Negen jaar nadat Mad Max: Fury Road filmfans overal in zwijm liet vallen, breidt George Miller nog een stukje verder aan de mythologie. Als iemand die niet zo omvergeblazen was door Fury Road, hoopte ik dus op meer connectie met Furiosa: A Mad Max Saga. En ik kreeg meer.
Naar huis
Voor ik alle lezers verlies, moet ik bekennen dat ik Fury Road nooit op groot scherm heb gezien. Ik kende niks van de Mad Max-films, en ging er dan ook van uit dat dat nogal nefast was. Fout, zo bleek later, maar toen ik de film dan later voor de Oscars inhaalde op televisie, voelde ik het niet zo. Max was vooral een ongrijpbaar personage. De nochtans indrukwekkende actie werd geen eer aangedaan op een tv-scherm en belemmerde voor mij ook op een manier de toegang naar het interessantste personage: Furiosa.
Deze prequel op Fury Road gaat, zoals de titel doet vermoeden, over het intense, kortharige personage eerder vertolkt door Charlize Theron. Als jong meisje woont Furiosa nog in The Green Place met haar volk, de Vuvalini. Maar natuurlijk zijn de andere bewoners van The Waste Land — onze vervallen wereld — geïnteresseerd in wat ze daar hebben: groen, fruit, water, enz. Wanneer Furiosa (Alyla Browne) indringers wil stoppen, wordt ze ontvoerd. Haar moeder (Charlee Fraser) gaat haar achterna met alle strijdlust die de Vuvalini in zich hebben, maar ze kan de ontvoering niet voorkomen.
De indringers horen bij Dementus (Chris Hemsworth), een krijgsheer die The Waste Land wil overheersen in plaats van Immortan Joe (Lachy Hulme). Daarom wil hij de belangrijkste vestigingen innemen: Gas Town en Bullet Farm. Hoe dan ook, tot wanneer Dementus The Green Place vindt, zorgt hij voor Furiosa (Anya Taylor-Joy). Maar dan wordt ze ineens interessant voor de Immortan, en eens ze zich in zijn Citadel bevindt, zet ze alles op alles om terug te keren naar huis. Ze werkt zich op en gaat in dienst bij Praetorian Jack (Tom Burke, Strike, The Souvenir), een medewerker van Joe die Fury Road al vaak overwonnen heeft. Ideaal voor haar om te kunnen ontsnappen.
Authenticiteit
Furiosa: A Mad Max Saga heeft al meer plot dan zijn voorganger, wat ook niet verkeerd is gezien deze prequel een halfuur langer duurt. De film is opgedeeld in een aantal hoofdstukken, wat ons eens een moment geeft om te ademen.
Maar meer dan dat heeft de film meer Furiosa, en deze keer ook Anya Taylor-Joy. De jonge actrice staat sowieso al garant voor kwaliteit, en haar meest opvallende kenmerk is hier ook haar grootste troef. Taylor-Joys grote ogen, helderblauw met veel wit, zijn bijna letterlijk een lichtpunt in deze gure en vuile wereld. Ze spreekt weinig, maar haar blik zegt meer dan genoeg, of die nu vurig of kwetsbaar is. Je kan niet zeggen dat Taylor-Joy lijkt op Charlize Theron (in tegenstelling tot Alyla Browne en Taylor-Joy, geniale casting). Ze heeft wel de essentie van het personage te pakken. Geen enkel moment twijfel je aan de authenticiteit van haar acteerwerk.
Daar tegenover staat Chris Hemsworth, die zich rot lijkt te amuseren als Dementus. Gekleed in een witte sluier met een teddybeer aan zijn borstkas en een opvallende (maar onnodige) neus, lijkt Dementus misschien een karikatuur van een leider, tot hij zijn wreedheid laat zien. Zijn nonchalante arrogantie zorgt voor een paar geweldige oneliners en ijskoude momenten. Het is een vertolking die de uitzichtloosheid van deze wereld soms benadrukt en er dan weer wat tegenin gaat. Die balans werkt uitstekend om de film tonaal in evenwicht te houden.
Gierende motoren
Furiosa blijft een film van George Miller, dus mochten we ons ook verwachten aan een hoop actie. Die stelt opnieuw niet teleur. Deze franchise doet voor motorvoertuigen wat John Wick doet voor handgevechten. De constructies die van auto’s, trucks en motoren gemaakt worden, zijn soms onvoorstelbaar. Dementus rijdt in een strijdwagen niet getrokken door paarden maar drie gekoppelde motoren – even komisch als inventief.
De vrachtwagen van Praetorian Jack is een mijnenveld op zich, vol boobytraps en wapens. Die kwartier lange actiescène op Fury Road is een van de hoogtepunten van de film. Furiosa toont voor het eerst volledig haar kunnen wanneer ze een hinderlaag door Dementus probeert te dwarsbomen. In de vrachtwagen, erop, eronder en ernaast, geen enkel deel is ongebruikt. Het is een stuntchoreografie aan een hels tempo, en Taylor-Joy bewijst zich als een echte actieheldin.
Een grote buiging dus voor zowel productiedesigner Colin Gibson als ‘action designer’ Guy Norris. (Die beroepsbenaming in de credits is een opvallende keuze, en wellicht een — volledig terecht — pleidooi voor meer erkenning voor stunts in de filmindustrie, zie ook The Fall Guy.) Werk dat alles af met de heerlijke cinematografie van Simon Duggan, die het woestijnzand diep oranje doet kleuren en alles textuur en diepte geeft, en je krijgt een lust voor het oog.
Hoop
Naast de humor en de stunts is er nog een element dat dit een meer gelaagde film maakt. Furiosa is geen ijdele dromer, maar gelooft dat ze terug kan naar haar thuis. Daar is ze dan ook op gebrand. Alleen verwacht ze niet dat Praetorian Jack een van de weinige deftige mannen in deze wereld blijkt te zijn. De twee krijgen een band, die niet seksueel — daarvoor lijkt geen plaats te zijn in deze wereld — maar zeker romantisch is. Ook Burke heeft trouwens van die blauwe kijkers en zet hier echt een mooie, subtiele rol neer. Het duo vult elkaar aan en probeert Dementus te dwarsbomen als hij hen in de weg staat.
Zo krijgen zij én wij nog iets om zich aan vast te klampen: hoop dat er ook nog iets anders is dan alleen overleven. Hoe naïef en van korte duur die hoop soms mag zijn. Uiteindelijk weten wij als kijkers dat Furiosa bij Immortan Joe blijft. Dat wil echter niet zeggen dat je de film moedeloos verlaat. Furiosa krijgt het hard te verduren, maar zelfs in haar lijden is ze haar vijanden op een of andere manier te slim af. Precies zoals we haar later ook kennen. Furiosa: A Mad Saga is daarom een waardevolle aanvulling op wat komt. En een prequel die ik eigenlijk beter vind dan het vervolg.
Furiosa: A Mad Max Saga is vanaf 22 mei te zien in de bioscoop.
Vurige rollercoaster
Furiosa: A Mad Max SagaRaak
- Anya Taylor-Joy is een oerkracht
- Stunts om u tegen te zeggen
- Ziet er prachtig uit
- Diepgang is ook aanwezig
Braak
- Op bepaalde momenten sleept het toch een beetje
- Niet altijd voor gevoelige zielen