Spawn #301 review: een wereldrecord rijker

Spawn 301 gaat over de viering van een heus wereldrecord en het inluiden van wederom een nieuwe richting voor het verhaal. Daarom word het eens tijd om deze comic van een van de stamvaders van Image Comics eens onder de loep te nemen.

Schrijver: Todd McFarlane
Tekenaar: Greg Capullo, Todd McFarlane, Clayton Craine, Jason Shawn Alexander
Uitgever: Image Comics
Verschijningsdatum: 8 oktober 2019

Todd McFarlane brak in de jaren tachtig als comicmaker door bij Marvel Comics. Hoewel hij indertijd ook graag voor DC Comics mocht tekenen, werd hij echt beroemd als tekenaar van Amazing Spider-Man. Tot de periode McFarlane werd door tekenaars trouw de lijn gevolgd die Steve Ditko en John Romita Sr twintig jaar eerder hadden uitgezet. De tekenaar brak hiermee en maakte Spider-Man spinachtiger. Dat uitte zich in grotere ogen, spannendere poses en het befaamde spaghettiweb. Het sprak de jonge lezers van toen erg aan en de verkoopcijfers sprongen omhoog. Met dank aan de genereuze royaltyregeling van Marvel werd Todd McFarlane miljonair.

In 1992 begon hij met enkele vakgenoten een nieuwe uitgeverij genaamd Image Comics en een nieuwe serie genaamd Spawn. Dit was een personage dat hij in de seventies als tiener had bedacht en voor zichzelf had gehouden. Het is het verhaal van de huurling Al Simmons. Hij viert successen als zware jongen van de Amerikaanse geheime dienst. Net wanneer Simmons vragen begint te stellen bij het morele gehalte van al deze operaties sterft hij op het slagveld. Simmons wordt wakker in de hel en sluit een deal met de Malebolgia, de duivel. In ruil voor zijn ziel stuurt deze hem naar de aarde om nog één keer zijn vrouw te zien.

Na 27 jaar zijn er 300 issues verschenen en met ingang van issue 301 heeft Spawn een record te pakken. Het is de langst lopende superheldentitel die niet word uitgegeven door Marvel of DC Comics.

Spawn en gebroken dromen

Een wereldrecord is leuk, maar het meest choquerende is hoe weinig er eigenlijk is veranderd. Spawn is nog steeds het middelpunt van een schaakspel tussen hemel en hel. Zijn vrouw is dood en vermoedelijk is dat ook de reden dat hij nu een serieuze poging gaat doen om wat spelers van dat bord te verwijderen. Dat gaat niet gebeuren want deze spelers zijn al sinds de eerste issue min of meer dezelfde personen.

Als je bekend bent met de carrière van McFarlane, dan is het bijna gênant om te zien hoe hij de grote cape van Batman en het idee van een symbiont (Wat! Je wist niet dat Venom zijn co-creatie is?) heeft geïntegreerd in Spawn.

Het verhaal is, ondanks de beloftes, al jarenlang min of meer hetzelfde. Het wachten is op het moment dat McFarlane het weer op zijn heupen krijgt en de boel omgooit. Er loopt nu zelfs een She-Spawn rond die verdacht veel lijkt op Angela. Echt, er verandert niets.

Wat dit issue (en deel 300) de moeite waard maakt, is het feit dat de meester toch nog een keer achter de tekentafel kruipt. Samen met Greg Capullo maakt hij enkele pagina’s die op grafisch vlak het beste zijn wat er momenteel in een superheldencomic wordt gepubliceerd. Zijn solopagina’s zijn minder spectaculair maar laten desondanks zien dat hij als artiest is gegroeid.

Het is jammer dat Todd McFarlane de serie niet meer wil tekenen. Dat was namelijk de enige reden om dit op te pikken. Na dit issue neemt Jason Shawn Alexander de honneurs weer waar.

Spawn is een comic die alleen uit ijdelheid wordt gepubliceerd. En omdat zijn schepper niet van ophouden weet.