In het jaar 2000 startte Marvel Comics met het Ultimate Universum. De rumoerige jaren negentig lagen achter ons en het was duidelijk dat de Amerikaanse stripwereld behoefte had aan nieuwe lezers. De verhalen waren te zelfgericht geworden. Zonder een diepgaande studie was het bijna onmogelijk om chocola te maken van de strips, die vaak naar zichzelf verwezen.
Het idee was eenvoudig. Wat als we doen alsof we opnieuw beginnen met onze titels? Hoe zouden series als Spider-Man, The X-Men, The Fantastic Four en The Avengers eruitzien als ze in plaats daarvan in het jaar 2000 waren bedacht, in plaats van de vroege jaren zestig? Een bijkomend voordeel was dat er een serie strips was die bedoeld waren voor de nieuwe lezers van dat moment.
Uiteindelijk werden de reguliere series weer populair. Als gevolg daarvan trokken de lezers vanzelf naar die strips toe, en de Ultimate-reeksen werden een curiositeit. Of toch niet helemaal? In 2011 werd Miles Morales ‘geboren’ en hij zou uiteindelijk de enige zijn die de overstap maakte naar het reguliere Marvel Universum, terwijl de Ultimate-wereld in vlammen opging.
Wat gebeurt hier?
Jeetje, deze eerste openingsissue wordt door Jonathan Hickman in drie stukken opgedeeld. Het verhaal opent met een kraak. Een groep commando’s loopt een gebouw binnen en bevrijdt daar met veel geweld een man die naakt in een afgesloten ruimte zit. Iemand die we kennen als The Maker.
Het tweede deel is een groep Marvel-helden die onder leiding van Reed Richards probeert chocolade te maken van deze gebeurtenis. Het zijn de illuminati. Wie heeft The Maker bevrijd en wat zijn de plannen? Ondertussen zien we hoe dezelfde Maker contact legt met Miles Morales en een soort vriendschapsverzoek doet. Het einde van deze issue is bijzonder boeiend.
Het oordeel
Het is voor Jonathan Hickman een nieuwe kans om zich te bemoeien met het Ultimate Universum. De Geekster-held was in 2011 al eens betrokken bij de herlancering van de reeksen die zich afspelen in dit universum. Helaas voor hem had DC Comics in dezelfde maand een herstart gepland van haar hele universum, waardoor dit project kansloos ten onder ging.
Hickman is vooral de man van de grote ideeën. In deze strip zul je dat soort grensverleggende ideetjes niet tegenkomen, maar hij schrijft in ieder geval een redelijke openingsissue. Het is misschien jammer dat het personage van The Maker niet goed wordt geïntroduceerd. We gaan je niet spoilen, lieve lezer, maar visueel had dat een stuk beter gekund. Niets ten nadele van de tekenaar verder.
Het heeft een bepaalde symboliek dat Bryan Hitch deze miniserie tekent. Hitch was samen met Mark Millar verantwoordelijk voor The Ultimates. Deze moderne versie van The Avengers heeft voor een niet onbelangrijk deel het Marvel filmuniversum geïnspireerd. Dat was toen. Nu tekent hij nog steeds op een alleraardigst niveau. Het is een grafisch vakkundig in elkaar gezette strip die van de pagina spat. Hitch beheerst het kunstje nu tot in de perfectie. Je kunt er niks op aanmerken.
Het is een vermakelijke strip die de fans van het Ultimate universum warme gevoelens van nostalgie zal bezorgen. We hebben er ook wat kleine problemen mee, maar die benoemen we in een apart stukje.
Raak
- Bryan Hitch kan het nog steeds.
- Een intrigerende opening.
Braak
- De introductie van The Maker had beter gekunnen.