Quitter La Nuit review: effectief en genuanceerd

Uit de trailer en beschrijving van de film kan je eigenlijk maar moeilijk afleiden waarover Quitter La Nuit precies zal gaan. In deze tijden waarin je soms na een trailer het gevoel hebt alsof je de volledige film al gezien hebt, is dat een verfrissende afwisseling. Het uitgangspunt is wel al intrigerend genoeg om je overstag te doen gaan. De rest van de film blijkt uiteindelijk een van de meeste genuanceerde portretteringen te zijn over grensoverschrijdend gedrag.

Oscargenomineerd uitgangspunt

Een man en vrouw zitten samen in een auto maar de sfeer is gespannen. De vrouw, Aly (Selma Alaoui, Le gamin au vélo), zegt dat ze haar zus moet bellen maar belt eigenlijk naar de noodcentrale. Daar krijgt ze Anna (Veerle Baetens) aan de lijn. Zij speelt gelukkig het spelletje mee en uiteindelijk kan de politie de auto onderscheppen en de man, Dary (Guillaume Duhesme) arresteren. Aly beschuldigt hem namelijk van verkrachting. Vanaf dat punt volgen we het onderzoek maar ook hoe het leven van Anna, Aly en Dary beïnvloed wordt door wat er zich die nacht afspeelde. Zo is Aly nog niet lang gescheiden en moet ze aan co-ouderschap doen met haar ex. Dary gaat dan weer terug bij z’n moeder wonen (Anne Dorval, Mommy). Gaandeweg komen we meer te weten over wat er precies gebeurd is.

Quitter La Nuit geeft op dat vlak geen gemakkelijke antwoorden. We beginnen meteen in de “actie” wanneer ze al een tijdje aan het rijden zijn. Dit eerste deel loopt gelijk met de kortfilm waarop deze film gebaseerd is en waarvoor Girard in 2020 een Oscarnominatie kreeg. Anna is op die manier een goede stand-in voor het publiek omdat we even weinig weten. De spanning is ook meteen voelbaar, mede omdat er geen muziek is, ook niet in de auto, en de camera van cinematograaf Juliette Van Dormael meestal van over de schouder meekijkt of heel erg inzoomt op de gezichten van de twee acteurs. Eerst is er dus de vraag of het plan zal lukken, en daarna komt de spanning door de onzekerheid en twijfels die gezaaid worden.

Effectief verteld

Want door nog niet te zeggen hoe de vork in de steel zit, vorm je zelf een mening. Ik betrapte mezelf erop dat ik bij alles twee keer nadacht. Zo is het initiële verhoor van Aly redelijk raar maar welke reden heeft ze om te liegen? Dary lijkt dan weer heel zeker van zijn stuk terwijl uit flashbacks blijkt dat hij wel een kort lontje heeft. Het script van Delphine Girard is op die manier zeer goed uitgebouwd van haar eigen kortfilm. Wanneer we dan de waarheid te weten komen, ga je ook echt terugdenken aan wat je al gezien hebt. Op dat vlak toont Quitter La Nuit heel goed aan hoe moeilijk zaken van grensoverschrijdend gedrag of seksueel geweld te beoordelen kunnen zijn als er verder geen getuigen zijn, en hoe moeilijk het is om er zelf mee om te gaan. Daarnaast wordt duidelijk hoe lang het juridisch proces soms kan duren in België, waardoor verdergaan met je leven op zich laat wachten.

Maar ook over Anna komen we meer te weten, al blijven ook daar zaken mysterieus. Want net zoals bij Aly en Dary krijgen we vooral nieuwe informatie omdat die getoond wordt in plaats van verteld. Zo zien we dat ze een stiefzoon heeft, en via een gesprek met hem wordt er gehint naar iets uit haar verleden dat met de zaak te maken heeft. Op Veerle Baetens kan je altijd rekenen voor een mooie rol en dat is hier niet anders. Ook haar Frans is om jaloers op te zijn. Selma Alaoui en Guillaume Duhesme kende ik allebei niet, maar kunnen zich meer dan bewijzen in hun rollen, die ze trouwens hernemen uit de kortfilm. Melodrama zal je hier niet vinden en lange shots in gesprekken zetten elke subtiele emotie van de acteurs nog meer in de verf.

Een minpunt is misschien dat het niet zo realistisch of ethisch lijkt dat Anna daarna zo veel informatie over de zaak en de betrokkenen te weten komt. Ze identificeert zich er duidelijk mee, en het zorgt ook wel voor een bijkomende laag dus zie ik het wel door de vingers. Ook kan je je de vraag stellen of we heel het verhaal wel hoefden te weten. Ik was uiteindelijk erg onder de indruk door Quitter La Nuit en de film speelde wel even door m’n hoofd. De film ging in première op het filmfestival van Venetië, waar het publiek er duidelijk ook zo over dacht want hij kreeg de publieksprijs in de sectie Giornate degli Autori. En naast Veerle Baetens is er nog een Vlaams kantje want niemand minder dan Lukas Dhont en z’n broer Michiel waren coproducer. Zo denk ik dat ik intussen wel genoeg redenen opgesomd heb om te gaan kijken.

Quitter La Nuit is vanaf 21/02 te zien in de bioscoop.