De wereld van Harry Potter blijft verder uitbreiden. Of eerder, de Wizarding World. Beiden eigenlijk, want in Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald wagen we ons dichter bij de woonplaats van de jonge tovenaar. Met de terugkeer naar het Europese vasteland en een beter zicht op waar de films naartoe gaan, zien we ook het verhaalniveau van deze tweede tovenaarsfranchise verder stijgen. En wellicht net iets te veel. Helaas kan ik daarover weinig vertellen zonder in spoilers te treden. Daarom deze vage maar hopelijk teasende review. Heel binnenkort gaan we bij Geekster dieper in op wat er in de film allemaal gebeurt.
De focus verschuift van beasts met een beetje Grindelwald naar Grindelwald met een beetje beasts.
De meningen over de eerste Fantastic Beasts waren erg verdeeld, ook onder Potterheads. Sommigen vonden de film een leuke toevoeging aan de wereld, zonder meer. Anderen vonden de film eerder saai. Ikzelf was op slag fan, ondanks dat ik niet zomaar alles omarm wat J.K. Rowling verzint (The Cursed Child, kuch kuch). Mijn enthousiasme heeft veel te maken met het hoofdpersonage, Newt Scamander (Eddie Redmayne). Ja, hij is net als Harry Potter ook een blanke cis heteroman die ongewild in een bepaalde rol geduwd wordt. Maar Newt is een introvert, en hen zien we nog te weinig in de heldenrol. Neville Longbottom zou trots zijn.
The Crimes of Grindelwald draait nog steeds rond onze favoriete magizoöloog. Na de gebeurtenissen uit de eerste film keert Newt terug naar Groot-Brittannië om zijn boek af te werken. Hij had aan Tina (Katherine Waterston) beloofd om haar een exemplaar te brengen, maar die plannen zijn door omstandigheden nooit doorgegaan. Newt mag namelijk het land niet meer uit na zijn avonturen in New York. Zijn broer en Auror Theseus (een uitstekend gecaste Callum Turner) probeert hem te overtuigen om een deal van het ministerie aan te nemen waardoor hij opnieuw naar het buitenland mag. Theseus’ verloofde, niemand minder dan Leta Lestrange (Zoë Kravitz), Newts voormalige beste vriendin, probeert voorzichtig om hun band te herstellen.
Zij is niet de enige oude bekende uit Newts verleden die terugkeert. Albus Dumbledore (Jude Law) schakelt zijn vroegere leerling in bij de strijd tegen Grindelwald (Johnny Depp). Zoals hij zelf al voorspelde in de eerste film, ontsnapt de machtshongerige tovenaar uit de handen van MACUSA (in een inventieve maar iets te dynamisch gemonteerde sequentie). Hij wil vrijheid voor de tovenaarswereld en zoekt volgelingen die zijn visie delen. De voorgeschiedenis met Grindelwald maakt het moeilijk voor Dumbledore om iets te ondernemen. Daarom stuurt hij Newt op pad om hem tegen te houden. Daardoor kruist het pad van Newt zich opnieuw met dat van Tina, Queenie (Alison Sudol), Jacob (Dan Fogler) én Credence (Ezra Miller).
Casual fans zullen zich misschien een beetje verloren voelen na The Crimes of Grindelwald.
Uit de synopsis blijkt al dat de focus van het verhaal verschuift van beasts met een beetje Grindelwald naar Grindelwald met een beetje beasts (maar die zien er nog steeds fantastisch uit). De meeste acteurs hernemen hun rollen (een minuut stilte voor Colin Farrell, die helaas niet terugkeert ondanks mijn vele gebeden), maar de hoofdpersonages uit Fantastic Beasts spelen grotendeels tweede viool voor de personages rond wie het meeste mysterie hing. Zo komt het verhaal in een stroomversnelling, en toegegeven, de informatie en lore uit de Harry Potter-wereld vliegt je om de oren. Wie is Credence nu echt, hoe zit het tussen Dumbledore en Grindelwald, hoe escaleert het conflict en wie kiest welke kant? Al deze onderwerpen worden aangehaald in twee uur tijd. Geweldig voor de grote fans, maar casual fans zullen zich misschien wel een beetje verloren voelen na The Crimes of Grindelwald. Zelfs ik had soms moeite om bij te blijven, met al die verschillende verhaallijnen.
Nadat de eerste film uitkwam, was er veel te doen rond de casting van Johnny Depp als Grindelwald. De acteur werd een paar jaar geleden beschuldigd van huiselijk geweld door ex-vrouw Amber Heard. Dit jaar viel hij een crewlid aan op de set van een andere film. Hij krijgt echter nog steeds de volledige steun van J.K. Rowling en keert daarom terug als de meest duistere tovenaar pre-Voldemort. Ik persoonlijk vind zijn casting een domme zet van Rowling, maar Depp is wel goed als Grindelwald. Zijn vertolking verschilt niet erg van wat we hem al hebben zien doen in het verleden, maar het werkt wel.
Jude Law treedt mooi in de voetsporen van zijn voorgangers.
Bij deze film was het wachten op de casting van de jonge Albus Dumbledore, in de Harry Potter-films vertolkt door Richard Harris en Michael Gambon. Geen makkelijke voetsporen om in te treden, maar Jude Law is dan ook niet van de minste. Zijn Dumbledore heeft nog de humor en cheekiness die het leven al grotendeels uit de oudere Dumbledore had verdreven. We zien hem als professor, zowel in de jaren 20 als in de jeugd van Newt. En laten we eerlijk zijn, Law heeft tonnen charisma. Ook opmerkelijk in haar vertolking is Zoë Kravitz, die het maximum haalt uit relatief weinig screen time. Haar Leta heeft meer diepgang dan je op het eerste gezicht zou denken.
Naast de acteurs keert ook het grootste deel van de technische ploeg terug. J.K. Rowling neemt opnieuw het script voor haar rekening. Ze balanceert opnieuw de donkere kanten van het groeiende conflict en het frivole die de magische dieren vaak meebrengen. Maar de veranderingen in toon zijn niet zo radicaal als in de eerste film. De sfeer wordt over het algemeen iets grimmiger. We krijgen nog mooie momenten met de personages, maar ik hoop dat we er in de volgende films ook evenveel en misschien meer zullen zien. Want een conflict lokt niet veel emoties uit als je de hoofdrolspelers onvoldoende kent.
Eigenlijk is dit een beetje de Chamber of Secrets van Fantastic Beasts.
Stuart Craig staat weer in voor het productiedesign. Hij levert onder andere met Newts huis en het Franse Ministerie van Toverkunst mooie nieuwe sets af. Hij mag er ook een paar recycleren uit het verleden (hint hint, nostalgie en kippenvel). Colleen Atwood won vorig jaar de Oscar voor haar kostuums in Fantastic Beasts. Terecht, want die jassen van Newt en Graves, ik denk er nog steeds aan. Ook nu zijn er weer prachtige kostuums te bespeuren. De tijdsperiode is Atwood op het lijf geschreven. Componist James Newton Howard ten slotte hergebruikt zijn mooie themes van de eerste film en voegt er wat dramatiek en flair aan toe.
Naar het einde van de film zijn de kaarten geschud en beginnen we te begrijpen hoe de vork in de steel zit. The Crimes of Grindelwald voegt mooie dingen toe aan de Wizarding World en doet de nieuwe franchise meer aanvoelen als complementair met de originele. Er zijn bepaalde ontwikkelingen die bepaalde fans misschien niet blij zullen stemmen, maar die desondanks heel interessant zijn om te verkennen. Eigenlijk is dit een beetje de Chamber of Secrets van Fantastic Beasts. De toon verschuift naar iets duisterder en de world-building focust zich op het grotere geheel. Ik ben nog altijd volledig on board, maar dit wordt wellicht niet mijn favoriete film in de franchise. Ga vooral zelf kijken om te ontdekken hoe dat voor jou is.
Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald komt op 14 november in de zalen.
