De stormloop van cozy boerenlevengames kent maar geen einde. Na Various Daylife is Square Enix al terug met een andere LifeSim RPG. Geen port van mobiel naar pc deze keer, wel een volwaardige nieuwe titel genaamd Harvestella. Zoals zo vaak is het zoeken naar wat deze titel van de talloze concurrenten onderscheidt. Harvestella zet daarom volop in op het RPG-aspect met het gepatenteerde jobsysteem uit Final Fantasy. Een stap te ver voor het genre, of toch nog gezellig knus met gewoon wat meer dungeons? Geekster nam zwaard en ploeg in de hand en vertelt jullie alles in deze review van Harvestella!
- Ontwikkelaar: Live Wire
- Uitgever: Square Enix
- Platform: PC (Steam), Nintendo Switch
- Release: 4 november 2022
- Aantal spelers: 1
Reviewcopy op pc verkregen via uitgever
Quietus, seizoen des Doods
In tegenstelling tot elke andere game in het genre is er in Harvestella geen sprake van een rustig onthaal op een verlaten boerderij ver van de beschaafde wereld. Hier ontwaak je op mysterieuze wijze rond het dorpje Lethe, middenin een vreemd fenomeen genaamd Quietus. Geen paniek zou je zeggen, ware het niet dat alle planten rondom jou verdorren en er geen enkel levend wezen te bespeuren valt. Ontwaken en buiten dollen tijdens Quietus is dus allesbehalve alledaags. Erger nog, het zou onmogelijk moeten zijn. Want Quietus is het seizoen des Doods, een periode van enkele dagen tussen elk seizoen waar het leven letterlijk uit de wereld gezogen wordt. Veel tijd krijg je echter niet om antwoorden te zoeken. Enkele ogenblikken later smak je bewusteloos tegen de vloer. Wanneer je eindelijk weer bij bewustzijn komt, is het zonder nog enige herinnering.
De toon is gezet, al is de premisse vooral een handig excuus om de speler met een propere lei te laten starten. Hier mag je dan even de tijd nemen om je personage vorm te geven, al is dit één van de triestigste chara-creators ooit. Twee haarstijlen en 3 huidskleuren is al wat je krijgt. En je mag dan wel de kleur van dat haar en je ogen aanpassen, dat is dan uit een brede waaier van welgeteld 5 kleuren. Ronduit schandalig eigenlijk voor dit genre game. Dat je als gender nu ook non-binair kan kiezen, is een pleister op een houten been. Desalniettemin begint hier je avontuur. De lokale arts brengt je kosteloos weer te been en de burgemeester schenkt je een instapklaar huis met 16 hectare aangrenzend landbouwterrein. Nu ben je echt zeker dat het een fantasiewereld is.
Wat volgt is een opeenvolging van calamiteiten die te wijten zijn aan jouw overleven van die Quietus. De vier landsdelen van deze wereld worden namelijk elk beschermd door een gigantisch kristal dat verantwoordelijk is voor de seizoenen. Deze Seaslight (want zo noemen ze in-game) zijn helaas helemaal doorgeslagen, en een hoop vreemde gebeurtenissen teisteren de omgevende steden. Als klap op de vuurpijl landt een meteoriet vlak naast jouw dorpje Lethe, waarin dan nog eens blijkt een vrouw te zitten uit de toekomst. Een wilde start voor je avontuur, maar eens alle info opgeslorpt, zijn we weer aanbeland bij de klassieke Final Fantasy-trope: verdedig de vier kristallen van licht. Hoe doe je dat? En waar komt het gedeelte LifeSim dan van pas?
Harvestella: actie RPG met een moestuin
Harvestella laat je vanaf hier vrij je dag in te delen en de kristallen te onderzoeken wanneer het je uitkomt. Zoals vele games in dit genre heb je een vast aantal uren overdag en beperkte hoeveelheid stamina om gedaan te krijgen wat je wil. Maar waar je in de meeste games vooral de focus legt op je heimat uit te breiden, ligt deze in Harvestella wel nadrukkelijk op het verkennen van kerkers en de main mission. Het boerenleven, dat is uiteindelijk maar om je expedities te bekostigen. En ook al heeft het vier seizoenen met elk hun assortiment gewassen en specialiteiten, toch blijft het een nevenactiviteit in dit spel. Een duidelijk keuze met wel enkele voordelen. Zo start je met een piepkleine moestuin en een beperkte keuze aan tools om niet overweldigd te raken. En door die kleine omvang van je akker ben je vrij snel klaar met klusjes, waardoor je voldoende tijd hebt om op avontuur te trekken of de omgeving van je huis te verkennen. Laat je weliswaar niet foppen door die simplistische start. Je speelt heel snel en vaak nieuwe tools en speelgoed vrij om het interessant te houden, maar daarover later meer.
Combat en missies vormen dus het gros het van spel, en Harvestella ondersteunt deze gameloop ook met veel meer gameplay dan je in een Stardew Valley of andere game zou vinden. Het jobsysteem, het stokpaardje van Square Enix sinds de vroege Final Fantasy-games, maakt daarom hier zijn intrede. Er zijn 10 jobs om uit te kiezen, met elk hun eigen wapens, vaardigheden en upgrade tree. Je start met de klassieke fighter, goed in zowat alles met stevige koekeperen van dichtbij, maar algauw speel je wat exotischere jobs vrij zoals Sky Lancer, Assault Savant of Lunamancer. Leuk is wel dat je 3 jobs tegelijk kan equippen en op avontuur gewoon kan hot swappen. Dit verplicht je wat een deck te maken met een goede balans tussen aanval en verdediging of wat ranged attacks mee te nemen, afhankelijk van het soort vijanden dat je tegenkomt. Natuurlijk level je enkel de jobs die je meeneemt, dus zal je af en toe ook moeten wisselen om alles op peil te houden. Met al die jobs en bijhorende vaardigheden jongleren is essentieel in Harvestella, want er komt nog wat bij kijken tijdens combat.
Zo zijn er naast het klein grut ook tal van FEAR-klasse monsters en bazen met full-on MMO-patronen waar bepaalde aanvallen je forceren te herpositioneren of van job te switchen om de klap beter te incasseren. Deze gevechten vragen je echt te focussen en na te denken over je arsenaal en zijn over het algemeen ook de plezantste. Tegelijk krijg jij ook de mogelijkheid bij deze vijanden, doordat ze zo sterk zijn en zoveel leven hebben, om te gaan voor een break. Deze opening verkrijg je door schade aan te richten aan zaken waar de vijand zwak voor is met speciale aanvallen zoals vuurslagen of de juiste set magic spells. Vaardigheden die wederom afhangen van je jobs, dus voor elke baas moet je de juiste combo zoeken. Belandt de vijand in break, dan onderbreek je niet alleen de huidige aanval maar deel je bonusschade uit en kan je gaan voor een double break als je erin slaagt opnieuw genoeg vaardigheden los te laten op diens smoel. Een klassieke maar bewezen formule om RPG combat spannend te houden. En het is ook mooi verbonden aan het LifeSim-aspect, want elke vaardigheid kost stamina en om die op te krikken moet je dan weer beter je expedities voorbereiden door te gaan boeren, dus de cirkel is rond.
Dit eb en vloed werkt gewoon fantastisch goed in Harvestella. Er zijn altijd kleine dingen die je wil verwezenlijken en elke taak is net kort genoeg dat niets ooit aanvoelt als een sleur. Ook het feit dat je niet onherroepelijk naar bed wordt gestuurd als je stamina op is en dat er veel mogelijkheden zijn om die doorheen de dag aan te vullen, dragen bij tot deze uitstekende gameflow. De ambetante zaken uit de LifeSim weghalen om beter te focussen op dungeons: een missie waar Harvestella met brio in slaagt.
Continu content
Heb je echter geen zin om op wilde wezens te gaan kloppen? Dan is er nog steeds gigantisch veel te doen in Harvestella. Je veld ploegen, vissen, je huis renoveren, wapens upgraden, koken, voedselleveringen doen, zij-missies volbrengen… Voor ieder wat wils. En vanaf hoofdstuk 3, zo’n dikke 7u in het spel, heb je ook nog eens tal van relaties met mede avonturiers te onderhouden. Want je gaat lang niet alleen de kerkers in, en wie je metgezellen zijn en hoe sterk ze zijn, zal afhangen van hoeveel tijd je met hen spendeert. Ook weer een geweldig synergetisch spelsysteem dat wat doet denken aan Persona en zijn Arcana’s. Je leert er ook wat bij over hun verleden en achtergrond, waardoor deze personages ook karakter en kleur krijgen. Het schrijfniveau is niet altijd even schitterend, maar dat terzijde. Er is gewoon altijd iets te doen in Harvestella, en ook steeds iets te verdienen. Na 25u spelen zijn we nog altijd spelmechanieken aan het vrijspelen, met de meest recente dat we nu ook een paddenstoelenkwekerij hebben in een grot in de buurt.
Niet alles is echter van dezelfde kwaliteit, vooral dan bij zij-missies. De meeste hiervan spelen zich uit in enkele cutscenes na het praten met een of andere NPC. Het probleem is dat velen absoluut niets bijdragen tot het verhaal of de wereld van Harvestella, deels door slecht schrijfwerk maar ook omdat ze steeds dezelfde structuur aannemen. Er liep iets mis, ga nog eens naar een plek in een dungeon die je al hebt uitgespeeld, breng iets terug, plottwist, spreek af op de startplek van de missie. De formule is gewoon snel afgezaagd. Je kan bovendien ook geen cutscenes skippen, dus is het echt een sleur voor de allerslechtste dialogen in dit spel. Alleen moet je deze missies ook doen om alles vrij te spelen, dus steekt het extra snel tegen als je er weer eentje aan je rekker hebt.
Maar dat neemt niet weg dat er gigantisch veel te doen is in Harvestella en dat je gemakkelijk op 60 uur content of meer mag rekenen. En als je dan ook nog eens alle jobs en relaties wil maxen, ben je zeker en vast tot 2023 zoet.
Charmante wereld
Een spel dat zo lang duurt, kan dan best een streling voor het oog zijn en in dat opzicht stelt Harvestella het ook niet slecht. Een charmante wereld vol feeërieke effecten en verschillende omgevingen met een hoop detail zorgen voor een cozy warm gevoel tijdens de vele speluren. Oh en wacht je tot een Totokaku ziet in deze wereld, dan ga je helemaal smelten. Stijl 10/10!
De technische kant is weliswaar wat minder, of toch minder dan we gewend zijn van een Square Enix-game. Sommige textures zijn wat van lage resolutie en hier en daar zijn modellen wat eenvoudiger dan ze moeten zijn om mooi over te komen, zoals de kartonnen bomen die los uit het PS2-era zijn gerukt. Ook in de dungeons is er soms wat te weinig detail, zeker als het grote kerkers zijn die in één keer moeten inladen. Het is wellicht te wijten aan het feit dat Harvestella ook op Nintendo Switch uitkomt en daar wat beperkter is in kracht. Maar het draait verder vlekkeloos en met korte laadtijden, en dat is het belangrijkste.
De presentatie had ook wel wat beter gekund. De vele dialogen en cutscenes die het rijke verhaal van Harvestella in beeld moeten brengen, zijn vaak te statisch. Personages staan tegenover elkaar, hun portret (als ze er al een hebben) verschijnt zonder enige gelaatsuitdrukking onderaan je scherm en dat is het. Er is bovendien ook geen enkel voice acting, tenzij hier en daar wat quips in gevechten. Het strikte minimum kan niet altijd kwaad natuurlijk, maar als je zoveel dialogen hebt als in Harvestella, dan had meer moeite zeer geapprecieerd geweest.
Onevenwichtige OST
Kort nog even een paragraafje wijden aan de soundtrack. Voor de stukken muziek die je dag in dag uit zal horen, heeft componist Go Shiina puik werk geleverd. De luchtige en speelse deuntjes sluiten perfect aan bij de visuals. Ze zijn ook nooit te druk of overheersend en schuiven mooi naar de achtergrond als je bezig bent je velden te onderhouden. Het zijn niet per se energetische oorwurmen zoals in Stardew Valley, maar ze gaan zeker en vast niet storen.
Er zijn wel een aantal tracks waar je enkele vraagtekens bij kunt plaatsen. Die zijn meestal niet slecht maar passen gewoon niet bij de sfeer. Het prangendste voorbeeld is de OST voor het stadje Nemea. Dit stadje bevindt zich helemaal in het oosten van de kaart en wordt getypeerd door zijn spierwitte gebouwen die contrasteren met eeuwig bloeiende kersenbloesems. De perfecte plek voor wat oosterse instrumentatie zoals misschien een biwa of shakuhachi, nee? Banjo. Dat is het instrument dat hier centraal staat. De banjo. Over kleuren en smaken kan niet gediscussieerd worden, maar toch…
Switch of PC?
Beide versies zijn gelijk en draaien even vlot maar als de baseline voor graphics die van de Switch is, kan je evengoed gaan voor de draagbare versie van Harvestella. Zeker omdat het genre zich goed leent voor korte speelsessie. De mogelijkheid om langdurig te pauzeren door de Switch in slaapstand te zetten is ook een voordeel voor die versie. Op pc moet je je dag afwerken of op zoek gaan naar een kristal om te saven als je even moet stoppen, anders ben je je vooruitgang kwijt. Als je dus de keuze hebt, ga dan gerust voor de Nintendo Switch-versie.
We hebben nog meer LifeSims gereviewed de laatste tijd:
Charmant en leuk
harvestellaRaak
- Een hoop content en activiteiten die gedoseerd voorgeschoteld worden
- Leuke actiecombat en classes via het jobsysteem
- Charmante stijl
- Groots verhaal dat de sleur van boeren verbreekt
Braak
- Statische cutscenes
- Technisch afgestemd op de Switch
- Saaie zij-missies die niet echt bijdragen tot het verhaal