Het is ondertussen de derde keer dat ik een F1-review schrijf. Ik ben nog steeds een even grote fan van de motorsport, zelfs na het verdwijnen van onze enige Belgische driver. Die liefde voor de sport vertaalt zich ook in een grote commitment voor racegames, met alles erop en eraan tot het dure stuur en bijhorende pedalen. Jammer genoeg was dit de eerste keer dat de game me niet meer een wowgevoel kon geven en niet voor de redenen die je denkt.
Ontwikkelaar: Codemasters Birmingham
Uitgever: Codemasters
Platform: PlayStation 4, Xbox One en PC
Aantal spelers: online multiplayer
Release: 24 augustus 2018
Reviewcopy op PC bekomen via uitgever.[/accordion]
KERS
Laat ons van start gaan met de kern van een goede racing game: het eigenlijke racen. F1 2018 heeft alle aanpassingen van de wagen uit de echte wereld ook geïmplementeerd in hun game. Het meest opvallende verschil is uiteraard de toevoeging van de befaamde halo, een beschermring boven de cockpit die bestuurder moet beschermen tegen hoofdkwetsuren. Het belemmert lichtjes je zicht op het eigenlijke racen, vooral als je de “T-cam” gebruikt, de cameramodus waarbij je het perspectief krijg van vlak boven de cockpit. Maar al bij al is de impact beperkt. Ook nieuw is de toevoeging van manuele KERS deployment. Hierdoor krijg je meer vrijheid om zelf te bepalen wanneer je extra boost wilt om een inhaalmanoeuvre te vervolledigen. Ten slotte de race-ervaring: Codemasters claimt dat de frequentie verhoogd is waarmee de game engine de impact van het chassis op de weg berekent. Deze data wordt dan gebruikt voor de force feedback en verbetering van het racegevoel. In alle eerlijkheid merkte ik hier weinig van, de games zorgen wel voor een heel consistente ervaring. Geen hardcore racing-sim maar een mix tussen een toegankelijke racegame maar toch uitdagend.
Audiovisueel is het aspect waar de meeste wijzigingen zichtbaar zijn. Codemasters heeft veel moeite gestopt in nieuwe particle effects, dat zijn bv. fijne stofdetails die veel realistischer worden getoond wanneer je dankzij een misser even door gras of stof moet rijden. Visueel doen de Codemasters-games het altijd al prima maar de audio is echt waar deze game in uitblinkt. Deze is, dankzij de nauwe samenwerking met de FIA- en de Formule 1-teams, zeer goed opgenomen en verwerkt in de game. De motorgeluiden, de turbo en alle geluidseffecten van de fake broadcasts die je doorheen een raceweekend te zien krijgt.
Bandwerk
Singleplayer dan. De carrièremodus is echt wel een aspect waar Codemasters in hun laatste iteraties hard aan gewerkt heeft. Vooral in F1 2017 was er een zeer grote update met een upgrade tree, speciale events en weekenduitdagingen. De extra features in 2018 blijven vooral beperkt tot interviews die je moet afleggen na een kwalificatie en/of race. Een reporter stelt jou vragen waarop je drie of vier mogelijke antwoorden kan geven, hiervoor krijg je ook maar beperkt de tijd. Het antwoord dat jij geeft, zal een impact hebben: geef je bijvoorbeeld een compliment over het chassis van de auto wanneer je een goede tijd hebt neergezet? Dan zal het chassis-team extra gemotiveerd zijn en sneller aan upgrades werken. Anderzijds heb je ook een sportsmanship >< showmanship-meter. Kies je voor meer egocentrische en flamboyante antwoorden? Dan schuift de meter op richting showmanship. Ieder team binnen Formule 1 heeft een voorkeur voor één van de 2 karaktereigenschappen. Jouw stijl van antwoorden zal dus ook impact hebben op eventuele jobaanbiedingen bij betere teams. De feedback krijg je meteen bij het geven van een antwoord dus al heel snel wordt het duidelijk wat het “juiste” antwoord voor jouw speelstijl is. Deze toevoeging is in se een leuk idee maar dit aspect wordt al snel oud. Twee interviews per raceweekend en een beperkte groep van vragen zorgt ervoor dat het uiteindelijk aanvoelt als bandwerk.
Buiten de singleplayer zijn de classic cars weer van de partij, een mooie selectie aan legendarische F1-wagens uit alle tijdperken. Hier zit het vooral op audio- en video-vlak zeer goed, het stuurgevoel voelt in alle eerlijkheid niet zo gigantisch verschillend aan. Heb je dan drang voor nog meer racen? Dan is er nog steeds het wilde westen dat men “online multiplayer” noemt. Gooi al je ervaring en vaardigheden maar buiten want de meeste races zijn gewoon crashfests, Codemasters heeft getracht met de Super Licences het niveau van het racen naar boven te halen. Door veilig en vooral proper te racen stijgt jouw multiplayer license. Hosts hebben dus ook de mogelijkheid om een minimale license niveau in te stellen. Leuk in theorie maar in alle eerlijkheid is mijn tolerantie voor multiplayer in F1 2018 zo laag dat ik niet bijzonder ver ben geraakt.
Te veel van het goede
F1 2018 kon me niet smaken. Waarom? Het racen is prima, video en audio ook. Het probleem ligt hem bij de jaarlijkse releases. Deze game is ondertussen de zesde die ik op rij heb gespeeld en, waar er in het begin grote sprongen voorwaarts waren, blijf ik nu op mijn honger zitten. Na enkele visuele upgrades, de teaminterviews en andere kleine toevoegingen zijn er geen significant nieuwe zaken aan de game. Quasi elke sportgame komt jaarlijks uit maar een FIFA bijvoorbeeld heeft ook een grote veranderende dataset met honderden nieuwe spelers en teams. Op het einde van de dag heb je in Formule 1 maximaal 1 of 2 driver-veranderingen.
Ik kan dus op het einde van deze review enkel een dubbel advies uitbrengen: heb je reeds F1 2017, dan moet je echt voor jezelf bepalen of de magere toevoegingen aan de game en de visuele aanpassingen zoals de halo verantwoorden om terug €60 uit te geven. Idealiter koop je deze game tweejaarlijks of Codemasters zorgt ervoor dat een jaarlijkse aankoop te verantwoorden valt.
