Ultramega #1 review: Power Rangers meets body horror

De roze-blauwe cover van Ultramega is heerlijk nietszeggend. Een mannetje in een desolaat stadslandschap wordt overschaduwd door een enorme gestalte. Dit eerste deel lijkt qua uitvoering wat op een softcover uit de Franco-Belgische strip. Een iets goedkopere uitvoering van een Standaard Uitgeverij-reeks. De inhoud is alles behalve onschuldig.
Schrijver en tekenaar: James Harren
Uitgever: Image Comics
Verschijningsdatum: 23 maart 2021

Een virus waart rond en lijkt volledig willekeurig mensen te infecteren. Deze mensen groeien uit tot gigantische monsters die dood en verderf zaaien (een concept dat we vorig jaar ook al eens zagen). Gelukkig is een kosmisch wezen nogal begaan met het lot van de mensheid. Via een droom benadert hij drie individuen die gezamenlijk de strijd tegen deze monsters zullen aanbinden. Ze zijn de Ultramega.

Inmiddels zijn we jaren verder en volgen we als lezer een van hen. Jason, een man van middelbare leeftijd, is na jaren vechten aan het einde van zijn Latijn. Het virus kan op willekeurige momenten toeslaan waardoor hij letterlijk geen moment rust heeft. Jason is vervreemd van zijn gezin en heeft zelfs geen tijd voor de verjaardag van zijn eigen zoon. De man is de held van dit stuk, maar hij staat ook aan de rand van de afgrond. En de leegte roept hem.

Vroeg in zijn carrière nam Jason ooit een beslissing die nu zijn mottige kopje opsteekt en het de Ultramega extreem moeilijk zal gaan maken.

Ultramega is neerslachtige kost

Ultramega is een nieuwe titel van James Harren. Een tekenaar die vooral bekend is van zijn werk op B.P.R.D en Rumble. Voor deze titel doet hij bijna alles zelf, behalve de inkleuring en de lettering. Veel tekenaars voelen zich geroepen om te gaan schrijven en brengen het er vaak niet goed vanaf. Met dit schrijversdebuut maakt Harren een sterke indruk.

Het enige aandachtspunt is dat heden en verleden in het begin wat door elkaar lopen, en dat kan onduidelijk zijn voor sommige lezertjes. Verder is dit echt een redelijk heftig verhaal. De Ultramega bestaat uit drie gebroken mannen. Mensen die de tol hebben betaald om ons als mensheid te vrijwaren van dodelijke monsters.

Deze tol wordt ook prachtig verbeeld door Harren. Wanneer zijn gebroken geest van zich laat horen, vertaalt zich dat vrijwel direct naar de pagina in een nare, ongemakkelijke scène. Ook de gevechten gaan hard tegen hard. De ingewanden en afgescheurde ledematen vliegen in het rond. Uiteraard vloeit het bloed met honderden liters tegelijk.

Dit was echt een bijzonder sterk begin. Ultramega biedt ruim 60 pagina’s aan bunkerharde actie en een groot kloppend hart. Een trigger warning: lees dit niet als je vatbaar bent voor lange periodes van neerslachtigheid.