Eind maart verscheen, vlak voor de tijdelijke sluiting van Diamond Comics, de hardcover van Event Leviathan. Met deze bundel stapt Brian Michael Bendis eindelijk eens flink op het gaspedaal bij Superman.
Schrijvers: Brian Michael Bendis,Marc Andreyko, Greg Rucka, Matt Fraction
Tekenaars: Alex Maleev, Yanick Paquette, Mike Perkins, Steve Lieber
Uitgever: DC Comics
Verschijningsdatum: 24 maart 2020
Laten we eerst even een klein jaar teruggaan. Bendis schrijft momenteel twee Supermanreeksen. In Man of Steel geeft hij Superman zelf vrij spel. In Action Comics geeft Bendis juist meer ruimte aan Clark Kent en in mindere mate aan het superheldengebeuren. Event Leviathan verwijst voor een deel naar gebeurtenissen uit Action Comics, al is parate kennis niet noodzakelijk om dit verhaal te volgen.
Enter Leviathan
Ook het DC-universum kent een behoorlijk aantal organisaties die zich bezighouden met spionage zoals A.R.G.U.S., Checkmate, Kobra en Spyral. Deze organisaties krijgen bezoek van een mysterieus figuur genaamd Leviathan.
Daarna wordt hun hele organisatie vernietigd en sterven de bazen een pijnlijke dood. De enige uitzondering is natuurlijk Amanda Waller die aan Leviathan weet te ontsnappen. Wie of wat is Leviathan? Om dat mysterie te ontrafelen, is sterreporter Lois Lane erin geslaagd om Batman, een aantal bekende detectives uit het DCU en de Justice League bij elkaar te roepen om te helpen.
Oude gewoontes
Het gros van deze bundel wordt getekend door Alex Maleev. De tekenaar is al sinds het einde van de jaren negentig een trouwe kompaan van Bendis. Zijn werk is erg sfeervol. Het straalt een soort retro chique uit en geeft deze comic een sixties vibe. Het past natuurlijk bij een verhaal vol spionage en intriges.
Het verhaal zelf begint goed. Je wordt als lezer al snel richting het puntje van je stoel geduwd. Er dient zich hier een nieuwe tegenstander van formaat aan. Het is ook iemand met een duidelijke agenda die veel weerklank vindt bij de mensen van nu: het verkondigen van de waarheid en het blootleggen van de achterliggende mechanismes die onze wereld laten functioneren.
Helaas valt de goddelijke kale hier in een van zijn oude valkuilen. Bij Marvel liet Bendis al regelmatig zien dat het opzetten van een mysterie aan hem is besteed. Je kunt de schrijver ook prijzen om het feit dat hij in ieder geval probeert om meer gewicht te geven aan zijn verhalen. Helaas loopt hij hier zichzelf voorbij en is het verhaal, vrij letterlijk wanneer je kijkt naar de afsluiter in deze bundel, voornamelijk een vertrekpunt voor andere reeksen. Er gebeurt vrij weinig.
Het begin was goed, het einde is teleurstellend.