Harry Potter is terug van nooit echt weggeweest. 2016 was nogal een jaar voor de fans. We kregen het toneel The Cursed Child, het boek The Cursed Child, een Patronus-quiz, en nu is ook eindelijk de volgende film er. Fantastic Beasts and Where to Find Them werd aanvankelijk sceptisch onthaald, maar intrigerende trailers deden de fanboys en -girls opleven. Is het ondanks de recente controverse rond de casting van Johnny Depp toch de film geworden waar fans op gehoopt hadden?
Fantastic Beasts and Where to Find Them zal een vijfdelige saga worden, en de kans is heel groot dat Harry Potter zelf nooit te zien zal zijn. De eerste film speelt zich namelijk af in het New York van de jaren twintig. Onze protagonist is Newt Scamander (Oscarwinnaar Eddie Redmayne), een magizoologist die de wereld rondreist op zoek naar vrijwel onbekende en unieke wezens. Die stopt hij in een betoverde koffer om ze te kunnen bestuderen en te catalogeren.
Zijn zoektocht brengt hem dus ook naar New York, waar de relatie tussen tovenaars en No-Majs (Muggles) zo goed als onbestaande is. Door onder andere de Salem Witch Trials hebben tovenaars en heksen hun magie onderdrukt en leven ze ondergedoken. Toch zijn er groepen No-Majs, de Second Salemers, met aan het hoofd Mary Lou Barebone (Samantha Morton), die geloven in magie en de beoefenaars ervan willen straffen. Het hek is dus helemaal van de dam wanneer een paar van Newts wezens ontsnappen en er gewonden vallen. Daardoor komt hij in de problemen bij MACUSA (The Magical Congress of the United States of America, het Amerikaanse Ministry of Magic) en dreigt de Amerikaanse tovenaarsgemeenschap ontmaskerd te worden.
Maar Newt staat er niet alleen voor in dat vreemde land. Hij wordt geholpen door twee magische zussen, Queenie (Alison Sudol) en Porpentina ‘Tina’ (Katherine Waterston) Goldstein, en ook Jacob Kowalski (Dan Fogler), een No-Maj die toevallig met Newt in aanraking komt en zijn ogen niet gelooft. Hun steun heeft hij nodig, zeker wanneer er meer aan de hand is dan alleen Newts ontsnapte dieren… Ook deel van de cast, maar over wier personages minder vrijgegeven is, zijn Colin Farrell, die gestalte geeft aan Percival Graves, een Auror die een kracht onderzoekt die schade aanricht in New York; Jon Voight, als Henry Shaw Sr., een hoge piet in de No-Maj-wereld; en Ezra Miller als Credence, die iets te maken heeft met de Second Salemers en Graves. Lekker vaag, toch?
Natuurlijk gaan we hier niets spoilen, maar dat betekent wel dat ik niet heel veel kan toevoegen aan de korte inhoud van hierboven. Het volledige plot ontdek je best zelf. Mensen die niets van Harry Potter kennen, zullen echter wel moeite hebben om alles te begrijpen. Voorkennis wordt wel degelijk vereist.
Ander tijdperk…
Er zitten enkele verwijzingen in de film naar de Britse tovenaarsgemeenschap, maar Harry als protagonist is niet onvervangbaar. Dat is vooral te danken aan de geweldige cast. Eddie Redmayne is heel erg charmant als Newt, verlegen en gepassioneerd door dieren. Dat één van zijn afstammelingen later trouwt met Luna Lovegood is echt niet verwonderlijk. Redmayne geeft zich volledig en amuseert zich duidelijk. Dat zie je ook zeker in een bepaalde scène, waar hij alles uit de kast haalt om een beest terug te lokken. You’ll know it when you see it.
Ook de Amerikanen doen het goed. Tina is de iets ernstigere zus, maar gevoeliger dan ze lijkt. Katherine Waterston houdt die balans geloofwaardig. Queenie is eerder dromerig en bloedmooi, maar ze is zeker geen stommeling, en krachtiger dan haar uiterlijk doet vermoeden. Alison Sudol brengt een duidelijke oprechtheid bij aan het personage, dat anders misschien nogal eendimensionaal zou overkomen. Dan Foglers No-Maj Kowalski zorgt voor de nodige portie comic relief, maar laat ook een andere kant zien. Maar de MVPs van Fantastic Beasts zijn toch Colin Farrell en Ezra Miller. Beiden zijn uitmuntend gecast, en je aandacht wordt naar hen toe gezogen als ze in beeld zijn.
Sommige fans zullen zich misschien afvragen of deze film wel aanvoelt als een deel van de Wizarding World, aangezien het verhaal zich niet afspeelt in het Verenigd Koninkrijk en er veel meer volwassenen en wezens opdagen. Maar maak je geen zorgen. Het eerste aspect dat het gevoel gaf dat je terug bent in het Harry Potter-universum, is het camerawerk van regisseur David Yates, met zijn lange shots en variërende hoeken. Ook al is er een nieuwe cinematograaf, Philip Rousselot, het kleurenpalet lijkt sterk op dat van Yates’ vorige Potter-films. Scènes die warmte nodig hebben, stralen dat ook uit, maar vooral die in de duisternis zijn mooi in beeld gebracht.
…vertrouwde crew
Eén van de beste elementen aan de verfilmingen van Harry Potter was de productiewaarde, en dat is hier niet anders. Componist James Newton Howard heeft voor muziek gezorgd die op de juiste momenten aanzwelt en het gevoel van magie overbrengt. Een even catchy theme als bij Harry Potter is er nog niet, maar wat niet is kan nog komen. Stuart Craig doet opnieuw het production design, en dat is echt verbluffend. De sets roepen New York op en stralen sfeer uit. Een plezier om naar te kijken. Nog een streling voor het oog: de kostuums van de hand van Colleen Atwood. Dat deze dame al meerdere Oscars won, is geen verrassing. Ze kon zich duidelijk vinden in deze tijdsperiode.
Ook de visual effects van Harry Potter-veteraan Tim Burke zijn bijzonder goed, niet altijd even makkelijk met zoveel wezens. Die zijn dan ook dik geslaagd. Iedereen die deze film ziet, wil sowieso een Niffler in huis halen, en ook een Bowtruckle als het even kan. Andere dieren, zoals de Murtlap, zijn dan weer verre van schattig. We krijgen een groot aantal prachtige dieren te zien, en dus heeft de film zijn titel wel verdiend.
Wordt vervolgd…
Maar vergis je niet: Fantastic Beasts and Where to Find Them is niet enkel een amusant rondje verstoppertje en tikkertje met magische wezens. Het plot gaat dat al snel te boven, en op dat moment hapert de film een beetje door twee verschillende sferen te willen mengen. Op een bepaald moment moet je je prioriteiten kiezen en niet van twee walletjes willen eten. Een dierlijke achtervolging of twee minder had voor mij wel gemogen. Los daarvan is de film erg entertainend en een goed begin voor de nieuwe franchise zonder louter exposition te zijn. Ik ben alvast héél erg benieuwd waar de franchise naartoe zal gaan.