?

Afleveringen gezien: 8/8

Boeken gelezen: 10/14

Onderstaande review kan spoilers voor seizoen 1 en 2 bevatten

Sterke start

Starten doet The Wheel of Time zoals we gewoon zijn van Prime Video: de eerste drie afleveringen verschijnen in 1 keer, gevolgd door een aflevering per week. Dit geeft de reeks de kans om vlot terug te vertrekken. De eerste aflevering van het seizoen wordt dan ook nuttig gebruikt om de situatie terug te schetsen. Al is het eerste kwartier van de aflevering iets totaal anders. We krijgen hier een sequentie te zien die mogelijk de bruutste scenes ooit uit een fantasyreeks bevatten. Hiermee is de toon wel gezet: met deze vijand sol je niet. De dienaren van The Dark One zijn klaar voor de strijd.

Voor onze hoofdrolspelers is er ondertussen een maand gepasseerd sinds het gevecht in Falme waar seizoen 2 mee eindigde. Het is fijn om onze vijf protagonisten uit Two Rivers nog eens terug samen te zien. En ze hebben het duidelijk naar hun zin om terug bij elkaar te zijn. Natuurlijk kunnen ze niet samenblijven en moet iedereen terug op zijn eigen reis vertrekken.

Veel lijnen om te volgen

Als eerste kijken we naar onze Dragon Reborn, Rand. Hier maakt de reeks een interessante keuze. Na het gevecht in Falme wordt van hem verwacht om naar Tyr (Tear) te reizen om het zwaard genaamd Callandor op te eisen. Echter wijst hij dit nog af en besluit hij om eerst naar de woestijn van de Aiel af te reizen. Hierdoor plaatst de reeks de gebeurtenissen van het vierde boek (The Shadow Rising) voor het derde boek (The Dragon Reborn). Voor zij die de boeken al kennen, is dit ergens wel een veel logischere keuze om de hulp van de Aiel in het derde boek logisch te maken. Op zijn queeste met de Aiel neemt hij Egwene, Moiraine en Lan mee. Perrin voelt dat hij terug moet naar Two Rivers. Nynaeve, Elayne en Mat besluiten om in Tar Valon te blijven.

De tweede en derde aflevering doen dan weer dienst om de verhaallijnen van het komende seizoen op te zetten voor elke groep. Nadat we eindelijk de moeder van Elayne leren kennen, besluit ook zij (Elayne) door de bogen te gaan. Hierdoor promoveert ze van een novice naar een geaccepteerde in de Toren. Morgase Trankand, haar moeder en tevens de koningin van Andor, heeft het niet hoog op met hoe de Toren omgaat met Elayne. Dit kan Elayne nogal weinig schelen en ze neemt als geaccepteerde een opdracht van de Amyrlin Zetel aan om samen met Nynaeve achter de Zwarte Ajah te gaan. Ook Mat besluit met hen mee te gaan, ook om met zijn eigen moeilijkheden om te gaan. De spanning in de Toren neemt daarbij nog eens toe wanneer de raadgeefster van koningin Morgase besluit te blijven. Eleida, een Aei Sedai van de Rode Ajah, kan zich totaal niet vinden in de wijze hoe Siuan haar rol als Amyrlin Zetel uitvoert. Je voelt dat dit later nog voor problemen kan zorgen.

Wanneer Perrin samen met zijn kompanen aankomt in Two Rivers, blijkt dat zijn gevoel zeker terecht was. Trollocs vallen regelmatig aan en de Whitecloaks, die we nog kennen als vreselijke bruten uit het eerste en tweede seizoen, bezetten het dorp ook. De familie van Mat is gevangengenomen zodat Perrin zich zou aangeven als gevangene als wraak voor wat er in Falme gebeurd is. Ongewild wordt Perrin een leidersfiguur in een opstand tegen de Whitecloaks. En ontmoeten we eindelijk Faile Bashere.

Ook krijgen we dit seizoen af en toe een inzicht in de plannen van de slechteriken. Het grootste probleem tussen de slechteriken blijft dat ze niet kunnen samenwerken. De Forsaken zijn onderling bezig om elkaar te overtroeven. Iedereen hoopt om na de dood van Ishamael in seizoen 2 de nieuwe rechterhand van The Dark One te worden. We krijgen in de derde aflevering zelfs een samenkomst van enkele Forsaken te zien. Hierdoor hebben we als kijker meer inzicht in hun plannen en ingevlochten politieke intriges. Ook binnen de Zwarte Ajah zien we langzaam wat hun plannen zijn en hoe de Forsaken hen in gaten houden.

Hoogtepunt van de reeks…

Na drie afleveringen waarin de personages terug gezet worden en komende lijnen uitgegooid worden, komt de reeks opeens met aflevering 4, The Road to the Spear. Even casual in het midden van een seizoen wordt hun beste aflevering ooit gedropt. Voor zij die de boeken kennen: hier komt Rand aan in Rhuidean. Deze aflevering is volledig gefocust op deze passage. Dit is een van de meest cruciale stukken uit de eerste paar boeken en geeft ons een hoop achtergrond over de Aiel. Over dit volk wisten we nog niet veel, maar nu krijgen ze een volledige achtergrond. Qua locaties en kostuums is hier kosten nog moeite gespaard. Josha Stradowski, de acteur die Rand vertolkt, is de sterkte van deze aflevering en mag een rol of 6 op zich nemen. In verschillende flashbacks krijgen we een hele geschiedenis te zien die soms aanvoelt als Dune, soms als Star Wars en soms als The Lord of the Rings. Maar ook Moiraine krijgt een rol wanneer zij net mogelijke toekomstversies waarneemt in Rhuidean.

Wat doe je net na je beste aflevering ooit? Iets waar de boeken ook voor bekend staan: even meanderen door alle verhaallijnen zonder echt veel vooruitgang te maken. De aflevering na Rhuidean introduceert wel het belangrijke Tel’aran’rhiod, maar is voor de rest een status quo. We passeren nog eens voorbij elke groep en dat is niet altijd even interessant, al vindt er wel af en toe een kleine (al dan niet schokkende) ontwikkeling plaats.

In aflevering 6 worden de belangrijke plotlijnen voor de apotheose nog eens duidelijk uitgetekend om dan zowel in de laatste als voorlaatste aflevering de arcs te laten afronden. Er wordt bewust gekozen om de voorlaatste aflevering slechts 1 locatie en verhaallijn te behandelen om deze op zich te laten eindigen en de aandacht te geven die het verdient.

In de seizoensfinale moeten dan verschillende andere verhaallijnen afgerond worden en dat doet de reeks niet helemaal. In de laatste aflevering komen er elementen uit boek 4 (The Shadow Rising), boek 5 (The Fires of Heaven) en zelfs boek 7 (A Crown of Swords) voor. De lijnen worden nergens volledig opgelost en houden de deur wagenwijd open voor een volgend seizoen. Gezien de IMDB-scores van dit derde seizoen lijkt een hernieuwing van de reeks nog maar een formaliteit.

De seizoensfinale toont voor de boeklezers ook aan hoe The Wheel of Time-reeks van plan is om de boeken in te korten. Bepaalde aanslepende verhaallijnen worden sneller opgelost om het plot vooruit te duwen. Bepaalde personages worden vroeger of anders uit de reeks geschreven. In de boeken komen meer dan 2.000 personages voor die na hun groot moment vaak nog nutteloos meegaan in de achtergrond. The Wheel of Time-reeks blokt dit duidelijk meer af om het voor de kijker behapbaarder te maken. En daarom is zelfs voor de boeklezers de seizoensfinale nog steeds een emotionele shock.

… tot nu toe

Seizoen 3 van de The Wheel of Time heeft getoond wat de makers in hun mars hebben. De manier van het weven van de kracht is zoals steeds prachtig in beeld gebracht en uitgebreid met hoe de andere volkeren naar de kracht kijken. Visueel hebben ze zichzelf met Rhiudean ook echt overtroffen. Voor de boekkenners belooft dit veel goeds. Op dit elan verdergaand kan The Wheel of Time ons nog vele prachtige tv-momenten bezorgen in aanloop naar de Laatste Slag alleen al. Het versnipperd streamingslandschap is nog de grote boosdoener, maar deze is echt een must-see voor elke fantasy-liefhebber.

Seizoen 3 van The Wheel of Time is nu te zien op Prime Video.