Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

Aquadine review: geschikte ontspanning na lange dag

Visual novels maken de laatste maanden een grote opmars. De spannende en pakkende verhaallijnen, het prachtige artwork dat hiermee gepaard gaat, de keuzes die je zelf als speler kan maken… Al deze dingen geven je het gevoel dat je de protagonist bent binnen een voor jou uitgeschreven verhaal. Aquadine is de perfecte visual novel om lekker mee op de bank te gaan liggen en weg te dromen bij beelden van fictieve vakantiebestemmingen. Want wie wil nu niet in gedachte even ontsnappen aan het dagelijkse leven? Even er tussenuit naar een charmant, door water omgeven stadje? Ondanks de aangename muziek en de prachtige tekeningen, had ik hier en daar wel een aantal kleine puntjes van kritiek.

  • Ontwikkelaar: SoftColors
  • Uitgever: Ratalaika Games S.L
  • Platform: PC, PS4, PS5, Xbox en Switch
  • Release: PC (12 februari 2021), PS4-PS5-Xbox-Switch (26 augustus 2022)
  • Aantal spelers: 1

Reviewcopy op Switch verkregen via uitgever

Het spel sleurt je volledig mee in het verhaal maar je kan zelf geen beslissingen nemen.

Het spel is uitermate geschikt om ’s avonds mee in je bed te kruipen en wat te ontspannen voor het slapengaan. De game geeft een leuke twist aan de mythologie over de zeegoden en -godinnen maar ook het al dan niet bestaan van bepaalde levensvormen in de zee. Het spel zit vol mooie en emotionele momenten maar heeft ook zijn fair share aan humor.

Deze game is binnen zijn genre compleet anders dan bv. een Doki Doki Literature Club of een Dream Daddy: A Dad Dating Simulator. Dit omdat Aquadine geen choice-based game is. Het spel sleurt je volledig mee in het verhaal maar je kan zelf geen beslissingen nemen. Je ondergaat het leven van het hoofdpersonage of je dit nu wilt of niet.

Welkom in Aquadine

Een visual van alle personages in Aquadine
Welkom in Aquadine © SoftColors

Aquadine is een stad die qua uitzicht verdomd veel gemeen heeft met Venetië. Het is omgeven door azuurblauw water en bewoners of toeristen verplaatsen zich voornamelijk te voet of per gondel.

Aquadine heeft niet altijd bestaan. Honderden jaren geleden kampte de mensheid met een enorme droogte. Dit zorgde ervoor dat de oogsten mislukten en er hongersnood ontstond. Uit pure wanhoop richtte de mensen zich tot Levios, de god van de zee. Hij verwezenlijkte hun wensen maar slechts op één voorwaarde: zijn meervolk zou vanaf vandaag mee onder de mensen mogen leven. De eerste jaren verliep dit enorm vlot. Tot Levios begon te merken dat zijn volgelingen steeds meer en meer gediscrimineerd werden.

Aquadine is een stad die qua uitzicht verdomd veel gemeen heeft met Venetië.

Uit woede stichtte Levios een onderwaterstad, Ancient Aquadine, waar zijn volk in rust kon leven en dat mensen nooit zouden kunnen vinden. Tot de dag dat al het meervolk op mysterieuze wijze verdween. De mensheid noemden hierna hun stad “Aquadine” om de god van de zee te eren. Tot op de dag van vandaag weet niemand wat er met de meermannen en zeemeerminnen gebeurd is. Hebben ze eigenlijk zelfs ooit bestaan?

Heel Aquadine is een gehele ode aan het mysterieuze meervolk. Je ziet hen terug in alle gebouwen, grotten en verhalen. Zelfs de plaatselijke middelbare school waar onze hoofdpersonages vertoeven, is volledig ingepakt in het thema van de Oceaan.

Plot twists en mysterie

“Welcome to Aquadine! My name is Ciel, I’m your tour guide for today!”. We maken in het spel vrijwel meteen kennis met het hoofpersonage. Deze vrolijke gondolier stelt zich meteen aan ons voor. In eerste instantie lijkt het alsof we zelf zullen worden meegenomen in het verhaal maar dit wordt al snel teniet gedaan als blijkt dat hij een conversatie aangaat met twee toeristen.

Een screenshot van Cameron in Aquadine

Ciel neemt de lezer mee op een boottocht doorheen zijn leven.

Ciel heeft wel een groot geheim. Zijn echte naam is eigenlijk Robin. Robin wordt op school gezien als “bookworm” of “four-eyes”. Iedereen denkt dat hij na school met zijn neus in de boeken zit. Maar niets is minder waar. Na school gaat hij meteen naar huis en verandert in zijn alter ego Ciel. Ciel is een heel succesvolle gondolier die redelijk begeerd is bij zijn vrouwelijke leeftijdsgenoten. Zijn alter ego heeft een part-time job als gondolier om de ziekenhuiskosten van zijn moeder, ooit één van de bekendste gondoliers, te kunnen betalen. Hij neemt de lezer mee op een boottocht doorheen zijn leven.

Na een lange werkdag wandelt Ciel naar huis en hoort een prachtige stem zijn liedje zingen. Ondanks de waarschuwing van zijn grootvader (die om één of andere reden geobsedeerd is door sirens) besluit hij deze stem te volgen tot aan een afgelegen stukje van het strand. Hier ziet hij grote ghost-like kwallen rondvliegen (die later Undines worden genoemd). Hij zou deze al eerder gezien hebben maar niemand wou hem geloven. Hij volgt de stem verder en ziet een zeemeermin in het water zwemmen. Hun blikken kruisen elkaar en de zeemeermin verdween als sneeuw voor de zon. Waarom kan hij deze Undines zien? Is hij de enige die deze zeemeermin al gezien heeft? Heeft het meervolk echt bestaan? Dit zijn allemaal vragen waar we doorheen het verhaal een antwoord op zullen krijgen. 

De locals van Aquadine

Verder ontmoeten we Elisabeth, Diana, Cameron en Anya. Ze hebben elk hun eigen achtergrond, verlangens en geheimen, die je in de loop van het spel kan te weten komen.

Elisabeth Rhodes is een bekende zangeres die samen met haar ouders naar Aquadine is verhuisd. Ze heeft een enorm elegant voorkomen en is altijd vriendelijk. Over haar zangcarrière spreekt ze nooit. Wanneer iemand over dit onderwerp een conversatie wil starten, maakt ze zich zo snel mogelijk uit de voeten…

Een screenshot van Elisabeth in Aquadine
Elisabeth in Aquadine © SoftColors

Diana Frezner is het typische, populaire, preppy meisje in deze game. Ze is optimistisch, vrolijk en bemoeit zich graag met andermans zaken. Buiten school gaat ze graag op stap of werkt ze in het Frezner Café. Dit is namelijk het café van haar enorm strenge moeder.

Cameron Young is het neefje van Diana. Op school is hij de aanvoerder van het martial arts-team. Daarom zal je hem ook meestal zien in zijn schooluniform of karate-outfit. Hij hecht heel groot belang aan eerlijkheid en gerechtigheid. Zijn ouders hebben een pizzarestaurant waar hij vaak de handen uit de mouwen steekt samen met zijn zusje, May.

Dan is er Anya Taeli. Ze heeft een ongeïnteresseerde indruk en lijkt heel onverschillig te zijn ten opzichte van de andere personages. Ze wordt steeds meegesleurd door Diana. Vaak tegen haar zin maar ze merkt dat Diana probeert om haar meer in contact te brengen met anderen. Ze ziet Diana uiteindelijk als haar beste vriendin. Het enige dat we weten van Anya is dat ze houdt van katten en tekenen.

Er zijn nog zoveel andere personages die ik zou kunnen bespreken maar dan ben ik nog wel een aantal pagina’s bezig. Ik zou zeggen, speel Aquadine en maak kennis met alle andere personages!

Aquadines gameplay

Het is net alsof je een comic leest.

Aangezien het hier gaat om een visual novel komt er niet echt veel gameplay aan te pas. Je leest en tikt je weg doorheen heel het verhaal. Persoonlijk vond ik dit wel spijtig omdat ik had verwacht dat ik als lezer het verhaal mee kon sturen door de personages bepaalde keuzes te laten maken. Dit was niet het geval. Het is net alsof je een comic leest. Dit principe vind ik normaal ook enorm fijn maar het duurde wel even voordat het verhaal mij echt vast kon grijpen. Ook duurde het even voor alle personages volledig geïntroduceerd werden. Een paar uur later in het spel krijg je wel de keuze om het pad van één van bovenvermelde personages te volgen.

Een screenshot van Diana in Aquadine
Diana in Aquadine © SoftColors

Zelf heb ik tot nu toe enkel de storyline van Robin, Anya and Diana kunnen uitspelen. Hierdoor heb ik min of meer een idee van hoe het verhaal eindigt en ik moet zeggen dat ik kippenvel kreeg. Ondanks het feit dat het verhaal me niet meteen lag en ik even op mijn tanden heb moeten bijten, heb ik immens genoten van deze storylines. De verschillende POV’s gaven meer diepgang aan de protagonisten. Diepgang die ze in het begin, naar mijn mening, niet echt hadden. Je komt te weten met welke problemen ze kampen en hoe ze elkaar hierin helpen. Robin/Ciel, met zijn moeder die lijdt aan een mysterieuze ziekte. Diana, met haar moeder die steeds ieder deel van haar dochters leven wil kunnen controleren. Anya die denkt dat zij de reden is waarom haar ouders uit elkaar zijn gegaan… Op dit moment had de game me zwaar te pakken en heb ik, zonder het zelf te beseffen, twee uur aan een stuk doorgelezen. Als je alle POV’s wil uitlezen, levert Aquadine ongeveer 7 uur aan leesplezier. De main story duurt ongeveer 3 uur en een half.

Aquafine or Aquanein

Ik moet heel eerlijk zijn. Ik was in het begin wat teleurgesteld. Het spel voldeed niet aan mijn verwachtingen. Mijn eerste gedachte was “waarom zou ik een visual novel lezen als ik evengoed een leuker boek uit mijn kast kan nemen?” Het verhaal kwam traag op gang, je tikt steeds verder naar een nieuw schermpje of naar een nieuwe conversatie tussen de personages. Er waren enorm veel scènes die, voor mij persoonlijk, meer comic relief waren dan een bijdrage leverden aan het verhaal. Het feit dat je zelf niet de kans kreeg om het verhaal mee te sturen, was voor mij de grootste turn-off.

aquadine
3 5 0 1
Ik was veel te voorbarig in het vormen van mijn mening. Na even doorspelen en het starten van de POV’s was ik helemaal verkocht. Het verhaal is verder mooi geschreven en de personages zijn leuk uitgewerkt. Ik raad ten zeerste aan om dit spel te spelen met een hoofdtelefoon. De geluiden van de golven en de muziek brachten me helemaal tot rust. De artstyle is prachtig, een echte streling voor het oog. Ook al kan het hoofdmenu qua fonts en lettergrootte nog wat werk gebruiken, je ziet dat de developers hard hebben geïnvesteerd in mooie gedetailleerde tekeningen. Deze geven meteen weer wat voor vibe het spel heeft. En dat is een zeer goede vibe.
Ik was veel te voorbarig in het vormen van mijn mening. Na even doorspelen en het starten van de POV’s was ik helemaal verkocht. Het verhaal is verder mooi geschreven en de personages zijn leuk uitgewerkt. Ik raad ten zeerste aan om dit spel te spelen met een hoofdtelefoon. De geluiden van de golven en de muziek brachten me helemaal tot rust. De artstyle is prachtig, een echte streling voor het oog. Ook al kan het hoofdmenu qua fonts en lettergrootte nog wat werk gebruiken, je ziet dat de developers hard hebben geïnvesteerd in mooie gedetailleerde tekeningen. Deze geven meteen weer wat voor vibe het spel heeft. En dat is een zeer goede vibe.
3/5
Total Score

Raak

  • Prachtige artstyle
  • Leuk verhaal en een chille vibe
  • Mooie en rustgevende soundtrack/omgevingsgeluiden

Braak

  • Geen choice-based game
  • Verhaal en introductie van personages komt heel traag op gang
  • Te kleine lettertypes in hoofdmenu
Total
0
Shares
Gerelateerde artikels