Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

Obra Dinn 2

Geekster Speelt #35: Return of the Obra Dinn en Rogue Legacy

Dag beste Geeksters! In Geekster Speelt gaan we kort in op het spel waarmee we ons de laatste veertien dagen mee bezig gehouden hebben. Soms is dat een grote release, soms is dat een kleintje dat misschien tussen de mazen van het net is geglipt, of een spel dat al jaren geleden is uitgekomen. Een videospel, een bordspel of nog iets anders: het kan allemaal. De voorbije weken kon het volgende ons boeien:

Return of the Obra Dinn

Michiel: Lucas Pope, het genie achter bureaucratische simulator Papers, Please, kwam onlangs met een heel nieuw spel: Return of the Obra Dinn. Het is een van de beste puzzelspellen die ik ooit gespeeld heb. Ook hier gaat het over bureaucratie in een heel speciale setting. Je bent immers een inspecteur van een verzekeringsmaatschappij en moet in het begin van de 18e eeuw nagaan hoe het vergaan is met alle bemaningsleden van het schip de Obra Dinn, dat na verdwenen te zijn opeens terug in de haven verschenen is, zonder ook maar een levende ziel aan boord. Enkel met je gezond verstand en een magisch kompas moet je te weten komen welke van de 60 namen bij welk bemanningslid of welke passagier past, en wat hun uiteindelijke lot geworden is. Magisch kompas? Het unieke aan dit spel is nu eenmaal dat je bij elk lijk dat je vindt, het moment van overlijden kan herleven in een beklijvend stilstaand ogenblik, met ook nog vooraf alle geluiden (dialogen, de natuur, objecten …) die op dat moment te horen waren. Daarbij ben je telkens gelimiteerd tot een bepaald stukje van het schip, maar kan je vaak wel over andere personages ook zaken leren.

Obra Dinn 1

In het begin van het spel is het heel eenvoudig: er wordt een muiter neergeschoten door de kapitein. Een paar lijken verder echter, en je zal opeens grote ogen trekken en beseffen dat het schip wel veel meer ongeluk heeft gebracht aan de bemanning en passagiers dan je eerst dacht. Wat er gebeurd is met de meeste mensen is meestal eenvoudig om te vinden, maar om een naam of functie aan elke persoon te binden, zal je je logisch deductievermogen moeten gebruiken. Heel soms hoor je een naam, maar voor de rest moet je je baseren op de uniformen, de accenten, de bezittingen, de taken die ze aan het uitvoeren zijn, met wie ze omgaan, een paar schetsen van het leven aan zee… Sommige lijken kan je ook maar Inception-gewijs vinden in de laatste momenten van andere scheepsgangers. Telkens je bij drie personages tegelijkertijd zowel de identiteit als het lot correct hebt, wordt dit bevestigd. Hierdoor kan je niet willekeurig elke naam proberen. Wanneer je een moeilijk vraagstuk oplost, zal je dan ook een bijzonder tevreden gevoel hebben. Ten slotte nog een woordje over de vormgeving: de graphics zijn gebaseerd op die van heel oude computers en geven heel het spel een unieke sfeer, en de voice acting is schitterend gedaan, met telkens voice actors van de juiste nationaliteit per personage (wat je soms nodig hebt om een identiteit te vinden). Laat je niet spoilen, en probeer het gewoon. Alweer een dikke aanrader!

Rogue Legacy

Yves: Naar goede gewoonte zet ik mijn traditie verder door jaren later games te spelen die iedereen toen goed vond. Zo ben ik nu (opnieuw) Rogue Legacy uit 2013 aan het spelen. En wat een game toch. Het doel van deze game is om een randomly generated dungeon te verkennen en een baas te verslaan in elk van de vier unieke omgevingen om dan de uiteindelijke eindbaas te trotseren. Telkens je doodgaat, krijg je dus een nieuwe dungeon layout voorgeschoteld, of je kan ervoor kiezen om dezelfde opnieuw te spelen maar dan met de penalty van minder goud te verzamelen. Dat goud heb je wel broodnodig om de nodige upgrades te kunnen kopen voor je personage. Dat personage houdt alle verzamelde upgrades en equipment maar wordt telkens opgevolgd door een erfgenaam die je kan kiezen uit drie verschillende opties. Iedere erfgenaam heeft verschillende karakteristieken die deze uniek maken. Zo heb je personages die zwak zijn van gestel maar veel damage uitdelen. Of ze zijn kleurenblind waardoor je deze sessie alles in zwart-wit ziet. Zo zijn er heel wat mogelijkheden. Het zorgt iedere run wel voor een plezante afwisseling.

rogue legacy

Ik ben sowieso al fan van games waar je moet grinden (het is mijn eigen unieke karaktertrek, zeg maar) om uren later die ene ogenschijnlijk onoverkomelijke uitdaging met de vingers in de neus te overwinnen. Of toch ongeveer zoiets. Want de vier bazen zijn zelf met een personage aan level 90 (wat ik nu heb) nog steeds niet van de poes. Want naast de nodige stats heb je in deze game nog steeds keiharde platforms skills nodig. Om nog maar te zwijgen van de bullet hell die de bazen op je loslaten. Heerlijk. De game is trouwens onlangs verschenen op Switch. Mocht je het nog niet op een ander platform hebben, dan is het zeker een must-buy.

Geekster

Waar ben jij de voorbije week mee bezig geweest? Was er een videospel waardoor je je console of je pc-scherm niet kon verlaten of heb je met vrienden een leuk bordspel uitgeprobeerd? Laat het ons weten via Facebook, Twitter of Discord.

Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels