Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

Cyberpunk 2077 E3 eerste indruk: de heilige graal

Cyberpunk 2077. De man, de mythe, de internetkoning. Na toevoeging van ene Keanu Reeves ontbreekt het spel quasi niets meer om de grootste hypemachine van 2020 te worden. Het heeft een open wereld, diepgaande verhalen, tonnen dialogen… en toch heeft het zich nog amper laten zien. Collega Yves en ikzelf gingen op E3 in de rij staan om het fenomeen in al zijn glorie te aanschouwen. Althans toen we niet meer als hangjongeren beschouwd werden en ook werkelijk in de felbevochten wachtrij konden staan.

Na een paar potjes Mario Kart in de wachtrij mogen we eindelijk binnen. Niet om te spelen helaas, het is alweer hands-off te doen. Daarvoor zullen we zoals iedereen tot de release moeten wachten waarschijnlijk. De demo start met V, de codenaam van het hoofdpersonage, terwijl hij aanschuift bij de lokale misdaadbende Voodoo Boys. Hij zoekt contact met iemand – al weten we niet waarom – en deze jongens kunnen hierbij helpen.

© CD Projekt RED, Warner Bros.

Voor wat, hoort wat natuurlijk, en de dialogen escaleren al gauw als V’s pols wordt gegrepen om aan te sluiten op het netwerk van de bende. Want voor de tijd dat je fysiek aangesloten bent en de data overschrijft, ligt jouw lot volledig in de handen van wie de computer bestuurt op dat moment. Een moeilijke keuze, en eentje die je ook meteen moet nemen. Want het gesprek wacht niet op jouw input, en als het dat moet doen, laten de personages dat ook wel merken. De immersie is compleet met dit soort organische reacties.

Het gesprek wacht niet op jouw input, en als het dat moet doen, laten de personages dat ook wel merken.

De missie is alleszins simpel: ga naar het lokale winkelcentrum en vind er de onderschepte kamyonet (sic) om te achterhalen wat er precies zo waardevol aan is. Een ongemakkelijke wandeling naar buiten later (de Voodoo Boys zien er niet bepaald vriendelijk uit) sta je naast een brommer, klaar om Paradise City in te trekken. Er is net nog even tijd om het gesprek van twee leden te onderscheppen, in real-time handig vertaald doordat we toegang hebben tot het netwerk van de Boys. Er is een zij-ingang aan het winkelcentrum als we subtiel te werk willen gaan. We springen op de brommer, zetten loeiharde synthwave op, en zoeven door de verwoeste straten van Paradise City. Het is verre van het plaatje dat de in-game reclame adverteert, het is absoluut het plaatje als open wereld zonder laadtijden met het creatief genie van CD Projekt.

© CD Projekt RED, Warner Bros.

Wat volgt is een afwisseling tussen twee builds van V. ManV is uitgedost met verrukkelijke stealth- en hackimplantaten terwijl zijn tegenhanger FemV dan weer alle technologie op de spierballen richt. Toch betekenen de builds op zich slechts welke optie je ter beschikking hebt. Je móét niet hacken omdat je dat kan en je hóéft er ook niet in te vliegen omdat je 20+ in kracht hebt gestoken. FemV kan wel een turret van zijn voetstuk afrukken en er iedereen mee doorzeven, wat het een inherent betere keuze maakt.

De skills waarin je punten kan steken en de vaardigheden die je kan vrijspelen, zijn wellicht zo getrouw mogelijk aan de originele tabletop RPG. In de praktijk doet dat, samen met het leveldesign, wel heel veel denken aan de Deus Ex-serie. Niet dat de augment-minnende existentiële crisis met goddelijke inspiratie getroffen werd, maar het is ook geen revolutie die CD Projekt hier neerpent. Het is allemaal wel in first person, dus dat is ietwat anders. De gevechten zijn desalniettemin zeer vlot en verrassend brutaal, al doet de AI in deze demo soms domme dingen.

© CD Projekt RED, Warner Bros.

Het doet wel heel veel denken aan de Deus Ex-serie.

Tussen het knallen door kunnen we ook wat melee finishers plaatsen of met onze laser-USB-kabel wat ledematen doen vliegen. Wanneer het dan met ManV even afkoelt, vervalt de brutaliteit echter niet. Een sparring robot hacken die hierna meteen een kop verlost van zijn lichaam met een rechtse hoek is allesbehalve fraai, maar wel leuk. Allemaal optioneel natuurlijk, mochten er nog good guys bestaan in deze wereld.

© CD Projekt RED, Warner Bros.

De spanning van die eerste dialoog alleen al hint naar de moreel grijze zone die The Witcher 3 zo geniaal bewandelde.

Onze escapade eindigt met een baasgevecht, of toch de start ervan. Want hij hackt V meteen, een geldig excuus om de demo te beëindigen en nog eens de release datum te herhalen (dat is 16 april 2020). We krijgen geen leren vest en staan zo goed als meteen weer in de helse hallen van E3. Was Cyberpunk nu al die hype waard? Absoluut.

The Witcher 3 was een topgame, maar ook dat was in zijn mechanieken niet bijster origineel noch goed uitgewerkt. De gevechten was maar zo-zo, en handvol Signs die je kon gebruiken waren ook geen JRPG-niveau toverspreuken maar toch werkte het. Allemaal dankzij een tot in de puntjes uitgewerkte wereld en de karrenvracht meesterlijk geschreven dialogen die de wereld zo fantastisch maakte.

© CD Projekt RED, Warner Bros.

Cyberpunk 2077 slaat volgens mij datzelfde pad in. Ja, het ziet en speelt als Deus Ex meets generic FPS, maar het erfgoed van de originele RPG en de dialogen die CD Projekt hiervoor schrijft, gaan voor alweer een kaskraker zorgen. De spanning van die eerste dialoog alleen al hint naar de moreel grijze zone die The Witcher 3 zo geniaal bewandelde. Dat het bovendien nog eens de Baba Yaga himself bevat, is gewoon de kers op de taart. Wij kunnen niet wachten tot april volgende jaar; moge de crunch time deze keer wat beter meevallen…

Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels