Bliss review: een magisch realistische The Matrix

Bliss is een magisch realistisch sprookje zoals The Fisher King met flarden van The Matrix, om dan toch maar meteen de vergelijking te maken.

De hele opzet van Bliss – man ontdekt dat hij in een simulatie leeft – doet natuurlijk meteen denken aan The Matrix. Verkeerde verwachtingen, want deze sciencefictionfilm is er eigenlijk geen. Het is wel een stedelijk sprookje dat zelf niet altijd weet wat het is en daardoor niet genoeg grenzen aftast om te verrassen.

Er was eens…

De vrouw die Greg (Owen Wilson, teneergeslagen maar nog altijd op zijn Owen Wilsons) tekent kan elk moment tot leven komen. Kon ze hem maar meenemen naar een wereld die minder grijs en lawaaierig is, eentje waar alles hem niet tegenzit. Eentje waar hij niet per ongeluk zijn baas heeft omgelegd die hem net de deur wees.

En dan zit ze daar: in de eerste beste bar die hij binnenstapt om zijn zorgen te vergeten. Isabel (Salma Hayek op haar meest manische) is de Trinity van zijn Neo. Het is tijd om samen te ontsnappen uit de simulatie verhuld als een vermoeiende wereld.

Drugs die superkrachten geven, liefde en landloperij zijn hun tickets naar de realiteit. Het spel kan beginnen: lopen de twee rond in hun eigen versie van The Matrix of verbeelden ze zich er slechts onaantastbaar te zijn voor de tegenslagen van het leven?

Bliss heeft een hart dat niet genoeg wordt getoond

Glitches en pop-ups zoals uit een videogame doen ook de kijker geloven dat niets is wat het lijkt. De NPC’s (non-playable characters die de wereld opvullen) zijn helaas niet altijd gemaakt van bordkarton zoals Isabel beweert en dat doet Greg twijfelen om voorgoed te vluchten uit zijn grijsblauwe bestaan.

Tot nu toe klinkt Bliss als een gestroomlijnde Black Mirror-aflevering met één doel voorop, tot regisseur en scenarist Mike Cahill (zijn eerste nieuwe film na I Origins uit 2014) zich niet kan bedwingen om zijn halfbakken sciencefictionwereld onnodig verder uit te bouwen.

Bliss begint met onze malcontente maatschappij op de korrel te nemen, jongleert halverwege met makke scificoncepten en probeert op het einde tevergeefs de draad gesponnen in de aanvang terug op te pikken. Moeite voor niks als de personages nooit de kans krijgen om hun hart te tonen.

Bliss kan je nu bekijken op Amazon Prime Video.