Dag beste Geeksters! In Geekster Speelt gaan we kort in op het spel waarmee we ons de laatste tijd bezig gehouden hebben. Soms is dat een grote release, soms is dat een kleintje dat misschien door de mazen van het net is geglipt, of een spel dat al jaren geleden is uitgekomen. Een videospel, een bordspel of nog iets anders: het kan allemaal. De voorbije weken kon het volgende ons boeien:
Slay the Spire
Jason: Gezien ik deze quarantaine door de backlog ben geraakt, heb ik me eens gewaagd aan de Xbox Game Pass. Meer dan 50 games voor een euro (toch de eerste maand), daar kan je niet voor sukkelen. Normaal ging ik nu schrijven over Sea of Thieves – de openwereld piraten-game van Rare- maar als ik mijn speelstatistieken bekijk, moet ik het eerst hebben over Slay the Spire.
Slay the Spire is een kaartenspel met rogue-like elementen. Concreet moet je een toren van ietwat 60 random gegenereerde verdiepen zien te overwinnen met jouw deck en enkele extra passieve vaardigheden. The catch? Je deck is even random als de zalen die je doorloopt. Na afloop van een gevecht kan je een kaart verdienen en zo begint de bal te rollen. Zal die kaart sterk genoeg? Heeft dit een synergie met mijn huidige kaarten? Verlaagt een extra kaart mijn trekkansen niet te hard? En als je dan eindelijk gekozen hebt, is het ‘nog eentje’-territorium nooit veraf. Wie weet is de volgende kaart wel de kaart om het spel te breken!
Het spreekt voor zich dat het dus een echte aanrader is, al breng je best een flinke portie geduld mee want het is allesbehalve makkelijk. De levensduur is gegarandeerd door 4 verschillende personages, en de presentatie en soundtrack mogen er ook zeker zijn. En het is ook beschikbaar op de Switch, dat is tegenwoordig ook een stevig pluspunt.
Nioh 2
Michiel: Nioh was een uitdagende en leuke Soulslike met eigen interessante elementen in de Sengoku-periode in Japan. Ook het vervolg, Nioh 2, geeft je weer een schitterende sfeer, een grote uitdaging en veel mogelijkheden. Je speelt niet meer met William, maar met de naamloze en stille Protagonist, en begint je avontuur vele jaren voor de blonde samoerai voet zet op het eiland. Waarom kan een naamloze strijder – man of vrouw met veel customization – zoveel belangrijke personages zoals Hideyoshi en Nobunaga ontmoeten en helpen in hun strijd tegen mens en Yokai? Omdat je zelf deels Yokai bent en zo een unieke kracht naar het strijdtoneel brengt.
De gameplay van Nioh 2 heeft die van zijn voorganger nog wat uitgediept. Naast je low stance, mid stance en high stance met al je wapens uit het origineel kan je nu ook met twee werpbijlen of een heuse flexibele zeis ten strijde trekken. Daarnaast is de grootste en leukste verandering dat je soms de zielen van verslagen Yokai krijgt, waarna je deze als speciale en soms zeer dodelijke aanvallen kan gebruiken. Hierdoor heb je nog meer mogelijkheden om je ideale build te maken, en krijg je wat extra variatie tijdens de gevechten. Jammer genoeg moet je nog steeds veel tijd in menu’s spenderen om alle Diablo-achtige loot te sorteren. Hoewel ik het nog niet uitgespeeld heb en het even aan de kant heb gezet om Final Fantasy VII: Remake te spelen, kijk ik er toch naar uit om het avontuur in Nioh 2 te voltooien.
Waar ben jij de voorbije week mee bezig geweest? Was er een videospel waardoor je je console of je pc-scherm niet kon verlaten of heb je met vrienden een leuk bordspel uitgeprobeerd? Laat het ons weten via Facebook, Twitter of Discord.
