Geweerschoten, sirenes, ontploffingen, mechanisch gehuil… Het verlaten van een grote stand is een beetje uitkijken naar rust voor de oren. Niets is minder waar. De overbevolkte gangen van E3 vormen hun eigen podium voor een weliswaar ongedefinieerd maar even oorverdovend rumoer. Rust vind je op hier maar op twee plaatsen: bij de indie–ontwikkelaars en buiten. Op ons artikel over downtown LA gaan jullie nog wat moeten wachten. De E3 indies die ons het meest verrast hebben, daar lees je hier alles over.
Spiritfarer
De eerste stand waar ik even de tijd vergat, was die van Spiritfarer. In dit gezellige managementspel ben jij de verantwoordelijke van een schip die overledenen moet begeleiden naar het hiernamaals. Soms willen ze gewoon nog niet, soms moeten ze nog wat afwerken alvorens met een gerust hart te kunnen vertrekken. Het spel ademt sereniteit, duidelijk beïnvloed door de klassieker van Hayao Myazaki, Spirited Away. Met handgetekende en met liefde geanimeerde personages neemt Spiritfarer je mee op een tocht om te leren loslaten, zelfs in de 15 minuten durende demo. Vlak voor het einde kreeg ik nog een krop in de keel toen ik ontdekte dat je je bootgezellen ook gewoon een knuffel kan geven, omdat dat soms het enige is dat echt nodig is.
Cris Tales
Wat later diezelfde dag herbron ik op de stand van uitgever Modus Games. In eerste instantie om Degrees of Separation te spelen (meer hierover wat verder) maar ik liet me als een cartoonfiguur bij het ruiken van taart meenemen door de beelden van Cris Tales. Ook deze game puilt over van charme, maar de passie overstijgt mogelijks het talent van het duo achter deze verborgen parel. Het Colombiaanse duo kent zijn klassiekers in het RPG-genre en weet ook exact wat ze als veteranen zouden willen. Hun droomspel draait daarom volledig rond tijdsmanipulatie. Ten allen tijde zie je het verleden, het heden én de toekomst in beeld. Je bent ook zo vrij om items door deze barrières te halen, of je getrouwe kikkercompagnon door de tijd heen te sturen. De korte introductie bevatte al een geduchte puzzel, en toen deden ze de combat uit te doeken.
Ook hier kan je de tijd manipuleren, wat voor stevig gevorderde combo’s kan zorgen. Zo kan je een soldaat verjongen naar een tijd waar hij nog met een schild vocht. Val dat schild aan met water – en de juiste timing voor een critical hit – en het zal ‘nat’ als status krijgen. Stuur die kerel naar de toekomst en dat schild is volledig weggeroest, naast het feit dat hij ook stokoud is geworden. Flashy, doordacht en veeleisend: perfect.
Degrees of Separation
Ik kon nog maar net bekomen van CrisTales of ik mocht meteen Degrees of Separation testen. Niet aanschuiven én in een rustige omgeving. Wat is dit, Gamescom? Maar dus, deze sympathieke puzzelgame draait rond temperatuur en onbereikbare liefde. Het duurt even voor beide personages samen in beeld komen. Een korte maar afzonderlijke tutorial leidt je door de basismechanieken en subtiliteiten van het spel wanneer het kwik onder of boven nul staat. De naamloze prins kan op water staan en kan rotsblokken vergroten door ze als een sneeuwbal van de klif te duwen. Onze naamloze prinses kan daarentegen onder water gaan en de natuur rond zich laten leven voor een veilige doorgang. Het levert mooie taferelen op, al zijn de houterige animaties wat een domper op de feestvreugde. Het puzzelwerk was voorlopig niet veel beter maar leek beloftevol voor de toekomst. Lichtjes ontgoocheld lonk ik tijdens de demo naar de privébooth ernaast waar ze Ary and the Secret of Season aan het spelen waren. Een Zelda-like die ik niet onder handen heb kunnen nemen helaas.
Psychonauts 2
Na een snel dipje in en uit de zee van tumult, zit ik in een knus zaaltje met een twintigtal andere bezoekers te wachten op de start van de Psychonauts 2-demo. Het vervolg op deze platform slash avontuur-klassieker is nog nooit zo dichtbij geweest, dus kon ik ook niet wachten om de geboekte vooruitgang van dichterbij te bekijken. Je mag uitademen: het ziet er geweldig uit. De knotsgekke omgevingen in de welbekende stijl zijn nog steeds present, net als de uitstekende dialogen vol tong-in-cheek humor. Psychonauts 2 volgt ook meteen het verhaal van zijn voorganger op. Het eerste level dompelt ons meteen onder in het brein van Dr. Loboto, of liever een construct voor zijn onderbewustzijn, om zo te achterhalen wie de opdracht gaf om Truman te kidnappen.
Het enige wat we deze demo misschien kunnen verwijten, is een gebrek aan vernieuwing en frisheid. Want hoe grappig de demo ook is, we zien eigenlijk dezelfde powers als in de eerste Psychonauts. Ze worden zelfs op identieke manier ingezet: hier en daar een decorelement opzijschuiven en wat vijanden in de pan hakken. Laat het geen domper op de feestvreugde zijn: we zagen hier uiteraard maar het eerste level van de game.
Hollow Knight: Silksong
Dat onze redactie diehard Hollow Knights-fans bevat, mag ondertussen niet meer verbazen. Toen dus bleek dat de de zo-groot-geworden-DLC-dat-het-een-standalone-game-wordt opvolger speelbaar was op de stand van Nintendo, moest ik het vasthebben. In Silksong krijgen we eindelijk meer informatie over Hornet, één van de minst tragische maar meest interessante protagonisten uit Hollow Knight. Wat, waar, waarom en wanneer? Op basis van deze demo heb ik er nog geen flauw idee van. Hoe, dat kan ik wel beantwoorden. Bliksemsnel en behendig, exact zoals Hornet is.
Je kan nu sprinten, een extra dash toevoegen aan die sprongen met aanlopen, werpsterren gooien en verwoestende speciale aanvallen uitvoeren. Zelfs haar gewone loopanimatie is een pak sneller dan die van de Knight. Alllemaal goed en wel tijdens de nog steeds gepeperde gevechten, maar de stukjes platforming die niet kunnen ontbreken in een goede metroidvania zijn hierdoor een pak moeilijker. De timing is strakker, en ook al kan Hornet zich nu optrekken aan randen, moet je niet al te veel fouten maken. Kortom, moeilijker en beter dan Hollow Knight. Het zal helaas wel nog lang kin kloppen worden. Er is nog geen datum gekend en deze demo had als troetelnaam “0.0.37a”, wat betekent dat Team Cherry allesbehalve klaar is.
Zo, dat was ons rondje E3 indies. Iets minder bombastisch maar daarom niet minder meeslepend. Ik kijk alleszins ontzettend hard uit naar Cris Tales en Spiritfarer. De artistieke stijl heeft mij daar volledig overtuigd. Kijken jullie uit naar een game? Of hebben jullie weet van een andere E3-indie die we zeker in de gaten moeten houden? Laat het ons dan zeker weten in de comments of via sociale media, we zijn benieuwd!