Borderlands 3 review: no flames of the Firehawk

De meest hyped-up game is na ruim 6 jaar wachten terug met een nieuwe telg in de familie: Borderlands 3. Borderlands heeft nog altijd een hele grote following en daarom bracht de game ook vele hoge verwachtingen met zich mee. Maar overtreft het ook onze verwachtingen?

Na drie eerdere releases onder de titel Borderlands lag de lat enorm hoog bij iedereen die al wat uurtjes op de teller had. Na de epiek van de heldhaftige fan-favorite vijand, Handsome Jack, lag ook op dat vlak de lat hoog. Wie vervangt de gevaarlijke, invloedrijke, maar vooral knappe Jack?

Borderlands staat bekend om zijn vele easter eggs en gezonde portie humor. Het is ook altijd een game geweest die veel mensen aanspreekt qua diversiteit in hun aanpak van story characters. Ook zijn ze altijd heel toegankelijk en open geweest tegenover de LGBTQI+-community. Niet alleen compleet, maar ook woke. 
Toen ze in maart daarom op PAX de nieuwe titel bekend hebben gemaakt, werden heel veel fans heel erg blij en heb ik ook samen met vele anderen de dagen afgeteld tot de release.

Hoe het is ontstaan

Het verhaal van Borderlands begint bij de release op 20 oktober 2009. De vier Vault Hunters Lilith, Brick, Mordecai en Roland die op zoek gaan naar een Vault key en krijgen de hulp van een mysterieuze beschermengel.

Bij de lancering van Borderlands 2 in 2012 leerde je meer over de oude hunters maar was je in staat te spelen met nieuwe characters, namelijk Maya, Salvador, Zer0 en Axton (en DLC characters Gaige en Krieg). Zij vechten tegen de beruchte Handsome Jack die de Vault voor malafide redenen wil openen.

Daarnaast werden we in 2014 op Borderlands: The-Pre-Sequel getrakteerd. Dit speelt zich tussen de twee voorgaande games af. Hier werk je samen met Jack voor hij de stap naar de dark side zet. Je vindt via de nieuwe speelbare characters Athena, Fragtrap, Nisha en Wilhelm meer lore over de game. Je leert ook hoe Jack gaandeweg verandert en hoe het verhaal van Borderlands 2 uiteindelijk tot stand komt.

En natuurlijk mogen we Tales of the Borderlands van Telltale Games niet vergeten. Telltale Games werkte hier samen met Gearbox om meer personages te betrekken bij de storyline van Borderlands 3. Het zijn dan ook deze personages die het verhaal van Borderlands 3 verder kleuren, een niet onbelangrijk detail.

Als laatste is de DLC Commander Lilith and the fight for sanctuary gemaakt om de verhaallijn die zich enige jaren voor de tirannie van Tyreen en de Children of the Vault afspeelt, te laten zien.

Het verhaal nu

In Borderlands 3 start je als Vault Hunter bij Claptrap die jou naar jouw eerste missie leidt. Zo kom je in contact met Lilith, die jouw hulp echt nodig heeft. Jouw doel is namelijk om de Children of the Vault te stoppen.

In een gevecht tussen Lilith en Tyreen kom je erachter hoe sterk en gevaarlijk Tyreen wel niet is en dat ze ook nog eens de mogelijkheid heeft de “krachten” uit iemand te zuigen, wat onvermijdelijk ook gebeurt met Lilith. Zo blijft er van de legendarische Firehawk weinig over. Liliths Siren krachten worden haar namelijk ontnomen.

Ook ben je helaas te laat om een fragment van de Vault key te redden omdat de data van de key corrupt is en deze ook nog eens wordt gestolen door Tyreen. Je wendt je vervolgens tot de andere ex-Vault Hunters op je pad voor hulp om toch tot een oplossing te komen.

Zo helpen Zer0 en Maya je bijvoorbeeld verder in de quest line. Het is erg leuk om oude en vertrouwde gezichten terug te zien die je zelf honderden uren hebt gespeeld in de voorgaande game. Toch valt wel op hoe deze characters ietwat veranderd zijn, en hoe ze niet meer zo uniek als vroeger aanvoelen.

Het lijkt er vooral op dat  de characters zijn aangepast naar een jongere doelgroep met grappen die iets té cringy uit de hoek komen en eigenlijk niet echt bij de characters van weleer passen. Dat gaat ten koste van best wat diepgang in de story characters deze keer – superjammer!

Als we dan verder kijken naar de andere story characters zoals bijvoorbeeld Tyreen en Troy vind ik het ontzettend vervelend hoe ze als een streamer duo worden voorgesteld. “Like, follow and obey” komt heel kinderachtig over, alsof Gearbox opnieuw probeert wanhopig een jonger publiek te bereiken met Borderlands 3. Er wordt echt te hard geprobeerd een ‘coole’ game te presenteren.

Love it or hate it, niet iedereen zal zich wellicht hieraan storen. Al staat het wel schril in contrast met het eerdere Borderlands 2 dat sprankelde van authenticiteit. Waar de vergelijkbare game Rage 2 bijvoorbeeld dus echt een tekort aan diepgang qua verhaal heeft, gaat Borderlands 3 hier voor mij de mist in omdat de game deze “social media”-arc niet nodig had om populair te zijn.

Wat wel leuk is aan de social media-marketing van Borderlands 3 is dat je een Echocast kunt gebruiken in je Twitch-integratie als streamer die zowel de viewer als streamer beloont. Zo kun je als viewer de kans krijgen om een wapen uit de inventory van de streamer te claimen en als streamer ontvang je een piñata gevuld met geld. Heel nieuw en interactief. Goede meerwaarde voor de online community rond de game!

Maar hoe speelt het?

Hoewel het verhaal voor sommigen kan tegenvallen is de gameplay wel echt interessant. Er zijn enige nieuwe dingen toegevoegd zoals de shotgun blasts die vijanden echt achterover schiet. Jen kan zelfs over de grond sliden, omhoog springen en op voorwerpen klimmen. Iets wat voorheen ook niet kon.

De gameplay zelf is ook echt lekker vloeiend. Eindelijk nog eens het gevoel een afgewerkt product in handen te hebben! We zijn inmiddels bijna gewend dat games de markt betreden vol bugs en patches, maar hier speelt het lekker vanaf het moment dat je de game start.

Ook simpele tweaks zoals het openen van een lootbox waar je voorheen nogmaals op een knopje moest drukken om daadwerkelijk de ammo op te pakken. Deze inhoud gaat nu automatisch naar jouw inventory. Het zijn exact deze kleine tweaks die de game dus zo goed laten werken.

Als we naar de manier van spelen zelf kijken, laat de game mij enorm denken aan de OG Borderlands. De sfeer leunt niet zozeer bij de latere voorgangers aan maar voelt integendeel echt meer gebaseerd op de eerste game. Leuk dat ze daarop terug vallen, gezien de Pre-Sequel weer heel sterk naar Borderlands 2 neigde. Helaas maakt dit de game wel iets saaier. De grind is veel sterker aanwezig en voelt zelfs een beetje langdradig aan. Net als het gevoel bij de eerste game dus.

De moeilijkheidsgraad is daarentegen wel erg uitdagend. Het zijn nu echt enorme mobs waar je constant een weg doorheen moet vechten om tot de volgende missie te komen. Het speelt zich wel in andere locaties af, maar het blijft steeds komen. Ze spawnen meer en ze hebben sterkere shields die steeds worden geboost en heel snel terug rechargen. Dus de uitdaging is zeker aanwezig.

Kluizenaars, maar anders

Je hebt in Borderlands 3 momenteel de keuze uit 4 speelbare characters.

FL4K de beastmaster is een robot die je aan Zer0 laat denken. Hij is ook meteen de fan favorite van social media. FL4K heeft namelijk een eigen huisdier dat hem overal volgt. Dit dier heeft natuurlijk ook extra krachten en komt echt heel handig van pas omdat hij je ook nog kan reviven. Je kunt kiezen uit een Spiderant, Skagg en een Jabber. Je kunt je skilltree aanpassen naar elemental damage via jouw pet. Daarbij leg je de focus op respectievelijk damage, healing of elemental damage. Er is ook een optie om Rakk te laten aanvallen.

Mijn ervaring met FL4K is dat het handig is dat je een pet bij de hand hebt die je in jouw action skill op hordes vijanden kunt afsturen terwijl je zelf ook blijft schieten op ze. De cooldown is wel vrij laag in het begin. Zelf koos ik ervoor health regeneration een prio te maken en ook de revive skill toe te voegen aan mijn pet. Dit maakt het spelen in de vroegere levels wel makkelijker.

De tweede is Amara. Deze siren class wordt altijd veel gespeeld, zoals Maya en Lilith. Amara is op zich qua ability vergelijkbaar met Maya. Lilith had een Phasewalk waar ze onzichtbaar enige tijd vooruit kon rennen. Maya heeft echter een Phaselock, waar ze een enemy in een bubbel lockt en zo het afhandelen van een kill een stuk makkelijker wordt. Amara heeft ook zo’n ability.

Je kunt een onzichtbare hand om een vijand heen laten wikkelen zodat deze ook vast blijft hangen. Daarna kun je deze snel afschieten door een paar mooie critical headshots te maken. De vuist blijft ook een beetje een thema en kunt meerdere skillpoints toewijden aan de vuist. Verder is het vrij standaard: je kunt voor damage gaan, voor een melee build, voor elemental damage maar het hangt af van jouw speelstijl hoe je deze punten toewijst.

Zane is de derde optie. Hij is een semi-gepensioneerde hitman die heel handig is met technologie. Je kunt uit 3 action skills kiezen en er 2 tegelijk gebruiken, namelijk een drone die schade aanricht bij vijanden op zijn pad of hij kan zichzelf klonen en zo schiet zijn kloon verder op vijanden. Iets wat Zer0 ook al deed, echter was zijn ability alleen een afleiding. Dan is er nog de optie een barrière als action skill te nemen.

Als je bij Zane voor de clone of drone kiest, kun je punten inzetten op afleiding zodat je zelf meer damage doet. Wat ook heel handig is, is de skill om je kloon te vernietigen als je zelf in second wind-mode bent, om jezelf te reviven. Je offert je kloon dus op voor jezelf.

Zijn barrière skill oftewel een extra shield kan voor extra shield zorgen en de damage die hij zo krijgt, weer tot healing wordt omgetoverd. Lekker handig dus.

Last but not least is Moze, de soldaat die voor het leger van Vladof heeft gestreden. De eerste indruk die je krijgt als je haar ziet in haar action skill mode is, goh, dat is Dva van Overwatch! Ze beschikt namelijk over een grote mecha waar ze in kan klimmen. Je kunt dan wel kiezen of je een grenade launcher wilt, minigun of een railgun. Verder heb je ook nog passive abilities die extra damage kunnen bieden.

Verder is haar skilltree vrij basic. Je kunt voornamelijk een echte tank worden met Moze. Ze is echter wel heel speelbaar als je alleen speelt en kan flink wat schade aanrichten. Ook zij heeft een optie 2 action skills in te zetten in plaats van slechts één.

Voor ieder wat schiets

Net als voorgaande games is de keuze echt ongelimiteerd. En als ik zeg ongelimiteerd, dan meen ik dat ook. Er zijn namelijk miljoenen opties. Er zijn weer pistols, shotguns, rocket launchers, you name it. Het is echt onmogelijk niet te slagen om een perfecte wapen combinatie te vinden voor jouw build.

Persoonlijk vind ik de Atlas-wapens heel sterk maar voor iedere build is er iets. Vooral in het begin zijn snipers superhandig, omdat je vanaf een afstand veel damage kan doen op erg sterke enemies. Soms moet je namelijk echt focus leggen op de zwakke punten van een vijand en die zitten vaak natuurlijk op vervelende plekjes. Iets waar een sniper wel mee kan werken.

Wat leuk is aan de game is dat je wapens kunt aanpassen door middel van weapon skills en je er zelfs trinkets aan kunt hangen. Deze kun je kopen met Eridium, die je vindt tijdens looten of je vindt ze gewoon tijdens het questen zelf.

Ook blijft de humor wel nog zichtbaar in game, omdat de bekende rode teksten er nog altijd bij staan. En ook krijg je nog altijd een wapen van Moxxi als je genoeg getipt hebt.

 Je bent zelf een baas

Er zijn best een aantal bosses die met de main storyline te maken hebben. Ook heb je nog een stuk of 5 side mission bosses. Geen van de bosses zijn momenteel echt vergelijkbaar met de eerdere zoals Master Gee, Voracidous, de Ancient Dragons of Destruction, etc. Daarbij zou ik het geluid iets zachter zetten, ze schreeuwen enorm veel.

Zelf vind ik een aantal van deze bosses erg repetitief in hun mechanics. Ze hebben vrijwel allemaal een schild opstaan dat steeds weer recharge terug krijgt. Daarbovenop moet je je altijd richten op de critical spots in bijvoorbeeld de rug, het hoofd, de nek. Ook spawnen er weer andere vijanden bij die, wanneer je in second wind belandt, ervoor zorgen dat je weer verder kunt wanneer je er eentje neer krijgt. Eat, Shoot, Break, Repeat.

En dan heb je nog de gevechten met rare wezens en guardians, net zoals je de Guardian van Borderlands 2 ook hebt moeten verslaan. De eindbaas ga ik verder niet verklappen, al viel de grind daar iets te hard op. Veel schieten en hopen dat je het overleeft.

Kortom

Ik mis Borderlands 2. Laten we eerlijk zijn, Gearbox heeft heel veel tijd gekregen van zijn trouwe fans en ik mis echt de sfeer van de voorgaande games. Waar de Pre-Sequel weer wat verhaal miste, was de game leuker speelbaar. De innovatie van weleer lijkt nu te ontbreken.

Daarbij had men voorheen de leukste, grappigste voice lines en stak er meer verhaal achter een persoon. Nu ontmoet je nieuwe mensen die vervolgens naar de achtergrond verdwijnen. Het zijn misschien kleine dingetjes maar het zijn net deze elementen die bijdragen aan de charme van de voorgangers. En het is een lange grind die veel PG vriendelijker is geworden dan voorheen. Alleen mis ik de reden ervoor een beetje.

Verder had ik echt gehoopt dat de vervanger van Handsome Jack ons bang zou maken nadat ik de trailer had gezien. Ik dacht een siren vijand, dit gaat écht een goeie worden! Helaas denk ik daar nu anders over.

Nu maakt het de game niet minder speelbaar voor de gemiddelde gamer. Het blijft een mooie game die zeker met nieuwe DLCs weer uren speelplezier zal bezorgen aan vele fans maar er zaten toch wel een paar afknappers in.