Blijf op de hoogte
Geekster nieuwsbrief

Inschrijven

Wonder Woman: Dead Earth review – hoop en de apocalyps

Daniel Warren Johnson brak natuurlijk door met het succes van Murder Falcon. De man beet in 2020 zijn tanden stuk op Wonder Woman in de vierdelige miniserie Wonder Woman: Dead Earth.
Schrijver: Daniel Warren Johnson
Tekenaar: Daniel Warren Johnson
Uitgever: DC Comics
Verschijningsdatum: 8 december 2020

Bij DC Comics hebben ze al een paar jaar een soort focus op post-apocalyptische verhalen. Zo is daar natuurlijk het recente Last Knight on Earth en natuurlijk DCeased waarbij gespeeld werd met de clichés van het genre zoals virussen en zombies. In Wonder Woman: Dead Earth wordt Diana wakker op een aarde in verval. Er zijn heel wat jaren voorbij gegaan en de mensheid is gereduceerd tot een paar groepen die proberen te overleven.

Wonder Woman heeft geen idee wat er is gebeurd. Ze legt al snel contacten met zo’n groepje overlevenden. Via hen leert ze de grote lijnen van de catastrofe die de aarde trof. Uiteindelijk zal ze ook ontdekken wat haar rol tijdens dit alles was. En misschien zal dat haar meer belasten dan de vele monsters die van tijd tot tijd de aanval op het mensdom inzetten.

© DC Comics

Nieuw talent

De Amerikaanse comicswereld zit te springen om nieuw spraakmakend talent. Daarom gaf Murder Falcon aan Daniel Warren Johnson een springplank om zijn ding te kunnen doen bij DC Comics. Wie de tekenaar volgt via de diverse sociale media ziet vooral iemand die bezeten is van tekenen en het stripmedium. Dat heeft voor- en nadelen.

Als schrijver heeft hij alweer wat stapjes gemaakt. Het thema van deze comic is vergeving. En dat weet Johnson vanuit meerdere kanten te belichten. Tegelijkertijd maakt Diana halverwege de comic een nogal drastisch besluit dat niet rijmt met haar eerdere gedrag. Hieraan zie je toch dat Johnson er niet helemaal is.

De pagina’s ademen vreugde uit. De vreugde van tekenen, scheppen. De actie is fenomenaal. Ook nu is het zaak om langzaam toe te werken naar een eigen stijl. Zijn werk en de lettering suggereren dat Johnson zeer beïnvloed is door alleskunner Paul Pope.

©DC Comics

Wanneer je het werk van beide heren met elkaar vergelijkt, zie je dat Johnson meer trucs gebruikt. Wanneer hij de trucs niet kan gebruiken, zoals bij een spread waarin een gigantische matpartij plaatsvindt, dan zie je zijn tekortkomingen. Vele mannetjes op een plaat kan hij nog niet aan.

Zijn Wonder Woman mist ook de natuurlijke gratie van de vrouwen van Paul Pope. De vrouwen (en eigenlijk alle personages) missen deze gratie en gewicht. Ze zweven op het papier en hebben niet altijd substantie. De lijnen zijn niet zwoel en subtiel maar met kracht op het papier gekwakt. Misschien is het een bewuste keuze?

Dit is overigens geen slechte comic. Het verhaal weet veel clichés uit het genre te vermijden en is op bepaalde punten erg spannend. De nieuwsgierigheid van de lezer wordt geprikkeld. Ondanks de kritiekpunten is dit een toffe comic en is Daniel Warren Johnson het eerste opwindende talent van een nieuw decennium.

Wonder Woman: Dead Earth

Wonder Woman: Dead Earth
4 5 0 1
FGantastische oneshot die de ziel van de wondervrouw pakt.
FGantastische oneshot die de ziel van de wondervrouw pakt.
4/5
Total Score
Total
0
Shares
Een reactie achterlaten
Gerelateerde artikels