Captain Marvel volume 1: Re-Entry review – de strip die het personage nodig had

De nieuwste comic van Captain Marvel toont niet alleen hoe veelzijdig het personage is, de strip bewijst ook het talent van schrijver Kelly Thompson.

Carol Danvers, in de volksmond Captain Marvel, liep uit haar laatste reeksen niet ongeschonden weg. Ze beleefde plezierige ruimteavonturen onder schrijver Kelly Sue DeConnick, maar toen Brian Michael Bendis haar in 2016 ten strijde liet trekken in het tegenvallende Civil War II viel het personage in ongenade bij veel fans. Terecht, want Bendis maakte van Captain Marvel een haast onherkenbaar personage. In de comics werd Danvers vorig jaar geconfronteerd met verlies in haar familie, en dat was tevens het perfecte moment om nieuw leven te blazen in haar verhalen door Kelly Thompson.

Thompson (Hawkeye, Mr. & Mrs. X) is een godsgeschenk voor Captain Marvel. De scenariste heeft de gave om superhelden heel menselijk te doen klinken en gedragen, en dat is net wat het personage nodig had. Het karakter van Danvers was troebel geworden en haar passage op het witte doek zorgde voor nieuwe fans. Thompson verschaft Danvers welgekomen een nieuwe rol, maar vooral een onderscheidend karakter in Captain Marvel: Re-Entry doorspekt van verantwoordelijkheidsgevoel en eigenwijze mopjes.

De strip opent met de vele rollen die Captain Marvel op zich nam: piloot, held, soldaat, kapitein en meer. Deze keer omarmt ze een nieuwe mantel: die van revolutionist. Nadat Nuclear Man, een vrouwenhatende slechterik, met een list de heldin naar een afgesloten bubbel met een eigen tijdsrekening (een slim trucje om continuïteitsproblemen te vermijden) heeft gelokt, ontpopt Danvers zich tot leider van allemaal vrouwelijke verzetsstrijders. Kortom, een post-apocalyptisch avontuur waarin de echte winnaar het feminisme is.

Thompson laat Captain Marvel een verbond sluiten met haar vriendinnen (Spider-Woman, She-Hulk, Echo en meer), nieuwe gezichten en oude tegenstanders (een uitstekende zet van Thompson die ook dat personage in haar vingers heeft als geen ander). Samen nemen ze het op tegen de man die denkt dat de wereld zijn voeten moet kussen. Samen staan ze het sterkst, en dat zie je zowel in de levendige gesprekken waarvan de vriendschap druipt als in de overtuigende actie.

Tekenaar Carmen Carnero (met de kleuren van Tamra Bonvillain) steekt een strakke timing de indrukwekkende gevechten met zeemonsters, robots en misogynisten. Wie onder de indruk was van Captain Marvels krachten in de film, zal glunderen bij de taferelen die Carnero uit haar potlood tovert. Haar personages zien er even distinctief uit als hoe Thompson ze doet klinken.