De temperaturen stijgen naar een hoogtepunt. Het ideale moment dus om je naast een zwembad te leggen en wat te zonnen. Maar weet je wat dat zonnen nog beter kan maken? Een boek! Dit zijn de verhalen die de Geekster-redactie meeneemt op vakantie!
Mistborn-trilogie (Jens De Wit)
Brandon Sanderson, de man die de eer kreeg de Wheel of Time-reeks van Robert Jordan af te werken, levert met de Mistborn-trilogie een reeks af die verademend aanvoelt. Tussen alle magische draken, toverstokken en andere onzin door voelt zijn systeem van ‘magie’ vernieuwend aan. Het is geen magie in de traditionele zin, en wanneer een personage er gebruik van wil maken, kost het iets – in dit geval metalen die verbrand worden in de maag.
Ik ben zelf nog maar bezig aan het tweede boek, maar kan alvast zeggen dat het eerste boek fantastisch is. De premisse, wat als de slechterik won, wordt niet helemaal ingelost aangezien de slechterik nooit helemaal gewonnen heeft en we alsnog een traditioneel verhaal van goed tegen slecht krijgen. Niettemin is de manier waarop Sanderson de boel aanpakt iets wat je maar weinig zal lezen. Wie op zoek is naar lichte literatuur voor aan het zwembad, die toch nog ingewikkeld genoeg is om je toch een beetje een verlichte fantasy-intellectueel te laten voelen, is bij de Mistborns aan het juiste adres. Kleine catch: Het eerste hoofdstuk is de zure appel waardoor je heen moet bijten voor het leuk wordt. Geef dus niet op voor je de eerste vijftig pagina’s voorbij bent.
The Last Kingdom (Jens De Wit)
We zien hen op tv, in verschillende gedaantes en met uiteenlopende interpretaties. Vikings zijn overal dezer dagen. Het begon natuurlijk met de serie Vikings. Het succes van de Marvel-versies van Thor, Loki en Odin legden de traditionele ‘originelen’ natuurlijk geen windeieren. Of wat dacht je van Norsemen, te bekijken via Netflix? De bebaarde, woeste Noordermannen mag je tegenwoordig gerust de nieuwe Romeinen of Grieken noemen. Onze aandacht werd lange tijd aangetrokken door bebloede arena’s, mythologische beesten (hallo, J.K. Rowling) en de verschillende ‘Herculi‘ uit de geschiedenis. Neen, dan dromen we tegenwoordig allemaal van een hiernamaals met voldoende bier, vechtpartijen en (on)eervolle schunnigheden in het Valhalla. Kyria, bekend van haar gevikingde voorkeuren, schreef hier eerder al over haar favoriete Ragnar.
Bernard Cornwell droeg hier met zijn The Saxon Stories meer dan zijn steentje toe bij. Ook deze serie vind je terug op Netflix, onder de titel The Last Kingdom, waarbij elk seizoen een boek of vier overspant. Aangezien ik onlangs op reis ging naar Schotland, zocht ik voor mijn vertrek naar een goed verhaal dat paste bij de setting en uitzichten die we te zien zouden krijgen: vervallen ruïnes, woeste natuur en pijn aan het lichaam van lange wandelingen. De sprong naar Vikings (die eigenlijk niet meteen interesse hadden in Schotland) lijkt wat vergezocht, maar eentje waar ik me toch aan waagde.
Ik heb het me niet beklaagd. Het boek paste perfect bij de sfeer van de Highlands, en bij elke zwaardslag die Uhtred uitdeelde, voelde ik deze weergalmen in mijn blaren. Heerlijk. Nochtans begon ik aan dit boek met enige tegenzin. Cornwell wordt alom geroemd als een meester van de historische fictie, maar zijn boeken over de graalqueeste irriteerden me mateloos. Langdradig, niet bijster interessant en belast met een tergend traag tempo. Neen, dan bewees The Last Kingdom veel meer en beter de faam die hem (toch wel) terecht wordt toebedeeld. Daarom: zoek je een (of meerdere) boeken die geschiedenis ademen en eindeloos meeslepend zijn – of ga je op reis naar een plek vol cultuur en (bloederige) geschiedenis – dan is deze reeks er eentje voor jou.
The Hunger Games-trilogie (Louis)
In de zomer heb ik zo de minder goede gewoonte om een boekenreeks die ik al eens gelezen heb te herlezen. Zo’n twee jaar geleden ben ik zo bijvoorbeeld door de volledige Harry Potter-reeks gevlogen. Deze zomer staat De Hongerspelen-trilogie van Suzanne Collins op het programma.
Wist je dat het eerste boek van de reeks dit jaar 10 jaar oud wordt? Het eerste verhaal waarin we kennis maakten met het prachtige, doch brute Panem viert op 14 september zijn speciale verjaardag. Reden te meer om het boek nog eens ter hand te nemen. Ik heb echter zin om de hele reeks nog eens te herbeleven. De ietwat cheesy keuze tussen Peeta en Gale en de inventieve 75ste spelen en de bijhorende opstand zullen mijn warme zomeravonden weer net iets spannender maken! En dan vergeet ik nog bijna het moment waarop Katniss beslist om met de kinderen van het Capitool een hongerspelen te organiseren.
Maskerade (Kyria)
Ik heb de verschrikkelijke gewoonte om in de vakantie heel weinig te lezen. Wat raar is, want nu heb ik toch veel meer tijd? En ik heb nog enorm veel boeken staan, waaronder veel ongelezen reeksen. Zoals Discworld.
Equal Rites en Hogfather heb ik al gelezen, dus zal ik binnenkort (hopelijk) met Maskerade starten. Maskerade is het achttiende boek uit de Discworld-reeks, een serie boeken over de Schijfwereld. Deze wereld heeft verschillende bizarre inwoners en beleeft veel vreemde avonturen. Zo heb je een pratende koffer, heksen, vampieren, tovenaars, een universiteit die niet iedereen ziet… En dus ook theater!
De hoofdpersonages van Maskerade, Granny Weatherwax en Nanny Ogg, gaan naar de opera, waar ze plots belanden in een verhaal dat wel heel erg lijkt op dat van Phantom of the Opera…
Over het plot kan ik nog niet veel zeggen, want ik heb het boek nog niet gelezen, maar ik weet wel dat het sowieso heel goed gaat zijn. Terry Pratchetts humor is altijd scherp, satirisch en helemaal absurd, net zoals ik het graag heb. Zijn personages zijn allemaal heel uniek en de verhalen blijven van begin tot einde boeien.
Een fantastisch boek om mee te nemen als je even wil verdwalen in een knotsgek avontuur!
