Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

Christopher Robin review: honingzoete nostalgie

Reviews horen objectief te zijn, maar soms passeert er een film waarbij je je daar moeilijk aan kan houden. Ik was vroeger superfan van Winnie de Poeh. Ik heb delen van de animatiereeks en een van de films op video, die vroeger grijsgespeeld werden, had een knuffel, spaarpot, muziekdoosje en nog meer dingen van Poeh. Toen ik hoorde dat Disney zich ook aan een liveactionversie van deze personages waagde, mét een volwassen Janneman Robinson, werd ik toch even bang. Maar toen kwam die eerste trailer voor Christopher Robin uit en was ik meteen verkocht. Maar gaf de film me datzelfde gevoel?

Poeh is terug

© Disney

Het lijkt voor velen misschien langer geleden maar de laatste Poeh-animatiefilm dateert nog maar van 2011, de recentste animatiereeks zelfs van 2014. Er was nog de film Goodbye Christoper Robin in 2017, maar die ging vooral over schrijver A.A. Milne. Voor de meeste mensen, zowel kinderen als volwassenen, zat Winnie de Poeh dus wat verder in het geheugen of was hij zelfs volledig nieuw. Daar moeten de makers rekening mee gehouden hebben, want de film begint met een prachtig geanimeerde terugblik over hoe het Poeh en zijn vrienden in de klassieke verhalen verging. Poeh woont samen met zijn vrienden in het Honderd Bunderbos en krijgt regelmatig bezoek van Janneman Robinson. Samen beleven ze allerlei avonturen.

Maar dan slaat het leven genadeloos toe en gaat de film verder waar de verhalen meestal stopten: Janneman groeit op. Hij wordt op internaat gestuurd, waardoor hij afscheid moet nemen van Poeh en zijn vrienden. De jaren verstrijken en Janneman wordt volwassen. Hij ontmoet zijn vrouw Evelyn (gespeeld door Hayley Atwell) en krijgt ook een dochter, Madeline. Janneman is intussen veel van zijn speelsheid kwijt, ook door het feit dat hij nu een workaholic is die eigenlijk geen voldoening krijgt uit zijn werk. Wanneer Poeh zijn hongerige maag en neus volgt, belandt hij in Londen en moet Janneman hem terug zien te krijgen naar het Honderd Bunderbos. Eerst staat hij wat weigerachtig tegenover het nog steeds aandoenlijk karakter van Poeh. Het helpt ook niet dat hij de taak heeft om zijn bedrijf uit de financiële put te helpen en Poeh daarom zo snel mogelijk terug wil brengen. Maar geleidelijk aan smelt hij voor zijn oude vrienden.

Mindere maar vooral goeie kanten

Even voor de duidelijkheid: het plot is duidelijk op kinderen gericht. Het is dan ook een redelijk simpel verhaal. Ook de moraal (“doe je werk graag en je werkt nooit echt” en “harde werkers worden beloond”) ligt er vingerdik op en is misschien soms net iets te expliciet in de dialogen. Aangezien het verhaal rond Poeh niet echt voor een slechterik zorgt, wordt die vervangen door de redelijk stereotiepe profiteur op het werk (Mark Gatiss). Ook is er een duidelijk verschil in toon, wat de film in twee helften verdeelt. De eerste 30 minuten waarin we Janneman ouder zien worden, zijn namelijk redelijk deprimerend. Nog voor hij volwassen wordt, krijgt hij al wat te verwerken. Als volwassene is hij ook niet zo gelukkig: omdat hij zo veel werkt, ziet hij zijn dochter nooit en is zijn vrouw ook ongelukkig. Kinderen zullen hier waarschijnlijk minder van merken, maar volwassenen die zich in zijn problemen herkennen (zoals ik), worden nog maar eens met de neus op de feiten gedrukt. Het is allemaal wel heel zwaarmoedig tot Poeh in het verhaal komt. Dan wordt het allemaal veel luchtiger en wordt de film echt grappig.

Ik heb meer dan de helft van de film al huilend doorgebracht.

Niet zo positief dus, zou je denken, maar ik vond de film geweldig. Ik heb ook meer dan de helft ervan al huilend doorgebracht. Of mensen met minder affectie voor Poeh dat ook zullen hebben, kan ik niet zeker zeggen, maar ik zal voor mezelf uitleggen waarom. Zoals ik al zei, was ik vroeger een echte Poeh-fan. Ik ben zelf (technisch gezien) volwassen nu en kon me op verschillende vlakken erg inleven in Janneman. Het was heel lang geleden dat ik nog iets van Poeh gezien had of er nog aan gedacht had, net als Janneman. Wanneer hij Poeh dan ineens weer tegenkomt, is het alsof ik hem zelf opnieuw tegenkwam. En alsof hij me vroeg waar ik gebleven was en of ik hem vergeten was. (Ik ben wel zo sentimenteel, ja.) Het bracht mij meteen terug naar toen ik klein was: toen alles makkelijker leek en beslissingen voor je genomen werden. Voeg daarbij de aandoenlijke dialogen, het perfecte stemmenwerk en dat gezicht, en dan overvalt alles je wel heel hard.

Voor sommigen zal dat zeker raar klinken, en ik had het zelf ook niet verwacht. Maar er is een reden waarom er zo veel reboots zijn tegenwoordig: makers weten dat veel mensen terug willen naar vroeger en spelen daarop in. Dat was in deze film niet anders: de nostalgie die ik voelde was overweldigend. Ook bij Janneman zien we het positieve effect van nostalgie. Hij wordt tegen wil en dank weer naar zijn kindertijd getransporteerd en realiseert zich dat hij te veel van zijn jeugdigheid is verloren. Hij zag het geluk niet meer in de kleine dingen, of grotere dingen zoals zijn gezin, en Poeh doet hem dat pas echt beseffen.

© Disney

Aaibaar echt

Alles valt of staat natuurlijk met Poeh en de rest. De prachtige animatie uit de trailers wordt verdergezet en doet de film pas echt werken. Ze hebben waarschijnlijk ook wat advies gevraagd aan Planet Of The Apes-virtuosen WETA voor de vacht, want die ziet er op bepaalde momenten aaibaar echt uit. De vormgeving zelf slaat ook een perfecte balans tussen de knuffeldieren die ze eigenlijk zijn en het liveactionaspect. Alleen Uil en Konijn zagen er net niet knuffelachtig genoeg uit. Het script is ook op z’n best wanneer Poeh en de rest aan het woord zijn. Hun persoonlijkheid van vroeger wordt trouw weergegeven en zorgt dan ook voor zowel hilarische, vooral in het geval van Iejoor, als ontroerende momenten, vooral bij Poeh. Die worden trouwens nog versterkt door de feeërieke muziek van Jon Brian (Lady Bird) en Geoff Zanelli (The Pacific).

De prachtige animatie uit de trailers wordt verdergezet en doet de film pas echt werken.

Ook de stemmencast doet geweldig werk. Ik heb Winnie de Poeh nooit in het Engels gezien, maar veel van de originele stemacteurs zijn teruggekeerd voor de film en passen, net de als de Nederlandse stemmen, goed bij de personages. Zeker Jim Cummings als Poeh laat perfect de naïviteit en onschuld van Poeh doorschijnen. Daarnaast is er zeker goede steun van de “menselijke” acteurs. Ewan McGregor is uitstekend gecast als Janneman, hij kan zowel de serieuzere scènes als de humor aan. Hayley Atwell komt jammer genoeg niet zo veel aan bod, en omdat de film zich afspeelt net na de Tweede Wereldoorlog, deed ze ons eraan herinneren dat we Peggy Carter missen. Mark Gatiss is ook in z’n element als de slijmigere profiteur.

Voor de echte Poeh-fans zitten er trouwens tal van easter eggs in de film.

Kijk uit voor de ballon, de dochter die de outfit van tekenfilm-Janneman draagt, Teigetjes liedje en Poehs ochtenddans. En was die dalmatiër nu een subtiele verwijzing naar 101 Dalmatiërs, die zich net als deze film in Londen en in dezelfde periode afspeelt?

Volwassen Poeh-fans kunnen dus naar deze film voor de nostalgie, maar ik weet zeker dat ook kinderen veel plezier zullen hebben. Ik ga misschien ook nog eens naar de gedubde versie kijken, want ook daar zijn veel originele stemacteurs teruggekeerd. En of ik ook bij het schrijven van deze review nog een paar tranen heb weggepinkt als ik aan bepaalde momenten in de film dacht? Misschien…


Christopher Robin (OV) / Janneman Robinson & Poeh (NV) speelt nu in de bioscoop.

Heerlijk

christopher robin
4 5 0 1
De prachtige animatie, oprechte emotie en goeie humor verhullen het simpele plot, de cliché slechterik en de soms ondraagbare zwaarheid van Jannemans volwassen bestaan. Een blij weerzien met onze oude vrienden. Neem wel zakdoeken mee.
De prachtige animatie, oprechte emotie en goeie humor verhullen het simpele plot, de cliché slechterik en de soms ondraagbare zwaarheid van Jannemans volwassen bestaan. Een blij weerzien met onze oude vrienden. Neem wel zakdoeken mee.
4/5
Total Score
Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels