Het is bijna twee jaar geleden dat we getrakteerd werden op werk van Chris Samnee. Tel daarbij op dat Robert Kirkman de schrijver is van Fire Power en je begrijpt dat er heel wat lezers reikhalzend uitkijken naar deze serie. Maar voordat het van start gaat, is hier eerst een flinke prequel.
Schrijver: Robert Kirkman
Tekenaar: Chris Samnee
Uitgever: Image Comics
Verschijningsdatum: 30 juni 2020
Het verhaal van Fire Power wordt voortgedreven door de Chinese Amerikaan Owen Johnsen. Owen is een wees die al jaren bezig is om meer te weten te komen over zijn biologische ouders. Zijn reis brengt hem naar China waar hij na een barre tocht door de bergen stuit op een bijzondere Shaolin-tempel. Daar wordt hij warm opgevangen door meester Lu, een monnik met een voorliefde voor vintage sneakers en iPods.
Owen sluit zich aan bij Luns studenten. Ze zijn op zoek naar een verloren gegane kracht waarmee men vuurballen kan schieten. Ze hebben deze kracht nodig want er is weer een groots gevaar dat de wereld bedreigt.
Fire Power ademt de 90s
Robert Kirkman is een jonge veertiger. Dat houdt in dat hij nu bij de generatie hoort die genoeg ervaring heeft opgebouwd om de bestuurskamers te betreden. Hij is, of je het er nu mee eens bent of niet, een smaakmaker. Net zoals zoveel anderen van zijn generatie is de schrijver beïnvloed door de zaken uit zijn jeugd. Kung-fufilms uit de jaren negentig. En natuurlijk videogames zoals Mortal Kombat en Street Fighter II.
Als de overduidelijke invloeden van deze reeks een voorteken zijn, dan kunnen we ervanuit gaan dat de nineties-nostalgie salonfähig gaat worden. Van alle eerder genoemde voorbeelden vind je duidelijk een reflectie terug op de pagina’s van Fire Power. Kirkman is in ieder geval wel politiek bewust genoeg om van Owen geen blanke man te maken.
Het tekenwerk van Chris Samnee levert gewoon de kwaliteit die je mag verwachten. Zijn pagina-indeling is kraakhelder. Zijn figuren acteren uitstekend. De fletse inkleuring helpt hem echter niet altijd mee. Zo lijkt het door het willekeurig toepassen van lichteffecten soms dat bepaalde personages zweten of huilen. Daar is geen sprake van.
Het enige nadeel is dat de 156 pagina’s van deze bundel eigenlijk te veel zijn. Er zit veel lucht in dit verhaal waardoor bepaalde scènes veel te lang worden uitgetrokken. Het is verder een vermakelijke prequel. Ook al ziet het ernaar uit dat de lopende serie uit een geheel ander vaatje zal tappen.
Fire Power
Fire PowerRaak
- Chris Samnee is een beest!
- 90s nostalgie slaat toe
Braak
- Het verhaal word teveel opgerekt.