Obi-Wan Kenobi review: een kans op boetedoening

Na 17 jaar keren Ewan McGregor en zelfs Hayden Christensen terug in Obi-Wan Kenobi om het verhaal van de Star Wars-prequels voort te zetten. En met een beetje geluk kan de reeks ook de reputatie ervan verbeteren.

Afleveringen gezien: 2/6

Uit de schaduwen treden zal je

Mogelijk hebben we hier te maken met de eerste toegankelijke Star Wars-serie voor de meer casual kijker. Ik weet het wel zeker, want ik ben er een. Niet alleen toegankelijk dankzij de extreem handige minutenlange samenvatting die we krijgen aan het begin, maar ook door wie centraal staat. Slechts een harde kern aan fans heeft goede dingen te zeggen over de prequels. De drie films uit 1999, 2002 en 2005 vertelden het ontstaansverhaal van Darth Vader, maar vooral zij die ermee opgroeiden, onthouden de goeie dingen, zoals het liefdesverhaal tussen Anakin Skywalker (Christensen) en Padmé Amidala (Natalie Portman) en drie legendarische Jedi: Mace Windu (Samuel L. Jackson), Qui-Gon (Liam Neeson) en natuurlijk Obi-Wan Kenobi (McGregor). De empathische en moreel bewuste Jedi was al een favoriet toen Alec Guinness hem vertolkte. Ewan McGregor voegde nog wat extra kwetsbaarheid toe.

Toen Windu en Qui-Gon stierven, was het Kenobi’s taak om de kwetsbare Anakin op het goede pad te houden. Dat mislukte toen Padmé stierf, en toen ontstond Darth Vader. Daarop trok Kenobi de anonimiteit in om op hun twee kinderen te letten, Leia en Luke. Tien jaar later leeft Kenobi nog altijd met spijt, als arbeider ‘Ben’ op Tatooine. De Jedi zijn zo goed als uitgestorven, maar toch worden ze opgejaagd door de inquisitie onder leiding van de Grand Inquisitor (een bijna onherkenbare Rupert Friend). Een van de laatste Jedi op Tatooine, Nari (Benny Safdie), komt Kenobi om hulp vragen, maar die wil niets meer met Jedi te maken hebben.

Nee, hij heeft het te druk met de kleine Luke in de gaten te houden, tot ongenoegen van oom Owen (Joel Edgerton met opnieuw dat foute kapsel). Maar je kan het al raden, Kenobi blijft niet in zijn zandgrot zitten. Bail Organa (een altijd welgekomen Jimmy Smits) heeft namelijk zijn hulp nodig. Leia (Vivien Lyra Blair) is namelijk ontvoerd en hij is de enige die weet dat ze belangrijk genoeg is om te zoeken. En zo begint een kat-en-muisspel dat Kenobi al snel opnieuw dichterbij zijn oude leerling brengt.

Opbouwen naar meer

De eerste twee afleveringen introduceren op een gezapig tempo de huidige staat van het Empire en de oude bekenden. De eens zo gepassioneerde Kenobi is uitgeblust door alle tegenslagen en het verlies van de jonge mensen die hem inspireerden. Als hij in zijn werkplaats onrecht ziet, houdt hij zich in om niet op te vallen. Want natuurlijk zouden ze hem maar al te graag gevangen nemen, alleen weet Kenobi nog niet écht hoe graag en waarom precies. McGregor speelt het ingetogen, maar kan in de tweede aflevering al wat van dat juk van zich afgooien. Of hij het doorhad of niet, hij heeft een doel nodig.

De kleine Leia heeft hetzelfde probleem. Ze groeit op in luxe, maar wil niet enkel een prinses zijn. Ze is nu al vinnig en komt op voor zichzelf. Hoewel het opnieuw makkelijk is om op legacypersonages terug te vallen, is het hier een goede keuze. Ze maakt iets wakker in Obi-Wan zoals alleen kinderen dat kunnen, en wellicht alleen de kinderen die hij zelf beschermt. Hier werpen de onderlinge relaties tussen de personages hun vruchten af en kan de serie op positieve emoties leunen. Een aantal nieuwe personages doen de speelsheid of trots in Obi-Wan dan weer naar boven komen, zoals de dubieuze smokkelaar Haja (Kumail Nanjiani) en inquisiteur Reva (Moses Ingram), die het wel heel specifiek op hem gemunt heeft.

De eerste twee afleveringen moeten het nog vooral hebben van introspectie en emotie, want de actie is soms nog wat knullig. Vooral een paar achtervolgingsscènes missen wat logica en flitsend camera- en montagewerk. Bepaalde CGI kon ook wat beter, maar is een nieuw teken aan de wand (na stukken van Moon Knight en de trailer voor She-Hulk) dat de budgetten voor Disney+ misschien iets te veel teruggeschroefd worden op dat vlak. De muziek is dan weer wel meteen een schot in de roos. Het theme voor Obi-Wan Kenobi werd gecomponeerd door, laat ons eerlijk zijn, dé eigenaar van Star Wars-muziek, John Williams. Natalie Holt, die ook al hoge ogen gooide met Loki, voorziet de afleveringen zelf van muziek.

Obi-Wan Kenobi heeft veel in zijn mars om het tij voor de prequels te doen keren. Of het daarin slaagt, zal afhangen van hoe Hayden Christensen en zijn Darth Vader in de serie verweven wordt, en hoe dit allemaal uitdraait. Wij hebben alvast nieuwe hoop.

De eerste twee afleveringen van Obi-Wan Kenobi zijn nu te zien op Disney+. Elke woensdag verschijnt een nieuwe.