Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

Jump Force

Jump Force review: vele kleintjes maken een… chaos?

Wat als ik je vertelde dat al je favoriete personages in een brawler gestoken zijn, waar ze het met vuist, zwaard en bliksembollen tegen mekaar opnemen? Nee, ik heb het niet over Super Smash Bros. Ultimate. En niet over Injustice, of Marvel vs. Capcom. Nee, ik heb het over de game waar je inner weeb enkele jaren geleden enkel over kon dromen. Luffy, Naruto en Goku die het tegen mekaar opnemen? Met een laagje Ichigo en Jojo on top? Ja, kijk, als je onze aandacht al had, dan had je nu onze interesse. En laat het net dat zijn wat Jump Force belooft. Een epische brawler die naar aanleiding van de 50ste verjaardag van het Shōnen Jump-magazine zijn meest iconische personages het laat opnemen tegen elkaar.

[accordions] [accordion title=”Jump Force” load=”hide”]Ontwikkelaar: Spike Chunsoft
Uitgever: Bandai Namco Entertainment
Platform: PlayStation 4, pc, Xbox One
Aantal spelers: 1-2
Release: 15 februari 2019

Reviewcopy op PS4 Pro bekomen via uitgever.[/accordion] [/accordions]

Jump Force smijt zich op als de ultieme cross-over game. Op zich is dat niets nieuws in het brede game-landschap. Zo neemt Megaman het geregeld op tegen Sonic, Sub-Zero tegen Superman, maar vind je ook Geralt lustig aan het Monster Hunten in de New World. De waarheid is simpel. We houden gewoon van collabs. En geen beter excuus voor een collab event dan de verjaardag van het medium waar de franchises op zijn groot geworden. Net zoals Infinity War onlosmakelijk verbonden is met de Marvel comics, is Jump Force onlosmakelijk verbonden met Shōnen Jump-magazine.

Jump Force Deku

De meest iconische manga’s en bijgevolg animeseries zijn daar geboren. Het was de katalysator van de anime cultuur zoals we die nu niet alleen in Japan, maar ook in het Westen kennen. Het succes van kleppers zoals Dragonball, Naruto en One Piece is niet te negeren. Het is dan ook maar passend dat deze bijdrage eindelijk erkend wordt door een game als Jump Force, die ode wil brengen aan deze 50-jarige geschiedenis. Het nadeel? Jump Force maakt het ons oprecht moeilijk om de game echt te beminnen zoals we willen.

Jump Force

Wat bedoel ik daarmee? Het komt door de manier waarop Jump Force is vormgegeven. Dat is volledig gebeurd volgens de formule van Dragonball Xenoverse. Dat brengt voor-en nadelen met zich mee. De Xenoverse-formule was er eentje die werkte, maar ook bepaalde bezorgdheden met zich meebracht. Jump Force kan het ook erg slecht verbergen dat het volledig op deze game gebouwd is. Voor spelers die Xenoverse veel gespeeld hebben, voelt het erg vertrouwd aan. Soms zelfs te vertrouwd. De overworld, het combat systeem, alles voelt aan alsof er behoorlijk wat recyclagekrachten ingeslopen zijn. Wat perfect te verdedigen valt, maar het is zonde voor een game die ode brengt aan 50 jaar manga-geschiedenis.

Daarbovenop staat het feit dat het Shonen-universum vormgeeft aan enkele zeer unieke art-styles. Zo is One Piece artistiek helemaal anders dan zeg maar de bloedserieuze Rurouni Kenshin-vormgeving. Jump Force poogt dus al deze leefwerelden samen te brengen in één wereld. Een enorme opdracht voor de designers van dit spel, ongetwijfeld. Maar zoals altijd zijn ook zij gelimiteerd. In het vinden van de perfecte tussenwereld voor elk personage hebben ze een visuele stijl gecreëerd die voor ieder personage aanvoelt alsof ze er niet thuishoren. Alsof ze rare bezoekers zijn in een wereld die ze niet kennen. Bovendien gebeuren er met de kleurpaletten die we gewend zijn van de personages erg rare dingen. Het haar van Vegeta is bijvoorbeeld een soort dongergroen in plaats van het pekzwarte dat we van hem gewend zijn. Voor sommige fans grenst dit aan de blasfemie, daar kan je vanop aan.

Jump Force
Ma eih.

Het is deze uncanny valley die erg destabiliserend werkt. De grafische stijl is 50 soorten grijs in werelden waar we enkel extreem wit of zwart kenden. Dat is behoorlijk hard wennen. Voor sommigen zelfs afstotend. One size fits all, but fits none in the end. Een waarheid als een Miltank.

Het is ook in deze éénheid dat Jump Force zich geregeld lijkt te verslikken. De tergend lange laadtijden zijn een jammerlijk gevolg van een engine die weliswaar leuk om te spelen is, maar een verdomde kloefer van jewelste. De gevechten zijn heerlijk chaotisch en episch, maar bij Jiraiya, het duurt bijna letterlijk een eeuwigheid om het spel te laden. Je bent letterlijk langer in de laadschermen aanwezig dan dat je zelfs de game daadwerkelijk speelt. Zelfs bij het wisselen tussen triviale menu-schermen zit je vast in minuten durende laadtijd-limbo. Een bijna onvergeeflijke fout. Nu, het geeft je ook de tijd om tijdens het laden een perfecte Duvel uit te schenken. Dat dan weer wel.

Jump Force

Helaas, er komt geen einde aan de zorgen rond Jump Force. Wanneer je lokaal speelt tegen een andere vermaledijde ziel, dan lijkt het alsof er niet is stilgestaan bij het feit dat je met twee aan het spelen bent. De camera maakt ongeloolijke rare sprongen tussen het achteraanzicht van beide personages en er gebeurt zoveel chaos op je scherm dat je Hollow noch Saiyan-staart kan knopen aan het epileptisch beeld dat over je retina’s vlamt. Als je het dan vergelijkt met best-in-class Dragonball FighterZ, wens je je al snel terug in de aangename over-the-top-epiek van die game.

Het zijn allemaal zaken die het knap lastig maken om Jump Force zelfs een leuke game te vinden. De kracht van Jump Force zit duidelijk niet in de technische kant van de zaken. Nee, deze kracht zit verscholen in de opgebouwde liefde die we in het diepste van ons wezen hebben voor de werelden uit het Shonen Jump-universum. Je wil gewoon met je favoriete personages, moves en skins de ander aan gort meppen op de meest iconische manier die je kan. En je geniet ervan, oprecht. Net zoals we de liefde van ons leven hun onvolmaaktheden kunnen vergeven, lijkt dat ook mogelijk voor een game als Jump Force. Ik ben niet de enige die kippenvel krijgt als Rukia uit Bleach haar bankai op je loslaat.

Het is jammer dat “de collab der collabs” Jump Force zich zo vergrijpt aan iets wat niet anders te benoemen is dan technische luiheid. Er is echt geen ander woord voor. Mijn hart bloedt, want deze franchises, dit event had mooier kunnen zijn. Wat had er gebeurd als de game niet zo snel in de markt was geduwd, maar de nodige tijd en aandacht had gekregen, om niet zomaar een reskin te zijn. Om niet zomaar aan te voelen als een recyclageproduct van een bestaande game. Maar iets meer. Iets wat ons zou verbonden hebben in onze liefde voor het Shōnen Jump-universum. Nu? Nu is alles wat ons bindt onze frustratie. Verdomme toch.

[button link=’https://partner.bol.com/click/click?p=1&t=url&s=38389&f=TXL&url=https%3A%2F%2Fwww.bol.com%2Fnl%2Fp%2Fjump-force-ps4%2F9200000099925308%2F&name=Jump%20Force%20PS4′ size=”small” target=”new” text_color=”#ffffff ” color=”#36c”]Jump Force bij bol.com[/button]

Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels