Hacked heeft meer lef dan de gemiddelde Vlaamse serie

Jongerenreeksen krijgen zelden de hoeveelheid aandacht of zendtijd van hun “volwassen” tegenhangers. En dat terwijl die laatste ook bol staan van de kwaliteit. Reeksen als wtfock, Bathroom Stories en Panna zijn al zeker aanraders die toch dichter bij de Vlaamse jongeren en hun leefwereld staan. Het nieuwe Hacked mag gerust in dat lijstje prijken met een iets gedurfdere verhaallijn.

Race tegen de klok

In Brussel gaat het leven van de vrienden Nilou (Alicia Andries), Adanne (Helena Tengan) en Malick (Misha Van der Werf) zijn gewone gangetje. Ze gaan naar school en hangen wat rond op het skatepark. Daar komt Evelyn (Ayana Doucouré), een mede-leerling, poseren voor een fotograaf waardoor ze Malick doet vallen. Ze doen haar al snel af als influencer, dus wanneer Adanne en Nilou haar daarna seks zien hebben in een auto besluiten ze dat te filmen en op het internet te zetten.

Vanaf dan krijgt Evelyn het zwaar te verduren maar komt de schuld bij iemand anders terecht, waardoor Nilou en Adanne er makkelijk vanaf komen. Tot de mysterieuze app HACKED op hun gsm en die van Malick verschijnt, die controle neemt over hun bestanden. Om te voorkomen dat die bestanden naar buiten worden gebracht, moeten ze challenges tot een goed einde brengen die steeds persoonlijker en gewaagder worden.

Ze hebben zelf namelijk ook een aantal dingen die ze liever privé willen houden of niet willen verpesten. Zo is Adanne een beloftevolle tennisster met een erg betrokken vader, valt Nilou vooral op oudere mannen en is ze onzeker over haar lichaam en worstelt Malick met de dood van z’n moeder. Het is dus een race tegen de klok om te vinden wie erachter zit en hun eigen geheimen bewaard te zien.

Verslavend

Met 10 afleveringen van rond de 15 minuten gaat het goed vooruit. Ik was oprecht verbaasd toen de eerste aflevering al gedaan was, en was ook meteen hooked. Bij mij komt dat ook meestal omdat ik betrokken ben bij de personages. Hier lag de instant fascinatie ook weer bij het feit dat ze als echte tieners aanvoelen. De reeks speelt zich af in Brussel en zo krijg je bijvoorbeeld de mix van Frans taalgebruik door het Nederlands gemengd. Ik ben in Vlaanderen opgegroeid maar het leek me heel authentiek dat jongeren in de hoofdstad van beide veel meer meekrijgen. En zo zijn er nog wel meer kleine zaken die het verschil maken.

Je krijgt ook meer van hun individuele leven mee maar eerder via gesprekken of toepasselijke scènes in plaats van een expositiedump. De jonge cast is ook heel divers en daar kan de gemiddelde Vlaamse serie nog veel van leren. Tegelijk is dat ook niet waar hun verhaal echt om draait. Nog meer dan bij mijn generatie (nu klink ik als 28-jarige wel heel oud) speelt zoveel van het dagelijkse leven van jongeren zich online af. Voor velen maakt hun gsm deel uit van wie ze zijn en de gevolgen daarvan worden hier maar al te duidelijk.

Script vol lef

De aanleiding van de hacking is best een gedurfde keuze qua likeability van de hoofdpersonages. Wat Nilou en Adanne doen is op z’n minst bedenkelijk en op z’n ergst strafbaar. En alles wat op het internet verschijnt, krijg je er nooit helemaal meer af. Dat jongeren daar niet altijd op voorhand aan denken, kan dus ook echt wel levens verwoesten. Eigenlijk is het hacken voor sommige kijkers dus waarschijnlijk hun verdiende loon maar het wordt al snel duidelijk dat je zoiets niemand toewenst. De reeks weegt wel alle standpunten af. Het blijft toch belangrijk dat jongeren daarbij stilstaan, want een problematische post is snel verzonden en cyberpesten neemt steeds in omvang toe.

De spanning van de challenges zit er zeker in maar daarnaast schuwt Hacked ook andere zwaardere of beladen thema’s niet via die hacking, waaronder iets wat ik misschien nog nooit in Vlaamse fictie heb gezien. Zo is Nilou heel onzeker over hoe haar vagina eruit ziet, wat ertoe leidt dat ze van zichzelf een foto neemt. Die wordt uiteraard door de hacker opgepikt en ik applaudisseerde bijna dat dat onderwerp überhaupt aan bod kwam, maar ook over de manier waarop er daarna mee omgegaan werd. Hetzelfde geldt voor problemen waar Adanne en Malick mee te maken krijgen. Je voelt je op sommige momenten dus echt wel gezien.

Jong geleerd, jong gedaan

Het script verdient ook echt een pluim. Regisseur/scenariste Laura Van Haecke en co-scenariste Una Kreso zijn zelf 31 en 28 maar dus blijkbaar meer in touch met “de jeugd” dan mezelf. Een van de dingen die me bij andere jeugdreeksen (Amerikaans maar ook Vlaams) vaak irriteert, is dat de ouders vaak amper aan bod komen. Dat is hier anders en daardoor zullen ook ouders echt wel iets opsteken hiervan, vooral de goeie en slechte manieren om met bepaalde zaken om te gaan.

Als ik toch een minder puntje moet aanhalen, is dat het whodunit-aspect van Hacked eigenlijk niet zo verrassend is, al was dat volgens mij ook echt niet de focus. Het einde geeft zo misschien wat minder “voldoening” en is een beetje abrupt, maar daarom ook niet minder realistisch. Het laat je inderdaad nadenken over wat je allemaal op je gsm hebt van jezelf en anderen maar doet dat via emotie en ervaring en niet met gepreek. De cast is bij het grote publiek minder bekend maar hopelijk komt daar verandering in. Ik had alvast graag meer dan 150 minuten gezien.

Hacked is nu te bekijken op Streamz en de eerste twee afleveringen op GoPlay.