Persona 5 heeft intussen al een mooie verzameling games in de serie van de Phantom Thieves of Hearts. Na het gewone spel kwam de ultieme versie ervan in Royal uit, en even later konden we genieten van de leuke spin-off sequel Strikers (om over Q2 en Dancing in Starlight nog maar te zwijgen). Nu krijgen we een nieuwe telg in de serie voorgeschoteld met Persona 5 Tactica. Waar je in het gewone Persona 5 met een turn-based RPG zat en in Strikers met action RPG-gameplay, gooit Tactica het over een andere boeg. Deze keer wagen de ontwikkelaars zich aan tactische turn-based isometrische gevechten zoals in XCOM of Mario+Rabbids. Kunnen de Phantom Thieves onze harten nog steeds stelen? Geekster ging in driehoeksformatie staan en testte het voor jullie uit.
Reviewcopy op pc verkregen via uitgever
Tactica draait qua plot eigenlijk vooral om twee nieuwe personages, Toshiro en Erina.
Persona 5 Tactica begint wanneer tijdens een gewone dag in Leblanc de Phantom Thieves zonder enige aanleiding naar een vreemde wereld worden gezogen. Het is deze keer geen Palace of Jail, maar een Kingdom. Ze moeten niet enkel terug naar huis zien te keren, maar ook de problemen in de Kingdoms op te lossen door revoluties tegen de kwaadaardige heersers te helpen of zelf te ontketenen. Aan de ene kant is het bijzonder fijn om de Thieves terug te hebben en te zien dat hun karaktereigenschappen nog steeds in de vele dialogen naar voren komen. Aan de andere kant spendeer je heel het spel in Kingdoms en zie je dus niets van het echte leven van de Thieves, zoals de school in het hoofdspel of de bijzonder fijne roadtrip met souvenirs en bezienswaardigheden in Strikers, wat ervoor zorgt dat Tactica toch wat karakter mist. Ook hebben de Thieves zelf geen echte persoonlijke inbreng bij of band met de Kingdoms, wat bij de Palaces en Jails in de andere games toch wel het geval was. Net zoals in Strikers zijn er ook geen social links meer, en moet je niet bang zijn om je tijd verkeerd in te delen. Tactica draait qua plot eigenlijk vooral om twee nieuwe personages, Toshiro en Erina. Gelukkig zijn deze twee leuke toevoegingen aan de cast en is hun verhaal goed uitgewerkt (doch ietwat voorspelbaar).
Tactica speelt zich af nét voor het einde van Persona 5, nadat de wereld gered is en net voor Joker eventjes terug naar zijn familie gaat. Dat betekent meteen dat het zich dus afspeelt voor Persona 5 Strikers en we dus geen Zenkichi of Sophia te zien krijgen. Ook wordt er met geen woord gerept over de nieuwe gebeurtenissen uit Royal, dus krijgen we in het verhaal geen Yoshizawa te zien… Tenzij je voor de DLC gaat, waar ze samen met een roodgemaskerde Akechi en Joker een paar maanden eerder een extra avontuur beleeft. Het is best jammer dat Atlus en Sega gekozen hebben voor day one DLC met extra verhaal én personages (ook Akechi is enkel speelbaar als je de DLC koopt), en niet gewoon voor bijvoorbeeld gameplayuitbreidingen. Je hebt deze DLC wel niet nodig om te kunnen genieten van Tactica, dus de allergrootste misdaad is het niet. Omdat het spel zich dus tussen het hoofdavontuur en Strikers afspeelt, is het uiteraard een op zichzelf staand verhaal zodat het niet vreemd is dat er in Strikers niets over de gebeurtenissen uit dit spel gezegd wordt, maar dat aan de andere kant het status quo ook niet kan veranderen.
Geen percentages zoals in XCOM maar wel enkel half cover en full cover zoals in Mario+Rabbids.
De gameplay speelt zich af op isometrische maps waar je turn-based tactische RPG combat voorgeschoteld krijgt, hoewel je ook de camera op grondhoogte kan zetten. Je kan normaal gezien 3 personages kiezen uit je groep om mee te nemen. Elke beurt heeft elk personage een cirkel waarin het kan bewegen en één actie om uit te voeren. Er wordt niet zoals in XCOM gewerkt met percentages maar wel zoals in Mario+Rabbids met enkel half cover en full cover die de schade beperkt of volledig annuleert. Een groot deel van het spel is de vijanden zien te raken als ze niet in cover zijn en zo nóg een extra actie (en extra bewegingsafstand!) te krijgen. Een goede tactiek is dus met een personage een vijand uit zijn cover krijgen en dan met een ander personage aanvallen en die bonus verdienen. Soms kan je hierdoor veel meer dan één aanval met eenzelfde personage uitvoeren. Aan de ene kant lijkt dat wat eenvoudig en is het spel voor XCOM-veteranen op normal ook helemaal niet zo uitdagend, maar aan de andere kant hang je niet vast aan de RNG-goden en kan Tactica hierdoor ook een aantal optionele missies aanbieden die eerder als puzzels aanvoelen, waarin je binnen een beurt bijvoorbeeld alle vijanden moet verslaan.
Dit alles wordt dan gekoppeld aan typische Persona-elementen. Alle Phantom Thieves werken op dezelfde manier: ze krijgen hun eigen Persona, aangevuld met één vrij te kiezen sub-persona. Aan de ene kant kan Joker dus geen hele verzameling Persona tegelijkertijd meedragen, maar aan de andere kant hebben de andere personages dus iets meer variëteit. Een ander heel belangrijk Persona-trekje is de triple threat all-out attack. Als je een bonusactie kan krijgen én de vijand die je die bonusactie heeft opgeleverd kan omsingelen met je drie personages, kan je immers een bijzonder krachtige aanval uitvoeren waarbij alle vijanden die zich in de driehoek tussen je personages bevinden geraakt worden. Zolang een personage geen actie uitgevoerd heeft, kan het trouwens blijven bewegen, wat heel handig kan zijn als je een bepaalde positie van je ene personage nodig hebt om de triple threat met een ander personage optimaal te kunnen gebruiken. Niks zo leuk als zo goed als alle vijanden in de map in één mooie aanval verslaan! Dit helpt ook immens om de extra bonussen te verdienen die je krijgt als je een gevecht binnen een best gul aantal beurten kan afwerken. Het kan best zijn dat je soms acht beurten krijgt als je de bonussen wil verdienen, maar er slechts twee nodig hebt.
Je Persona of wapens kunnen wel bepaalde magie zoals vuur of bliksem zoals vroeger gebruiken, maar er zijn geen elemental weaknesses meer. De soort aanval gaat daarentegen volledig om de status effects die 100% van de tijd werken op je vijanden (uitgezonderd bij bazen) of personages. Na elk gevecht worden je personages overigens volledig genezen en krijgen ze al hun SP terug, waardoor je lustig al je skills tijdens de gevechten kan blijven gebruiken. Misschien is dat ook de reden waarom er geen items meer zijn om te gebruiken tijdens de gevechten.
Je wordt sterker door te levelen, nieuwe wapens te kopen of maken, krachtigere Persona te verdienen of samen te stellen en door skills te kopen met skill points die je krijgt na gevechten of optionele dialogen of missies. Het is wel jammer dat je, als je de nieuwe wapens wil vergelijken tussen de winkel in je hideout en de Velvet Room, steeds over en weer zal moeten gaan. Als je echt wil grinden (wat niet nodig is) kan je alle normale missies overigens altijd herspelen, wat ook handig is. Je kan je focussen op je favoriete personages, maar alle personages en meegedragen Persona worden samen krachtiger, dus je kan ook elke missie probleemloos andere personages gebruiken, zolang je maar investeert in een Persona en een wapen.
De gameplay is zeker in de eerste helft van het spel leuk, maar wordt tegen het einde te repetitief. Dat kan misschien raar klinken als we zeggen dat we in het hoofdspel en Strikers echt hielden van de gevechten, maar dit komt omdat je in Tactica steeds dezelfde vijanden moet bekampen. Dit is onze grootste klacht bij dit spel en het is eigenlijk goed dat een playthrough geen 40 uur zoals in Strikers of meer dan 70 uur zoals in Royal kost, maar eerder een goede 20-25 uur. In plaats van te vechten tegen alle verschillende Shadows moet je het immers opnemen tegen een klein aantal archetypes, zoals een eenvoudige ranged attacker, een krachtige melee-aanvaller of een buffer. Eenmaal je zo’n archetype tegenkomt, krijgen ze ook nooit nieuwe aanvallen of mogelijkheden. Het enige dat er verandert in al die gevechten is dat de vijanden in de verschillende Kingdoms een (soms zelfs niet eens interessante) pallet swap en wat andere stats krijgen en dat je soms zelf met liften op het terrein moet spelen of bepaalde stukken terrein moet vermijden. Ook denk je soms op het einde van een missie te zitten en teleporteren er plotseling meerdere vijanden naar binnen, wat echt kan tegensteken.
Wat meteen opvalt bij Persona 5 Tactica is dat de artstyle wat veranderd is. Het ziet er allemaal eenvoudiger en schattiger uit dan vroeger. Op zich niks mis mee, maar je vraagt je wel af waarom de makers hiervoor gekozen hebben. De oude artstyle zou volgens ons zonder technische problemen bij deze soort gameplay gebruikt kunnen zijn. De Kingdoms in Tactica hebben net zoals de Palaces en Jails hun eigen visuele identiteit, maar het zijn een kleiner aantal speciale werelden dan in de vorige games en na een tijdje worden ze ook minder interessant. Het laatste Kingdom is gewoon grijs. Ja, het past in het verhaal, maar visueel indrukwekkend is het niet.
De soundtrack is wat je zou verwachten van een Persona-game. Dat betekent funky of jazzy achtergrondmuziek en liedjes gezongen door Lyn (hoewel ze het niveau van bijvoorbeeld Last Surprise of Daredevil net niet halen). Alle oude stemmen keren tot onze grote vreugde terug en nieuwkomers in de serie MacLeod Andrews en Leeanna Albanese doen het heel goed als Toshiro en Erina.
De geliefde oude bekenden keren terug en worden aangevuld met een paar nieuwe en leuke personages in een nieuw en amusant (maar niet baanbrekend) avontuur. Enkel is het jammer dat je de echte wereld niet krijgt en dat andere personages en hun verhaal aan DLC vasthangen, maar dit betreft een extra stuk dat je niet nodig hebt om te genieten van Tactica zelf. Het spel bevat niet zo uitdagende maar wel leuke tactische gameplay met verschillende mogelijkheden waarbij de typische elementen uit de serie toch kunnen terugkeren. Je bent er een goede 20-25 uur zoet mee, maar tegen het einde wordt het veel te repetitief. Voor fans die maar niet genoeg kunnen krijgen van de Phantom Thieves is Persona 5 Tactica een leuke toevoeging. Voor wie de serie niet kent raden we aan eerst te beginnen met Persona 5 Royal.
Persona 5 Tactica is te koop bij bol.com.
We ontvangen een kleine commissie als je iets koopt via onze partnerlinks.
.
Geïnteresseerd in Persona of andere tactische isometrische games?
Het is intussen 7 jaar geleden dat de reboottrilogie van Andy Serkis Planet of the…
Surgent Studios biedt ons als hun eerste spel de metroidvania Tales of Kenzera: ZAU aan.…
Jerom heeft dan eindelijk zijn eerste integrale te pakken. Het heeft Standaard Uitgeverij behaagd om…
Challengers is de tennisfilm van Zendaya. Als love-interest van Spider-Man kon dit natuurlijk niet uitblijven…
Mother's Instinct is een remake van de Franstalig-Belgische film Duelles uit 2018 van Olivier Masset-Depasse.…
Moon Studios, de ontwikkelaar van de briljante games Ori and the Blind Forest en Ori…