Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

Netflix’ Sneakerheads weet niet wie de doelgroep is

Davy Denduyver is art director, grafisch vormgever en sneaker-enthousiasteling. Met beide voeten in de sneakercultuur keek hij naar Sneakerheads en had er een uitgesproken mening over. Hieronder volgt zijn opinie over de reeks.

Sinds vrijdag 25 september staat Sneakerheads op Netflix, een nieuwe serie gemaakt door het lifestyleplatform Complex over, ja, sneakerverzamelaars. Als fervent sneaker-enthousiasteling (ik vermijd het woord verzamelaar) en liefhebber van popcornentertainment was ik al van de trailer aan 50% sceptisch en 50% enthousiast.

Enthousiast, omdat het toont hoe een cultuur die enkele jaren geleden nog extreem niche was nu binnen het interesseveld van iedere gemiddelde jongvolwassene ligt, sceptisch omdat de hele sneakercultuur graag op de verkeerde dingen focust. En al zeker de mainstream. Zo verdwijnt de storytelling, en gaat het vaak enkel nog om celebrity’s en het doorverkopen van gelimiteerde sneakers aan woekerprijzen.

Bij de zeros begint ook meteen mijn grootste probleem met de serie.

Uiteraard komt het doorverkopen van sneakers ook al snel in Sneakerheads aan bod. In aflevering 1 vindt de vrouw van Devin (het hoofdpersonage) iets op de computer wat ze liever niet te zien kreeg. Is het porno? Bewijs van een affaire? Nee, het is de release-info van een cultsneaker, de Jordan 4 White Cement. Al snel blijkt dat dit een stuk erger was dan porno, en komt naar boven dat Devin een fervent sneakerverzamelaar was, en dat reeds voor de nodige financiële problemen zorgde binnen zijn huishouden. Hij gaat uiteindelijk toch in rij staan voor de Jordan 4 White Cement, en daar komt hij zijn oude vriend Bobby tegen die Devin volledig terug in de sneakerwereld trekt.

© NETFLIX

Samen maken ze de nodige catastrofale beslissingen, en gaan ze van het ene zwarte gat naar het andere. De hele serie focust erop dat Devin & Bobby keer na keer slechte beslissingen maken, die voor financiële problemen zorgen. Zo winnen ze een veiling voor een sneakercollectie die telkens uit 1 schoen blijkt te bestaan, en kopen en verkopen ze de verkeerde paartjes waardoor ze enkel geld verliezen. Echter is er een end goal, de “Zeros”. De Zeros zijn een mythische schoen, zogezegd de eerste Nike Air Jordan-sneakers, die nooit officieel het licht zagen.

Ze laten je denken dat de serie gericht is op de niche, ervaren sneaker-enthusiast, maar eerlijk gezegd blijf ik dan toch op mijn honger zitten.

Bij de Zeros begint ook meteen mijn grootste probleem met deze serie. De schoen bestaat niet echt. Er komen echter in elke levering meerdere van de meest felbegeerde sneakers ter wereld aan bod. Van samenwerking met Nederlandse kunstenaar Parra, tot wereldster Travis Scott en hypekoning Virgil Abloh. Allemaal producten die echt bestaat, en deze gehypete paartjes had iedereen wel verwacht in een Netflix-serie over sneakers in 2020. Een aangename verrassing is echter de vermelding van minder obvious sneakers, en de knipoog naar die paartjes. Want ze zijn heus niet allemaal even entry-level als een paar Jordans van Travis Scott.

Bij die ‘verder gezochte’ sneakers horen ook cameo’s. Van legendarische verzamelaars tot Mark Wahlberg die vertolkt werd door Mark L. Walberg (een grap die niemand echt goed snapt tijdens de serie) maar ook sneakerlegendes zoals Jason Markk (die zijn eigen lijn aan sneakerschoonmaakproducten heeft) en meer. Dit soort cameos zou je laten denken dat de serie gericht is op de niche, ervaren sneaker-enthusiast, maar eerlijk gezegd blijf ik dan toch op mijn honger zitten.

Of het nodig was om de sneakerculture als sausage fest te tonen anno 2020 is een vraag die zelfs niet gesteld moet worden

Mijn grootste nieuwsgierigheid na het zien van de teaser trailers was om te ontdekken wat de Zeros aka de holy grail van deze serie waren. Om dan te ontdekken dat het een fictieve sneaker is, kan je op z’n minst een teleurstelling noemen. Laat ons ook nog even de hoofdpersonages onder de loep nemen: Devin is een jonge vader die stopte met sneakers verzamelen omwille van zijn familie (wat overigens insinueert dat volwassenen niets in deze cultuur te zoeken hebben, terwijl niets minder waar is). Bobby, de oude sidekick van Devin die hem terug in de wereld van sneakers trek,t is een irritant figuur die vertolkt wordt door King Bach, een YouTube-ster die bekend werd aan de hand van al-dan-niet “grappige” video’s. Bobby komt aflevering één binnengewandeld in een Nike Air Max 1-sneaker in combinatie met een Adidas-sneaker. Not done, Netflix.

© Netflix

Daarnaast hebben we Nori, het enige vrouwelijke hoofdpersonage die een sneaker resell-imperium opbouwde door zich voor te doen als man. Of het nodig was om de sneakerculture als sausage fest te tonen anno 2020 is een vraag die zelfs niet gesteld moet worden. Er zijn wekelijks exclusieve women’s releases, en meer en meer sterke samenwerkingen met creatieve vrouwen. Dat brengt ons ook op een volgend punt van kritiek: de serie voelt oubollig aan. Een groot deel van de serie gaat over het aanschuiven en kamperen bij sneakerstores om een limited release te pakken te krijgen. Iets dat zelfs pre-corona al niet meer van deze tijd was.

Sinds de sneakerwereld de interesse wekte van de gehele wereld, gebeuren alle releases via raffles. Zowel online als offline. Raffles zijn lotingen, waarmee je dus de kans kan winnen om een sneaker te kopen. Ja, het is zo gek als het klinkt. Ik spreek voor iedereen die wekelijks verliest bij een Nike-raffle als ik zeg dat ik gehoopt had dat hier eens de spot mee werd gedreven in een serie over de cultuur. Maar nee, ook daar slaan Complex (het lifestyleplatform dat de serie produceerde) en Netflix de bal mis.

Is de serie goed? Voor een vrijdagavond met een zak chips of popcorn is het perfect. Het is even cringe en corny als je verwacht, maar entertainen doet het. Voor wie de serie gemaakt is, dat blijft mij een raadsel.

Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels