Iene Miene Mutte, tien pond grutte, tien pond kaas en ga zo maar verder, je weet hoe het gaat. Maar hoe kan je nu een boek maken gebaseerd op een kinderrijmpje? Wel, Arlidge deed het. En hoe…
Hoe een spel een moord wordt
Iene Miene Mutte. Een titel die veel zegt maar toch ook niet. Het hele verhaal draait rond het ziekelijke spel van een seriemoordenaar. Hij sluit twee mensen op in één ruimte samen met pistool geladen met één kogel. Voedsel noch water was aanwezig. Verder zijn de instructies heel simpel: dood de ander en blijf leven.
Het hoofdpersonage Helen Grace wordt opgezadeld met de taak om het mysterie te ontrafelen. Een heuse uitdaging omdat de daad zo precies is uitgedacht, alsof er jaren van voorbereiding aan voorafging. Niks hangt samen, er is geen rode draad in de slachtoffers en het motief en verband lijkt ver zoek. De overlevers zijn zo verward en gebroken van schuldgevoel dat ze zelden nuttige informatie kunnen geven aan Helen. Hoe en of Helen deze zaak kan kraken is nog maar de vraag. Want de doden volgen elkaar in sneltempo op..
WAUW
Wauw. Meer kan ik niet zeggen. Ik weet zelfs niet meer wat te zeggen. Nee, da’s ook niet waar maar you get the point. Het is nu exact 48 uur geleden dat ik het boek uit heb en het blijft gewoon door mijn hoofd spoken. Vanaf de eerste pagina tot de laatste houdt het verhaal me vast en is de spanning constant op 80%. Lager dan dat wordt het niet waardoor je niet anders kan dan het in één keer uit te lezen. Jongens, het was lang geleden dat ik een boek in één ruk heb gelezen. Ik dacht dat ik het niet meer kon, maar het was gewoon echt een heel goed boek. De personages zitten knap ineen, je leert iedereen zijn kant van het verhaal kennen. Je weet zelf absoluut niet wie de moordenaar is dus je kan mee nadenken en dan op het einde ben je gewoon slechtgezind omdat het gedaan is. Ja, we hebben te maken met een open einde.
Even op een kleine sidenote: ik ben ook heel blij dat Arlidge laat zien hoe moeilijk het is om als vrouw te vechten in deze mannenwereld. In het verhaal wordt het subtiel duidelijk gemaakt dat je als vrouw geen zwakte mag tonen, aandacht geven aan je gezin is uit den boze en zwanger worden is de doodsteek voor een carrière. Om als vrouwelijke leider aanvaard te worden, moet je je gedragen als een man. Dan pas krijg je het respect van de mannelijke collega’s. Ik zeg het, het was heel subtiel maar het heeft me toch aan het denken gezet. Misschien dat Iene Miene Mutte dat bij jou ook doet?
Iene Miene Mutte is de baas
Ik denk eigenlijk dat ik hier niet veel woorden meer ga typen. Het is een bangelijk boek dat absoluut gelezen moet worden. Het krachtige vrouwelijke hoofdpersonage laat nog maar eens zien hoe moeilijk het is om in een mannenwereld aanvaard te worden. Het hele verhaal wordt zo gedetailleerd beschreven en laat niets aan onze verbeelding over (of net wel?). Iene Miene Mutte, een prachtig psychologische thriller.
Het goede nieuws is dat er een hele reeks is van deze boeken. Voor diegene die net als mij niet kunnen wachten, kunnen het vervolg Piep zei de muis uit 2016 lezen.
Iene Miene Mutte is te koop bij bol.com
