Als Silvester Strips iets doet, dan gaan ze ervoor. De Slang en de Speer wordt in een dure en in een peperdure editie op de markt gebracht.
Schrijver: Hub
Tekenaar: Hub
Uitgever: Silvester Strips
Aantal pagina’s: 184
Prijs: €39.95
Verschijningsdatum: 9 juni 2020
De Slang en de Speer wordt gemaakt door Hub. Silvester gaf eerder diens serie Okko uit en dat was behoorlijk succesvol. Dat zijn nieuwe kindje een onderdak bij de Bossche uitgever zou vinden, lag voor de hand. Voor deze bespreking wordt de dure editie op de snijtafel gelegd. Het is een mooi vormgegeven hardcover met een stevigz omslag gedrukt op posterpapier. De strip ruikt trouwens goddelijk.
Het laatste album van Okko verscheen in 2016. Daarna begon Hub direct met het plannen van iets nieuws. Hij was even klaar met Okko en besloot om het over een andere boeg te gooien. In zijn jeugd werd de stripmaker besmet met een ongelofelijk voorliefde voor de Azteekse cultuur. De cultuur zoals deze was voordat Hernán Cortés en consorten voet aan wal zetten in Zuid-Amerika. Deze voorliefde werd de basis voor een verhaal van ruim 500 pagina’s dat verdeeld zou worden over drie albums.
Azteekse crimi
In de kern is dit verhaal een crimi. Er worden in de uithoeken van het rijk gemummificeerde lijken gevonden van jonge meisjes. Hun hoofden zijn bedekt met witkalk en in hun hand hebben ze een maiskolf. Wat maakt dit nu anders dan anders? Want waarom is dit een probleem in een samenleving waarin men zonder problemen je borst open snijdt en je hart op een vuurtje gooit om de gunst van de goden af te dwingen?
Niemand vindt het natuurlijk leuk om zijn kind te verliezen aan de acties van een gek. De machthebbers willen dit mysterie opgehelderd hebben voordat het volk echt onrustig wordt. Daarom schakelt een adviseur van de keizer de wrede, maar effectieve, Slang in. Cozatl, hogepriester van de religie van de regengod, heeft aan de mummies al lang kunnen zien dat ze de suggestie wekken dat aanhangers van zijn religie ermee van doen hebben. Hij schakelt zijn oude jeugdvriend Speer-Oog in om hem te helpen. Speer-Oog moet het mysterie van de mummies oplossen voordat Slang een link legt met Cozatls religie.
Wat is de catch? De genoemde personen (en zij niet alleen trouwens) hebben gezamenlijk hun jeugd doorgebracht. En de banden die in hun kindertijd gesmeed zijn, spelen anno nu een doorslaggevende rol. Tijdens het verhaal zal er regelmatig van setting worden gewisseld waardoor veel zaken een andere betekenis zullen krijgen.
De Slang en de Speer op het offerblok van de Geekster-goden
Het is een verrassend gelaagd, om niet te zeggen complex, verhaal. Het zou alleen allemaal wat toegankelijker mogen. Het lopende verhaal wordt dus onderbroken door flashbacks. Het probleem van deze flashbacks is dat het straat- en modebeeld nauwelijks verandert. Wie dit album onvoorbereid openslaat, zal dus een paar keer de draad van het verhaal kwijtraken. Waarom zijn de scènes niet anders ingekleurd? De ingelaste droomscènes zijn bijvoorbeeld zwart-wit. Dat helpt tijdens het lezen.
De Azteekse cultuur is voor de doorsnee Europese lezer alles behalve gesneden koek. Hub gooit je dood met Azteekse woorden die je als lezer direct moet opzoeken in de bijschriften onderaan de pagina. Dit haalt de vaart uit het verhaal. En het laat zien dat Hub te veel opgaat in zijn eigen research.
Het tekenwerk is episch. Hub brengt op overtuigende wereld de stad Tenochtitlan tot leven in platen vol krioelende mensen. Hij heeft alleen wat moeite met bepaalde personages. Het is soms lastig om de belangrijkste personages een beetje uit elkaar te houden. Wel lastig wanneer je als lezer wordt geacht om mensen door verschillende tijdvakken heen te volgen.
Het moet worden gezegd dat dit wel een heel ambitieus verhaal is. Als je bereid bent om het werk te doen, dan krijg je een goed album voor de kiezen. Misschien heeft het zelfs het potentieel om uit te groeien tot Hubs magnum opus. Daar staat tegenover dat dit eerste deel laat zien dat Hub wel zal moeten werken aan bepaalde minpunten om dit potentieel tot uitdrukking te brengen.
