De finale lonkt. Drie speurneuzen, één mol. Het tafereel van de laatste aflevering in de saga van El Topo. Pascale, Baha, Lloyd en Pieter. Een van hen is een vreselijke saboteur en verrader, de anderen gewoon het volgende slachtoffer. Dit was de zevende aflevering van De Mol.
Op het Mexicaanse strand stond Gilles hen als een gehaaide presentator hen op te wachten. Maar het viertal was onvoorbereid op wat er hen te wachten stond. Wat grijnsde Gilles diabolisch wanneer hij hen vertelde dat ze gezellig met hun viertjes een triatlon zouden lopen. Een Hombre de Hierro, als je wil. Als een ware Pablo Escobar legde Gilles hen de volgende stappen uit. 500 euro op finish, 1500 euro voor alle andere gehaalde opdrachten.
Een woeste golvenzee, een zadelloze hellefietstocht en een brandende duivelswandeling. Het viertal zag zichtbaar af in de verraderlijke zon. Pascale incasseerde een goede slok zeewater terwijl Baha met knikkende knieën zijn lichaam verplichtte tot het uiterste te gaan. Om dan met z’n allen nog te beginnen aan de 7 kilometer woestijnloop. Maar hier, hier gebeurde het. Lloyd, met een furie en wilskracht die je enkel in West-Vlaanderen tegenkomt, blijft als een beest doorgaan, de andere watjes reeds achter zich gelaten. Vooral Baha dan, met een conditie die bijna erger lijkt dan die van Steve destijds.
Het is wellicht de meest succesvolle opdracht die de mollenjagers tot op heden volbracht hebben, gezien ze doorheen de tocht ook behoorlijk wat opdrachten hebben kunnen verwezenlijken. De pot wordt aanzienlijk aangedikt, maar oh Gilles, meesterpester van dienst, weet wat er komt.
De volgende opdrachten zijn dan ook opgezet als mentale gladiatorenspelen tussen de deelnemers. In een spervuur van mindfuckery, waarin voorspellingen met voorbedachte rade worden gesaboteerd, wordt toch weer wat geld binnengehaald. Weer een poets van Gilles, want de onvermijdelijke aderlating volgt.
Een persoonlijk duel tussen de vier moet beslechten wie aan de haal gaat met het meest waanzinnige geschenk, een tip die de identiteit van de Mol prijs geeft. Aandachtige kijkers hadden het al ontdekt door alle kleine eindjes uit andere afleveringen aaneen te knopen. Een mysterieus telefoonnummer, dat, wanneer gebeld, zeemzoete tonen in je oor fluit. Alsof de tonen zelf nog eens extra de draak steken met onze onwetendheid. Of niet, señor Baha?
Zijn deze fluittonen de ultieme hint? Wiens stem herkennen we in de fluittonen? Of is het slechts Gilles, diabolische manipulator, die geniet van de dolle heksenjacht die Vlaanderen nu onderneemt naar een nummer dat niet bestaat? Speculeren gefloten in ieder geval.
Maar het is Pascal die deze prijs kan opstrijken, nadat ze een dealtje sloot met Lloyd, om hem op de hoogte te houden. Wat ze, nobel genoeg, ook nog doet na de grote onthulling. Wel wat laat om in deze fase allianties te smeden, niet, Pascale?
Want het kan niet baten. Ondanks de grote brok informatie waar ze net toegang tot had, zijn de juiste molantwoorden haar te slim af. Onze marine-officier gaat neer, Killed In Action. We zullen ons je voor eeuwig herinneren, Pascal. La Mujer de Hierro, die zonder verpinken stinkbommen ondergaat en je met een ijzige blik het zwijgen kan opleggen, zelfs als je haar tenen kietelt.
We gaan nu verder met de drie caballeros, maar het is nu erg duidelijk. De laatste acte van De Mol breekt aan. Estamos listos! Si!
