Deprecated: The PSR-0 `Requests_...` class names in the Requests library are deprecated. Switch to the PSR-4 `WpOrg\Requests\...` class names at your earliest convenience. in /data/sites/web/geeksterbe/www/wp-includes/class-requests.php on line 24
The Sweet East review: coming-of-age satire - Geekster
Films

The Sweet East review: coming-of-age satire

Enkele maanden geleden op Film Fest Gent viel The Sweet East ons op als een van de meest maffe films. Deze absurde coming-of-agefilm is tot heden bijgebleven en vanaf nu ook te zien in de grote zalen. Hier benoemen we nog eens waarom je The Sweet East moet zien.

Williams trekt deze lijn volledig door in The Sweet East met korrelige beelden, onscherpe shots en eclectische muziek.

Voor Sean Price Williams is The Sweet East zijn regiedebuut. Williams heeft al jaren ervaring als cinematograaf. Hij staat gekend voor zijn nogal vloeiende camerastijl met beperkte lichtinval die vaak een dynamisch, organisch en DIY-gevoel geeft. Williams trekt deze lijn volledig door in The Sweet East met korrelige beelden, onscherpe shots en eclectische muziek. Het is even wennen aan de stijlkeuze, maar past perfect in het grotere plaatje.

© Cherry Pickers

The Sweet East begint op een schoolreis in Washington DC van enkele high school-studenten. Lillian heeft opeens geen zin meer en ze besluit haar eigen weg te gaan. Haar dwaling start wanneer een conspiracy-gek met een machinegeweer in een pizzeria komt roepen dat er een pedofielennetwerk aanwezig is in de kelder van de zaak. Van deze gekende conspiracy belandt Lillian in de meest vreemde situaties die allemaal wel een link hebben met de donkere krochten van ons internet en de samenleving in het algemeen.

Ketting van gebeurtenissen

Lillian reist snel genoeg door zodat we de tijd niet hebben om een personage beu te geraken. De afwisseling gebeurt zodanig vlot dat de clichés nog net niet beginnen te irriteren.

Het feitelijke plot van The Sweet East is flinterdun en is eerder een leidraad om een hoop amusante situaties aan op te hangen. Talia Ryder (Never Rarely Sometimes Always, Do Revenge) kan met Lillian een slimme, mysterieuze vrouw neerzetten. Iedereen die Lillian tegenkomt, probeert haar te manipuleren of te gebruiken, maar ze slaagt er steeds in om hen te slim af te zijn, meestal door gewoon te praten.

Williams slaagt erin om een topcast bij elkaar te krijgen die elk sequentieel aan bod komen en dus elk hun moment to shine krijgen. Zo krijgen we Earl Cave (True History of the Kelly Gang) te zien als linkse activist en Simon Rex (Red Rocket) als incel neonazi. Zelfs rising star Jacob Elordi (Saltburn, Priscilla) komt ten tonele als bekend acteur die in zwijm valt voor Lillian. Voor elk stereotype komt Lillian ook de bijhorende tegenpool tegen en elke kant wordt satirisch geportreteerd. Lillian reist snel genoeg door zodat we de tijd niet hebben om een personage beu te geraken. De afwisseling gebeurt zodanig vlot dat de clichés nog net niet beginnen te irriteren.

© Cherry Pickers

Lillian is de reden dat dit alles kan gebeuren. Als 17-jarige is ze nog zo’n onbeschreven blad dat alle (oudere) mannen die ze tegenkomt hun onzekerheden op haar projecteren. Op deze manier zien ze allemaal in haar de ideale vrouw en eigenlijk is het deze spiegel van alle uithoeken van de maatschappij die Lillia doet ontdekken wie ze echt wil zijn. Op deze manier slaagt Williams erin om via een absurde tocht een adolescent te doen opgroeien.

The Sweet East speelt vanaf 13/03 in de bioscoop.

Frédéric Van den Ostende

Vooral filmliefhebber, ik zou het allemaal zelf niet beter kunnen

Recent Posts

Kingdom of the Planet of the Apes review: hobbelig vervolg

Het is intussen 7 jaar geleden dat de reboottrilogie van Andy Serkis Planet of the…

58 minuten ago

Tales of Kenzera: ZAU review – metroidvania als rouwproces

Surgent Studios biedt ons als hun eerste spel de metroidvania Tales of Kenzera: ZAU aan.…

2 dagen ago

Jerom volume 1 review: oude favoriet herdrukt

Jerom heeft dan eindelijk zijn eerste integrale te pakken. Het heeft Standaard Uitgeverij behaagd om…

6 dagen ago

Challengers review: Zendaya’s Lovegame

Challengers is de tennisfilm van Zendaya. Als love-interest van Spider-Man kon dit natuurlijk niet uitblijven…

1 week ago

Mother’s Instinct review: voorzichtig trauma

Mother's Instinct is een remake van de Franstalig-Belgische film Duelles uit 2018 van Olivier Masset-Depasse.…

1 week ago

No Rest for the Wicked early access preview: een frisse wind?

Moon Studios, de ontwikkelaar van de briljante games Ori and the Blind Forest en Ori…

2 weken ago